به گزارش خبرنگار حوزه و روحانیت خبرگزاری تسنیم، آیت الله احمد عابدی در درس اخلاق به موضوع بلندهمتی پرداخت و گفت: افرادی مثل شهید سلیمانی و شهید رشید و شهید باقری آدمهای بزرگی هستند؛ اما دانشگاه جنگ که نرفته بودند، انسانهای بزرگی بودند که تصمیمات بزرگی گرفته بودند و به این مقامها رسیدند. امام جوانی را که 24سالش بود فرمانده کل سپاه گذاشت. آدم بزرگ، با همت بزرگ پیدا کرد و این طور به او مسئولیت داد.
وی ادامه داد: همت بزرگ این است که آدم شهامت داشته باشد و در کاری که توان دارد, تصمیم بزرگ بگیرد؛ نه اینکه در جاهایی که صلاحیت او نیست وارد شود و تصمیم بزرگ بگیرد. این همت بلند نیست. فرض کنید این همت بلند نیست کسی که اولیات فقه را بلد نیست در فقه اظهار نظر کند. عکسش، اگر آقایی که در فقه مجتهد است، اگر در مسائل امنیت و سیاسی و روابط بینالملل که یک کتاب هم نخوانده، بخواهد اظهار نظر کند این را همت بلند نمیگویند، این را نفهمی و حماقت میگویند. حماقت است کسی که فقه بلد نیست در فقه اظهارنظر کند. کسی هم که اولیات جنگ و امنیت نظام را بلد نیست اگر بخواهد در این چیزها اظهار نظر بکند، نفهمی است. در درسهای فقه و اصول میخوانیم که آیه شریفه میفرماید: «وَلَا تَقْفُ مَا لَیْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ»؛ کسی که متخصص نیست اظهار نظر نکند.
استاد سطح عالی حوزه افزود: حدود پنج هزار سال پیش یک نفر در چین کتابی درباره اولیات و ضوابط جنگ نوشت. الان افرادی در جنگ اظهار نظر میکنند که حتی اطلاعات پنج هزار سال قبل هم ندارند؛ یعنی اینقدر نسبت یه این مسائل بیگانه هستند و بعد اظهار نظر میکنند. خلاصه این که کار اشتباهی است که کسی چیزی را نداند، در آن باب وارد بشود و اظهارنظر هم بکند و خیال هم کند شاخص است و کار مهمی کرده است.
استاد عابدی با اشاره به بخشی از آیه 249 سوره بقره که میفرماید «قال الَّذِینَ یَظُنُّونَ أَنَّهُمْ مُلَاقُو اللَّهِ كَمْ مِنْ فِئَةٍ قَلِیلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً كَثِیرَةً بِإِذْنِ اللَّهِ» خاطرنشان کرد: کسانی که همت بلند، دین و صبر دارند، خود ساخته هستند و در برابر دشمن، هر چقدر هم زیاد باشد پیروز میشوند.
وی افزود: در جنگ بدر مسلمانها شش یا هفت شمشیر داشتند و دشمن هم حدود 900 شمشیر داشتند. اینها(مسلمانان) برآنها(کفار) پیروز شدند. ابوسفیان مدام روی دستش می زد و میگفت نمیدانم چه شد؟! ما که کباب میخوردیم، این پیامبر که نان خالی هم نداشتند! ما همه طور سلاحی داشتیم، اینها چطور پیروز شدند؟ پیامبر(ص) پشت سر ابوسفیان بود و این صحنه را دید؛ با دست مبارکش روی شانه نحس ابوسفیان زد و فرمود: علتش این بود که ما خدا داشتیم. شما اعتماد به خدا نداشتید. این را همت بلند میگویند. کسی که چیزی ندارد، ولی توکلش به خداست و مردانه کار میکند.
آیت الله عابدی تصریح کرد: این جناب آقای رشید که در این جنگ اخیر شهید شد، یک موقع در اردویی قبل از انقلاب بود و داشت دنبه گوسفند آب میکرد که روغن بشود، این روغن گداخته روی پایش میریزد و هیچ چیزی نمیگوید و کارش را ادامه میدهد. اطرافیان میگویند که پایت سوخت! میگوید ما آمدیم مبارزه کنیم؛ اولا باید خودمان را بسازیم!
استاد حوزه با بیان این حدیث شریف که «اِسْتَعِنْ بالله و لاتَعْجَز؛ْ از خدا کمک بخواهید و خودتان را عاجز و ناتوان ندانید» گفت: من همیشه فکر میکردم بحار الانوار بزرگترین کتاب است که 110 جلد است. یک بار در جایی خودم کتاب 750 جلدی دیدم که شاید هر جلدش هم دو سه برابر یک جلد بحار بود. مطالبش را کار ندارم، اما یک آدمی هنر بکند 750 جلد کتاب بنویسد خیلی همت بلندی است.
وی افزود: حدیثی میفرماید «اللهم انی اعوذ بک من العجز و الکسل؛ خدایا از بی عاری به تو پناه میبریم». شما که میخواهید مقاله بنویسید، باید بهترین مقاله سال را بنویسید؛ کتاب، بهترین کتاب سال و در منبر بهترین منبری باشید. آدم این کارها را میتواند انجام بدهد. این همت بلند است.
استاد عابدی خاطرنشان کرد: این که قرآن میفرماید: «یا ایها المدثر قم فانذر» و « یا ایها المزمل قم اللیل» مدثر یا مزمل کسی است که الان سردش است و در حال لرزیدن است و یک چیزی به خودش پیچیده که گرم بشود. قرآن میفرماید یا ایها المدثر بلند شو! یعنی الان وقت این نیست که بگویی مریض هستم.
وی ادامه داد: یک نوع ضعف نفس در مقابل همت بلند این است که در فکر این باشیم نام ما را چطوری ذکر کردند. این آقا که اسم من را ذکر کرد، گفت حجت الاسلام یا نگفت! این نهایت ضعف است که آدم اینقدر خودش را کوچک بداند که گرفتار این چیزها باشد. اینها حقارت و پستی است. اینها آدمِ کوچک بودن است. آدم بزرگ اینطوری نیست. بزرگ، پیامبر خداست که وقتی در جمعی مینشست و کسی وارد میشد، میگفت: «ایُّکُم محمد؟» اینها ضعف نفس است که دنبال عنوان و نام و نشان و مطرح شدن است. اینطور ضعف نفس نداشته باشیم.
آیتالله عابدی تصریح کرد: من قبل از انقلاب کتابهای شهید مطهری را میخواندم و همیشه در ذهنم بود که این مرتضی مطهری کیست که اینقدر قشنگ کتاب مینویسد، چون در یک کتابش ننوشته بود حجت الاسلام یا آیت الله مرتضی مطهری؛ حتی نمیدانستم طلبه است یا غیر طلبه. این آدم، آدم بزرگی است که خودش را وابسته با اینطور عناوین نمیبیند.
وی در پایان گفت: شعری درباره شهدای کربلا است که «قد غیر الطعن منهم کلَ جارحةٍ إلا المکارمَ فی أمنٍ منَ الغیرِ»؛ نیزه و شمشیر تمام بدن اینها را خرد کرده بود، اما چیزی که هیچ آسیبی ندید ارزشهای اخلاقی اینها بود. بدن را ممکن است زیر پا له کنند ولی عظمتش را نه. یعنی عزت نفس هیچ وقت زیر پا قرارنمیگیرد.
خبرنگار: بابک شکورزاده
انتهای پیام/