«در پگاه بیداری»؛ درک و دریافتی از اشعار علامه سیداسماعیل بلخی
«در پگاه بیداری» شامل گزیدهای از اشعار علامه سیداسماعیل بلخی به کوشش حجتالاسلام و المسلمین انصارینژاد منتشر میشود.
حجتالاسلام و المسلمین انصارینژاد، از شاعران کشور، در گفتوگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، با اشاره به مجموعه جدید در دست انتشار خود گفت: «در پگاه بیداری» عنوان یکی از آثاری است که قرار است تا زمان برگزاری بیست و نهمین دوره نمایشگاه کتاب تهران روانه بازار کتاب شود. این اثر دربرگیرنده تعدادی از غزلیات علامه سیداسماعیل بلخی است.
وی ادامه داد: علامه بیش از 200 غزل دارند که از میان آنها تعداد 50 غزل به همراه یک قصیده از این مجاهد افغانستانی انتخاب و در قالب یک کتاب منتشر میشود.
انصارینژاد با بیان اینکه این اثر با مقدمه آیتالله اعرافی به چاپ خواهد رسید، افزود: در این اثر، گزیدهای از سرودههای عاشورایی و یا اشعاری که با مضامین آرمانخواهی، آزادگیطلبی و مقاومت بوده، انتخاب شده است. علامه بلخی از جمله نخستین شاعرانی است که درک و نگاه جدیدی به شعر عاشورایی و مقاومت افغانستان دارد، از این رو تلاش شده تا با انتخاب این دسته از اشعار، نگاه این شاعر به این مقولهها بیشتر بازنمایی شود.
شهید سید اسماعیل بلخی در قریه «سرپل » از ولایت «جوزجان» افغانستان در یک خانواده روحانی زاده شد. برخی ولادت ایشان را در سال 1295ش و برخی 1299 ش. گفته اند. بلخاب سرزمینی خوش آب و هوا و کوهستانی است که در قسمت جنوبی ولایت «مزار شریف» و در مسیر رودخانه «بلخ آب» قرار گرفته است که از «بامیان» سرچشمه میگیرد. این خطه از دیرباز مرکز تشیع و پایگاه ستارگان علم و ادب بوده و امروز پس از گذشت قرنها، ستارگانش چشم و چراغ ملت مسلمان به حساب میآیند.
وی پس از سفری که به «هزاره جات» داشت، به علت مریض شدن، به کابل بازگشت و در شفاخانۀ «علی آباد» کابل بستری شد و به صورت مرموزی توسط عوامل رژیم، مسموم گردید و روز یکشنبه 24 تیر 1347 به شهادت رسید. سروده ذیل بخشی از اشعار علامه است:
زد پرچم حریت آن رهبر آزادی
در کرببلا با صد زیب و فر آزادی
این درس به دنیا داد از مدرسۀ مردی
کز قتل نمیرسد، هر پیکر آزادی
من بار ستم را کی، بر دوش کشم بال
این رسم روا نبود در کشور آزادی
بگذار شود مقطوع، رگهای گلوی من
کز قطع رها سازم، هر حنجر آزادی
قاسم بدهم اینک، در راه رضای حق
قربانی حق سازم، این اکبر آزادی
تا دست ابوالفضلم، از تن نفتد بر خاک
از خاک نبردارم، آن مظهر آزادی...
انتهای پیام/