روضه جانسوز مرحوم آیت‌الله مجتبی تهرانی برای حضرت زهرا(س) +صوت
خبرگزاری تسنیم: آیت‌الله مجتبی تهرانی در شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان چند سال پیش که آخرین روزهای حضورشان در دنیا بود، روضه‌ای با محوریت مصائب حضرت زهرای اطهر(س) خواندند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، یکی از روضه‌هایی که در سال‌ها گذشته در ارتباط با مصیبت بانوی دو عالم حضرت صدیقه طاهره زهرای اطهر ایراد شده و بسیار مورد توجه قرار گرفته است روضه مرحوم آیت الله العظمی حاج‌آقا مجتبی تهرانی رحمة الله علیه در مراسم شب بیست‌وسوم ماه مبارک رمضان سال گذشته در رابطه با شهادت حضرت صدیقه کبری(س) بحثی را مطرح کردند و پس از آن روضه حضرت را خواندند. روضه ای که به گفته خود ایشان برای اولین بار به این صورت خوانده می شد.
به مناسبت ایام فاطمیه و شهادت جانسوز چکیده خلقت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها متن و صوت این روضه جانسوز که توسط آیت‌الله حاج آقا مجتبی تهرانی ایراد شده است را باز نشر می‌کنیم.
«توسل من معلوم است و همه‌تان هم می‌دانید؛ توسلم به باطن لیلة‌القدر است. اوّل چند جمله از خود زهرا (سلام‌الله علیها) نسبت به آن حادثه نقل می‌کنم. «وَ رَکَلَ الْبَابَ بِرِجْلِهِ فَرَدَّهُ عَلَیَ وَ أَنَا حَامِلٌ»؛ چنان لگدی به آن درِ نیم سوخته زد و آن را بر روی من انداخت، در حالی که من باردار بودم. «وَ النَّارُ تُسْعَرُ»؛ آتش زبانه می‌کشید.»
«زهرا(سلام‌الله علیها) می‌گوید: لگدی زد و در را بر روی من انداخت، «وَ تَسْفَعُ وَجْهِی»؛ من با صورت بر روی زمین افتادم. آتش زبانه می‌کشید و چهره من را می‌سوزاند. «فَیَضْرِبُ بِیَدِه»؛ با دست به من سیلی زد. امّا سیلی چگونه بود؟ «حَتَّى انْتَثَرَ قُرْطِی مِنْ أُذُنِی»؛[1] چنان سیلی محکمی زد که گوشواره‌های من پراکنده شد. 1. بحارالانوار، ج 30، ص 349
این روضه جانسور که آخرین روضه حاج آقا مجتبی تهرانی قبل از رحلت ایشان بود را بشنوید:
انتهای پیام/
