به گزارش خبرگزاری تسنیم از یزد، ایران به دلیل موقعیت جغرافیایی خاص و برخورداری از منابع غنی انرژی خورشیدی، همواره بهعنوان یکی از کشورهای مستعد در حوزه انرژیهای تجدیدپذیر مطرح بوده است.
در این میان، جذب سرمایهگذاران خارجی، بهویژه از کشورهای پیشرو در این صنعت نظیر چین، میتواند تحولی شگرف در توسعه زیرساختهای انرژی خورشیدی کشور ایجاد کند.
با این حال، در سالهای اخیر علیرغم برگزاری نشستهای متعدد و مذاکرات گسترده میان مقامات ایرانی و نمایندگان شرکتهای چینی، روند جذب سرمایهگذاریهای خارجی در این حوزه با چالشهای قابلتوجهی مواجه بوده است.
قیمتگذاری برق؛ دغدغهای بنیادین
ژفنگ یانگ((Zhefeng Yang» نماینده یکی از شرکتهای چینی فعال در حوزه انرژی خورشیدی در گفتوگو با خبرنگار تسنیم، با اشاره به نگرانی اصلی سرمایهگذاران گفت: «یکی از بزرگترین سؤالاتی که شرکتهای چینی مطرح میکنند، قیمت پایین برق در ایران است. چگونه دولت میتواند تضمین کند برق تولیدی از انرژی خورشیدی را با نرخ 4000 تا 8000 تومان به ازای هر کیلووات خریداری خواهد کرد؟ این نگرانی وجود دارد که این قیمتها موقتی باشند و پس از احداث نیروگاه، دولت قیمتها را کاهش دهد. این مسئله میتواند ریسک بزرگی برای سرمایهگذاران باشد. ما نیازمند توضیح شفاف درباره سیاستهای دولت در این زمینه هستیم.»
او افزود: «موضوع دیگر، بازگرداندن سود به چین است. سرمایهگذاران میپرسند آیا امکان انتقال سود بهصورت قانونی وجود دارد؟ بهعنوان مثال، آیا میتوانند بخشی از سود را صرف خرید و صادرات مواد معدنی مانند مس یا آهن کنند؟ قوانین ایران درباره این موضوع پیچیده است و به نظر میرسد راهحل مشخصی وجود ندارد. اگر انتقال سود به چین محدود یا غیرممکن باشد، بسیاری از شرکتها علاقهای به سرمایهگذاری نخواهند داشت.»
حمایت واقعی دولت؛ از حرف تا عمل
ژفنگ یانگ در ادامه با انتقاد از نبود اقدامات عملی گفت: «حمایت واقعی دولت باید شامل مواردی مانند زمین رایگان، معافیتهای مالیاتی و ایجاد دفاتر خدمات سریع برای تسهیل بروکراسی باشد. اینها اقداماتی هستند که در چین بهخوبی اجرا شدهاند و میتوانند الگوی مفیدی برای ایران باشند. صرف اعلام حمایت کافی نیست؛ سرمایهگذاران به اقداماتی ملموس نیاز دارند.»
وی تأکید کرد: «سرمایهگذاران چینی خواستار دریافت اسناد رسمی و سیاستهای مدون دولت ایران درباره حمایت از سرمایهگذاری خارجی در انرژی خورشیدی هستند. نبود چنین اسنادی، اطمینان سرمایهگذاران را تضعیف میکند و مانعی جدی بر سر راه همکاری است.
تحریمها و دوری از شرکتهای بزرگ جهانی
ژفنگ یانگ همچنین به تأثیر تحریمها بر تصمیمگیری سرمایهگذاران اشاره کرد و گفت: «بسیاری از شرکتهای بزرگ چینی به دلیل نگرانی از تحریمهای آمریکا، از ورود به بازار ایران خودداری میکنند. به همین دلیل، ما بر همکاری با شرکتهای کوچکتر و کمتر شناختهشده متمرکز شدهایم.»
وی با اشاره به تعامل با شرکتهای ایرانی گفت: «متأسفانه بسیاری از شرکتهای ایرانی غیرحرفهای عمل میکنند و قادر به ارائه گزارشهای امکانسنجی دقیق نیستند. این موضوع باعث میشود سرمایهگذاران خارجی با احتیاط بیشتری عمل کنند.»
بروکراسی؛ مانع جذب سرمایهگذاران
در پایان، ژفنگ یانگ به موضوع پیچیدگیهای اداری اشاره کرد و افزود: «یکی از دلایلی که تلاش ما برای آوردن هیئتهای چینی به ایران ناکام مانده، بروکراسی پیچیده و زمانبر است. اگر این مشکلات برطرف نشود، جذب سرمایهگذاران خارجی در این حوزه بسیار دشوار خواهد بود. یرای پیشبرد همکاریهای بینالمللی، ایران باید سیاستهای خود را شفافتر و عملیتر کند و نگرانیهای سرمایهگذاران را بهطور جدی مورد توجه قرار دهد.
انتهای پیام/