«من زنده‌ام» ثابت کرد که تاریخ هنر دفاع مقدس انقضا ندارد
خبرگزاری تسنیم: نویسنده کتاب «لشکر خوبان» با اشاره به ویژگی‌های کتاب خاطرات معصومه آباد گفت: این اثر ویژگی‌های ممتازی دارد که خواندن آن را برای مخاطب شیرین‌تر می‌کند. «من زنده‌ام» و آثار این‌چنینی ثابت کرد که تاریخ هنر دفاع مقدس انقضا ندارد.
معصومه سپهری، نویسنده کتاب‌های دفاع مقدس از جمله «لشکر خوبان» و «نورالدین پسر ایران»، در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، با اشاره به کتاب خاطرات معصومه آباد که سال گذشته با عنوان «من زنده‌ام» منتشر شده بود، گفت: با وجود اینکه خاطرات خانم آباد جزو ادبیات اردوگاهی به شمار می‌آید که آثار متعددی با این موضوع طی سال‌های گذشته منتشر شده، اما دارای ویژگی‌های خاص و بارزی است که این اثر را از دیگر منابع نوشته شده در این حوزه متمایز می‌کند؛ از جمله آنها روایت این خاطرات از زبان زنی است که در بند اسارت گرفتار شده است.
وی ادامه داد: روایت خاطرات از زبان یک خانم اسیر موضوع بکر و شنیدنی است. این کتاب تا حدود زیادی اشتیاق ما برای شنیدن و خواندن از وقایع پیش‌آمده برای چهار دختر ایرانی‌ای که در دست بعثی‌ها گرفتار شده بودند، برآورده کرد. «من زنده‌ام» تا حدود زیادی ناگفته‌های این حادثه را بازگو کرده هرچند به نظر می‌رسد که امکان این وجود داشت که مفصل‌تر به این واقعه پرداخته شود.
نویسنده کتاب «لشکر خوبان» یادآور شد: کتاب‌هایی که سوژه‌های این‌چنینی دارند، قابلیت بسیاری برای تولید آثار هنری در قالب‌ها و موضوعات جدید دارند. تنها چهار خانم ایرانی طی سال‌های دفاع مقدس گرفتار اسارت شده‌اند، به همین خاطر اگر اثری هنری و سینمایی از قِبل این موضوع ساخته شود، می‌تواند بیان‌کننده غرور ملی، عزت و مقاومت زنان مسلمان باشد. هر اثری با پرداخت هنری مجال بیشتری برای عرضه و مطرح شدن می‌‌یابد و اگر این اتفاق برای «من زنده‌ام» هم بیفتد، می‌تواند بسیاری از ناگفته‌ها را با زبان هنر به مخاطبان بیان کند.
سپهری با بیان اینکه تولد آثاری مانند «من زنده‌ام» ردکننده ادعای برخی که معتقدند تاریخ انقضای داشتن نگاه هنری به موضوع دفاع مقدس گذشته است، گفت: ورود ما به حوزه دفاع مقدس و تلاش برای تولید اثر در این حوزه برای ماندن در این فضا نیست، بلکه قصد داریم تا تلاشی کنیم برای اکتشاف و بیان واقعیت‌های تاریخی. ارزش واقعیت‌های مندرج در سطر سطر این آثار است که مطالعه کتاب‌های این‌چنینی را برای ما شیرین می‌کند و روحیه اعتماد به نفس و سرسختی برای رسیدن به هدف را خواستنی‌تر می‌کند.
نویسنده کتاب «نورالدین پسر ایران» یادآور شد: شخصیت اول چنین آثاری به ما نشان می‌دهند که این افراد در دوره‌ای که ما زندگی می‌کنیم، تلاش کردند تا به ارزش‌هایی دست پیدا کنند که راحت به دست نمی‌آید. اگر بخواهیم برای تاریخ و هنر دفاع مقدس تاریخ انقضا قائل شویم، باید این نگاه را برای برهه‌های دیگر در تاریخ کشورمان نیز تسری دهیم که به نظر می‌آید خیلی صحیح نیست.
سپهری در پایان تصریح کرد: در مجموع باید بگویم که مدت زمان زیادی منتظر نگارش و انتشار چنین اثری بودم. دوست داشتم کتابی چاپ شود تا قسمتی از ناگفته‌های آن چهار دختر گرفتار شده در بند بعثی‌ها را بیان کند و به روابط و عملکردشان در آن زمان بپردازد. انتشار کتاب «من زنده‌ام» تا حدود زیادی این نیاز را برطرف کرد.
انتهای پیام/*
