جایگاه شعر افغانستان هیچ‌کاه از جشنواره شعر فجر جدا نیست
خبرگزاری تسنیم: یک شاعر افغانستانی گفت: امیدوارم در جشنواره‌های بعدی، شاعران بیشتری از افغانستان حضور پیدا کنند؛ البته نه مثل من که شاعر مهاجر افغانم.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، مراسم سومین روز هشتمین جشنواره شعر فجر عصر امروز با حضور سیدعباس صالحی، معاون فرهنگی وزیر ارشاد، حمیدرضا شکارسری، محمدرضا روزبه، محمدکاظم کاظمی، ناصر فیض، یزدان سلحشور و برخی دیگر از شاعران در سالن شهنازخانه هنرمندان ایران برگزار شد.
محمدرضا روزبه در ابتدای این نشست گفت: برخی دغدغه‌ها درباره کلیت شعر امروز وجود دارد که ذهن و ضمیر اغلب اهالی ادب و هنر را به خود مشغول کرده است. این میراث تاریخی در دنیای امروز حالت یک بار مصرف پیدا کرده است. میراث شعر امروز در حافظه دراز مدت قرار نمی‌گیرد و به سرعت به فراموشی سپرده می‌شود. گویی سلوک شعری ما تابع سلوک جهان فناوری شده است و جای خود را به فن آوری های تازه می‌دهد.
وی افزود: شعر ما در دهه 60 به علت تسلط فضای انقلابی بازتاب روحی جمع بود و از دهه 70 به بعد فضای روح فردی بر شعر حاکم شده و فردیت در آثار شاعران تجلی پیدا کرده است و این فردیت با حوزه عواطف هم نسل‌های آن شاعران گره خورده است.
این منتقد ادبی تصریح کرد: به نظر می‌رسد که نباید برای مانداری این شعرها حساب بازکنیم و باید سعی کنیم که ریشه‌های این خلا را کشف کنیم چرا که شعر امروز نیاز به آسیب‌شناسی دارد و باید این را بدانیم که در این مسایل با وجود فرم، تکنیک و اشکال و اطوار گوناگون، تماشاگر جمعی، حالتی خونسرد و کم اعتنا به خود گرفته است.
وی در پایان گفت: به اعتقاد من هم عواملی که بر شمردم در ظهور این معضل دخیل هستند و این مشکل باید آسیب شناسی شود. من می‌دانم که انچه که گفته‌ام فتح بابی برای ورود به بحث‌های عمیق‌تر است.
مجری این برنامه ناصر فیض را «چهره درخشان شعر طنز از مشروطه به اینور» خطاب کرده و فیض در جواب او شعر «سیاست را نمیخواهم نه از نزدیک نه دور / ندارد پدر مادر نه آنجورش نه اینجورش» را خواند.
در ادامه حمیدرضا شکارسری چهار شعر سپید و عاشقانه را خواند.
در یکی از شعرهای او آمده است: «تفنگ نوشت شلیک / پرندگان به تیراژ هزار هزار در آسمان منتشر شدند / کمی بعد درخت‌ها پرنده می‌خواندند / دیوارها پرنده می‌خواندند / سیم‌های برق پرنده می‌خواندند/ تنها یک پرنده نخوانده بر زمین افتاده بود و / تفنگ برای شمارش پرندگان دوباره می‌نوشت: / شلیک»
محمدکاظم کاظمی در مورد تحولات شعر فارسی در افغانستان گفت: افغانستان در سالهای مختلف از دهه 60 تا 80 درگیر ناملایمات جالبی بود بسیاری از شاعران افغانستان آواره کشورهای دیگر شدند و ما در شعر و ادبیات داستانی با فقر روبرو بودیم. اما اکنون اکنون امنیت نسبی بوجود آمده و حداقل موج مهاجرت کم شده است و ما شاهد تحول شگرف در داخل افغانستان هستیم.
وی افزود: در سالهای اخیر احساس امنیت بیشتر شده است و نسل جوانان برای رسیدن به رشد و کمال مجال بیشتری داشتند و مدارجی از کمال را پیموده اند از طرف دیگر در ارتباطات دنیای مجازی را می بینیم که شعر افغانستان همپای شعر فارسی حرکت میکند.
کاظمی تصریح کرد: شاعران جوانی در افغانستان حضور دارند که واقعا دور از انتظار شعر می‌گویند اما همین‌جا باید بگویم که هنوز به آن حد اعلی نرسیده‌ایم. رفت و آمد میان شاعران ایران و افغانستان زیاد نیست و به گمانم بهتر است در جشنواره‌ها و برنامه‌هایی که جنبه بین‌المللی ندارند، از هر دو کشور شاعرانی شرکت کنند.
شاعرانی از هرات و کابل به جشنواره امسال آثاری ارسال کردند که روی سایت این جشنواره وجود دارد. در حال حاضر مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اینجا حضور دارند و من انتظار دارم که آنها زمینه‌های تعامل و ارتباط بیشتر را فراهم کنند.
به ویژه که ایران امکانات بیشتری برای برنامه‌ریزی و پیگیری چنین اقدامات فرهنگی دارد. امیدوارم در جشنواره‌های بعدی، شاعران بیشتری از افغانستان حضور پیدا کنند؛ البته نه مثل من که شاعر مهاجر افغانم.
کاظمی پس از پایان سخنانش شعری به نام «شمشیر و جغرافیا» خواند که به پیشینه تاریک روابط بین دو کشور با نگاهی امیدوارانه به آینده می‌نگریست.
در ادامه نشست عصر امروز، محمد سلمانی، ناصر فیض، محمدرضا فرخانی و یزدان سلحشور شعرخوانی کردند.
مهرداد فلاح در سخنانی کوتاهی گفت: نمیتوانم خود را مجاب کنم که در جمع شعرخوانی کنم چرا که مانند موسیقی نیست که همان لحظه بشنوید و حس عاطفی بگیرید.
سید عبدالجواد موسوی، آفاق شوقانی، رضا چایچی و راتی ساکسینا از دیگر شاعرانی بودند که در این نشست به شعرخوانی پرداختند.
انتهای پیام/
