داوودیان؛ شاهدین شعله‌های سوزان حقوق بشر آمریکایی
خبرگزاری تسنیم: بیست سال پیش در چنین روزی نیروهای دولتی آمریکا به پناهگاه فرقه داوودیان در شهر ویکو ایالت تگزاس حمله برده بیش از ۸۰ نفر اعم از زن و مرد و پیر و کودک را در آتش زنده زنده سوزاندند.
«در خود آمریکا... در زمان دولت همین حزب دموکرات، در زمان ریاست جمهورى شوهر همین بانویى که حالا اظهار نظر می‌کند (هیلاری کلینتون)، هشتاد و چند نفر از وابستگان فرقه داوودى را زنده زنده در آتش سوزاندند. این که دیگر جاى انکار نیست. همین حضرات، همین دموکرات‌ها این کار را کردند. فرقه داوودىها ــ‌به‌قول خودشان دیویدىهاــ به‌دلیلى مورد غضب دولت آمریکا قرار گرفتند و به منزلى رفتند و در آنجا متحصن شدند. هرچه کردند، بیرون نیامدند. اینها خانه را آتش زدند و هشتاد تا مرد، زن، بچه تو این خانه، زنده زنده سوختند. شما حقوق بشر می‌فهمید یعنى چه؟! به‌نظر من این مسئولان و سیاست‌مداران اروپایى و آمریکایى قدرى بایستى شرم و حیا را هم براى خودشان وظیفه بدانند».
«مقام معظم رهبری»
ننگی همیشگی بر پیشانی مدعیان حقوق بشر
در بیست و هشتم فوریه 1993، نیروهای امنیتی دولت آمریکا به پناهگاه فرقه داوودیه در حومه شهر وِیکو واقع در ایالت تگزاس حمله کردند. اعضای فرقه در برابر این حمله پایداری به خرج دادند و در نتیجه در نوزدهم آوریل ساختمان محل پناهگاه فرقه به آتش کشیده شد و بیش از هشتاد نفر از اعضای آن زنده زنده در آتش سوختند.
سوزاندن داوودی‌ها در دوره دموکرات‌ها اتفاق افتاد
رسانه‌های آمریکایی پس از این واقعه با نادیده گرفتن برخورد وحشیانه نیروهای امنیتی با عده‌ای از اعضای یک فرقه مذهبی بیشتر دنبال نشان دادن آخر و عاقبت مقابله و ایستادگی در برابر خواست مقامات امنیتی بودند. بدین ترتیب در این حادثه اعمال و تصمیمات ضدانسانی مسئولین امنیتی کاخ سفید که یقه‌دران و واویلاگویان همیشگی حقوق بشر بوده و هستند؛ از چون‌وچرای مردم دور نگه داشته شد.
داوودی‌ها معتقد به ظهور منجی آخرالزمان و بازگشت حضرت مسیح هستند.
تحقیقات مستقل نشان می‌دهند که فرقه داوودیه بسیار متفاوت از چیزی بوده است که رسانه‌های آمریکایی از آن نمایش می‌دهند. رسانه‌های آمریکایی برای توجیه اقدام ضدحقوق بشری کاخ سفید در برخورد با اعضای فرقه، این گروه را «مجموعه‌ای از افراد روانی متمایل به خودکشی و معتقد به آخرالزمان» معرفی می‌کنند که دست به کارهای فجیعی همچون تجاوز به زنان و کودکان و کشتار آنها در مراسم مذهبی ویژه می‌زده‌اند. در حالی که منابع بسیاری وجود دارند که بر عادی و سالم بودن اعضای فرقه تأکید داشته آنها را افرادی به‌شدت وفادار به رهبر مذهبی خود معرفی می‌کنند که یک زندگی آرام و دسته‌جمعی مخصوص به خود را داشته‌اند.
دیوید کورش، رهبر داوودی‌ها که معترض به سیاست‌های کاخ سفید بود.
نکته قابل توجه این است که فرقه‌های مذهبی، ضدمذهبی و حتی شیطان‌پرستی مختلفی در آمریکا وجود دارند که شنیع‌ترین اعمال ضدبشری و ضداخلاقی را نیز به‌طور علنی مرتکب می‌شوند اما تاکنون هیچ‌کدام از آنها با حملاتی شبیه به جنگ‌های ارتش آمریکا مواجه نشده‌اند. در این میان تفاوت فرقه داوودیه حتی اگر افراد آن مرتکب اعمال ناشایستی هم می‌شدند؛ با دیگر گرو‌ه‌ها چه می‌توانست باشد که در 19 آوریل 1993 حتی کودکان اعضای این فرقه نیز در آتش سوزانده شدند؟
سنگ یادبود دیوید کورش
فرقه داوودیه چه‌کسانی هستند؟
این فرقه در سال 1935 از کلیسای آدونتیست روز هفتم جدا شد و مشی مذهبی و اعتقادی خود را داشت. منشأ فرقه به سال 1830 و فردی به‌نام ویلیام میلر برمی‌گردد. این فرقه به ظهور منجی باور دارد و تاکنون چندین بار تاریخ‌هایی را هم برای آن اعلام کرده است که به‌دلیل عدم‌وقوع ظهور و بازگشت مسیح در این تاریخ‌ها، انشعاباتی در فرقه ایجاد شده است. اما آنچه در آمریکا به‌نام فرقه داوودیه شناخته می‌شود پیروان ورنن واین هوول هستند که خود را «دیوید کورش (David Koresh)» می‌خواند. ورنن واین هوول در سال 1983 و در 33سالگی رهبری این فرقه را به دست گرفت و از آن پس اعضای این فرقه به داوودیان موسوم شدند.
آغاز هجوم نخست در 28 فوریه
دیوید کورش و مشکل‌سازی برای دولت آمریکا
کورش طی سال‌های رهبری فرقه داوودیه دست به اقدامات و اظهاراتی زد که مقامات امنیتی را نسبت به او حساس و نگران کرد. البته شاید اگر اقدامات او در ناحیه‌ای غیر از تگزاس انجام می‌گرفت؛ نگرانی‌های امنیتی واشنگتن از آن‌چنان شدتی برخوردار نمی‌شد که منجر به سوزاندن اعضای فرقه شود. ایالت تگزاس در تاریخ آمریکا به واگرایی مشهور است و جنگ‌هایی را نیز برای برگرداندن استقلال خود و جدایی از آمریکا تجربه کرده است. فعالیت‌های کورش از نظر مقامات امنیتی محلی و نیز مدیران واشنگتن به‌نوعی زنده کننده و زمینه‌ساز شدت یافتن این واگرایی تاریخی محسوب می‌شد. در دهمین سال رهبری کورش گزارش‌های مکرری از مقامات محلی به واشنگتن ارسال می‌شد که بر احتمال به راه افتادن موج اجتماعی واگرایی سیاسی مردم تگزاس بر اثر فعالیت‌های کورش تأکید داشتند.
پناهگاه داوودی‌ها تیرباران می‌شد.
کورش در برنامه‌های تبلیغاتی خود علیه کاخ سفید صحبت می‌کرد و با مقایسه عدالت پس از ظهور مسیح با وضع موجود در آمریکا سیاست‌های حاکمان آمریکا را به چالش می‌کشید و آنها را در تضاد با خواسته‌های مسیح اعلام می‌کرد. مشی اعتراضی او که آمیخته با اعتقادات مذهب مسیحی بود برای اهالی ایالت تگزاس که مسیحیان متعصبی هستند بسیار جذاب بود. گرایش مردم منطقه به فرقه داوودیه رفته رفته برای دولت کلینتون ایجاد مزاحمت کرد.
نیروهای امنیتی سعی داشتند به پناهگاه نفوذ کنند.
در یکی از اسناد مربوط به کشتار دسته‌جمعی اعضای فرقه داوودیه آمده است که «ژانت رنو»، فرماندار وقت تگزاس که عالی‌ترین مقام حکومتی ایالت نیز محسوب می‌شد؛ در گزارشی محرمانه به بیل کلینتون، خواستار توجه جدی او به هشدارهای کارشناسان امنیتی در مورد فعالیت‌های خطرناک کورش شده است. ژانت در گزارش خود به بیل کلینتون فعالیت فرقه داوودیان را در ناحیه ویکو در تگزاس به‌عنوان «اعلامیه استقلال کشور تگزاس و جدایی آن از ایالات متحده» توصیف می‌کند. حتی در صورتی که خطر اقدامات فرقه داوودیه در این زمینه برای امنیت ملی آمریکا واقعاً جدی می‌بود؛ سوزاندن دسته‌جمعی عده‌ای زن و مرد و کودک خسته و گرسنه که در حدود پنجاه روز در یک منطقه تحصن کرده‌اند؛ برای نظامی که خود را تک‌قطب موجود در نظم نوین جهانی می‌پندارد بسیار سخیف و ناشایست می‌نماید.
هجوم اولیه با مقاومت اعضای فرقه روبه‌رو شده کاری از پیش نبرد
شعله‌های حقوق بشر آمریکایی
آغاز برخورد با داوودی‌ها
پرونده‌های قضایی فراوانی علیه مبلغان اصلی فرقه و نیز شخص کورش ساخته و پرداخته شد و کنار آن با اقدامات رسانه‌ای وسیع و ساختن تصویری وحشتناک از درون فرقه، اذهان عمومی برای کشتار اعضای آن آماده گردید. در چندین نوبت دیوید کورش به دادگاه فراخوانده و دستور ترک منطقه به او ابلاغ شد. اما او ویکو را ترک نکرد. در نهایت مأمورین امنیتی در فوریه 1993 برای دستگیری او وارد عمل شدند که با مقاومت طرفداران و پیروان کورش روبه‌رو شدند. اعضای فرقه در محل زندگی خود در مونت کارمل تحصن و با ایجاد موانعی دور آن از ورود پلیس و نیروهای امنیتی به منطقه جلوگیری کردند و در مقابل اف.بی.آی. نیز منطقه را محاصره و جریان آب و برق و ارسال مواد غذایی را قطع کرد.
حمله اصلی 51 روز بعد آغاز شد
صبح یک‌شنبه 28 فوریه 1993 اولین حمله نیروهای امنیتی به محل اقامت اعضای فرقه داوودیه رخ داد. تیراندازی‌های بی‌هدف به‌سوی ساختمان شروع شد و سه بالگرد نیز در منطقه به پرواز درآمده به‌سوی مقر داوودیان شلیک کردند. نیروهای امنیتی تلاش می‌کردند وارد ساختمان شوند. از سوی اعضای فرقه هیچ شلیکی انجام نمی‌شد. تعدادی از مأموران امنیتی توانستند وارد اولین اتاق‌های ساختمان شوند و در همین حال نارنجک‌هایی به داخل ساختمان پرتاب شد.
دیوارهای پناهگاه داوودی‌ها با هجوم تانک تخریب شد.
به‌تدریج مقاومت‌هایی از سوی اعضای فرقه شروع شد و نیروهای امنیتی عقب‌نشینی کرده به تشدید محاصره و فشار روی آوردند. آب و برق «مونت کارمل» به‌طور کامل قطع شد اما داوودی‌ها با حفر تونل‌هایی بخشی از مواد مورد نیاز خود را تأمین کردند و حاضر نشدند رهبر خود را به دولت تسلیم کنند. داوودی‌ها با توجه به تعالیم مذهبی از روحیه خوبی برای مقاومت برخوردار بودند و تحمل محاصره به 50 روز رسید که در نوع خود یک رکورد محسوب می‌شد. اندک اندک فرقه در تگزاس در حال تبدیل به یک نماد مقاومت می‌شد و هر آن ممکن بود که با تسرّی این روحیه و همراهی مردم تگزاس با فرقه داوودیه عملاً نگرانی‌های امنیتی کاخ سفید به منصه ظهور برسد. اینجا بود که با دستور مستقیم بیل کلینتون عملیات نوزدهم آوریل شروع شد. عملیاتی که عده‌ای از نتیجه آن به‌عنوان هولوکاست ویکو نام می‌برند.
بیش از 80 نفر زنده زنده در آتش سوختند
بررسی حمله نیروهای امنیتی به پناهگاه داوودی‌ها
19 آوریل 1993: هولوکاست ویکو
در 19 آوریل 1993 نیروهای امنیتی به‌فرماندهی افسری به‌نام «گری هریس» پناهگاه اعضای این فرقه را با تانک و شلیک‌های پیاپی مورد هجوم قرار دادند. عملیات بی‌وقفه تا ظهر دوام داشت. در ابتدا یک تانک دیوارهای پناهگاه را درهم شکست. سپس گازهای دودزا و مواد آتش‌زا روی ساختمان و محوطه آن پاشیده شد. گازی که به ساختمان تزریق شد؛ پس از نشستن به‌صورت یک ماده مشتعل کننده درآمد که منتظر جرقه‌ای کوچک بود تا جهنمی از آتش خلق کند. شلیک‌ها ادامه داشت ولی داوودیان مقاومت می‌کردند و از تسلیم شدن خبری نبود. در نهایت دستور برپایی آتش فرارسید و با آتش زدن مواد آتش‌زا، ساختمان در شعله‌های مهیبی فرو رفت و 82 نفر از جمله زنان، کودکان و نوزادان، طی 40 دقیقه در آتش سوخته به تلّی از خاکستر تبدیل شدند. حداقل 25 تن از قربانیان، کودک و نوجوان بودند.
تصویر13: دریچه‌ای که زنان و کودکان در آنجا پناه گرفته بوده‌اند.
امحای شواهد و مدارک
پس از پایان عملیات، نیروهای امنیتی تا مدتها از ورود افراد به محوطه جلوگیری کردند. همچنین تا هفته‌ها هیچ رسانه‌ای این جنایت را پوشش نداد. بدین ترتیب کاخ سفید زمان کافی برای از بین بردن تمامی شواهد و مدارک دال بر کشتار عمدی اعضای فرقه را برای خود فراهم کرد. علاوه بر از بین بردن آثار عمدی بودن ایجاد آتش در ساختمان از سوی نیروهای امنیتی، بازسازی و صحنه پردازی‌هایی برای نسبت دادن آتش‌سوزی به خود اعضای فرقه نیز انجام شد تا وانمود شود که داوودی‌ها بر اساس تعالیم مذهبی خود سوختن را در آتش کمال ایمان می‌دانسته‌اند و به همین دلیل سعادت سوختن در آتش را به تسلیم شدن به پلیس ترجیح داده‌اند!
امحای شواهد و تغییر بافت محیط بلافاصله پس از اتمام عملیات آغاز شد
پس از چندین هفته رسانه‌ها اقدام به خبررسانی در مورد گروهی «لذت‌گرا» کردند که مناسک بسیار وحشیانه‌ای انجام می‌داده‌اند و با خرید اسلحه‌هایی به‌ارزش میلیون‌ها دلار قصد اقدام علیه امنیت ملی آمریکا را داشته‌اند. در داستان انتشاریافته توسط رسانه‌ها، اف‌بی‌آی برای محافظت از کودکان و زنان اقدام به گشودن مفرّی در دیوار سنگر این ماجراجویان مذهبی کرده بود اما رهبران گروه از فرار آنها جلوگیری کرده بودند و بنا به اعتقادات خود با آتش افروزی اقدام به خودسوزی دسته‌جمعی کرده‌اند تا به مسیح ملحق شوند!
دولت آمریکا تاکنون اجازه هیچ‌گونه تحقیق مستقل را در مورد این فاجعه نداده است و یقیناً این ننگ کنار ننگ‌های بی‌شمار کوچک و بزرگ دیگر که بر تارک لیبرال دموکراسی آمریکایی می‌درخشد در تاریخ فراموش نخواهد شد.
نیروهای امنیتی آمریکا در خرابه‌های پناهگاه سوخته داوودی‌ها عکس یادگاری می‌گرفتند.
انتهای پیام/*
