رساله دکترای یک «تخریب‌چی» و چشم‌هایی که در بازی دراز جا ماند

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، «احمد مرودشتی» در سال 1344 در تهران به دنیا آمد و سال 1361 به جبهه اعزام شد. با اینکه 17 سال بیشتر نداشت اما به عنوان تخریب چی آموزش دیده و کارش را شروع کرد. او در واحد تخریب جنگ و پاکسازی میادین مین فعالیت داشت. به همراه گروهی از رزمنده ها برای پاکسازی مین به جبهه‌های غرب در ارتفاعات بازی دراز در نزدیکی قصر شیرین رفته بود. مین هایی که عراقی ها در این منطقه کاشته بودند موج انفجار وسیعی داشت.

برای خنثی کردن مین‌های ضد نفر دست به کار شد اما یکی از آن‌ها منفجر شده و به دلیل اصابت ترکش مستقیم به چشم‌هایش در همان لحظه انفجار آن‌ها درجا تخلیه شده بودند. تخریب‌چی‌ها برای خنثی سازی مین هامعمولا به حالت چمباتمه می‌نشینند. اما چون آن منطقه کوهستانی و شیب دار بود، برای یافتن و خنثی سازی مین ها به حالت رکوع روی آنها خم می‌شدند. برای همین در زمان انفجار همه ترکش ها به سر و صورت و سینه‌اش اصابت کرده بود. او در 28 بهمن سال 61 مجروح شد و چند هفته بعد در 20 اسفند به هوش آمد.

تخریب چی ارتفاعات بازی دراز در 17 سالگی مجروح شد. این جانباز 70 درصد دوران دفاع مقدس 32 سال است که نابیناست. مرودشتی حالا یک استاد دانشگاه است و عصر روز گذشته 22 دی ماه 93 جلسه دفاعیه رساله دکتری او با موضوع «ولایت فقیه» در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی برگزار شد.

انتهای پیام/