وقتی "دور ریختن" محصولات کشاورزی راه "اعتراض" میشود
بازاریابی و صنایع تبدیلی بخش کشاورزی از دیرباز معضلی برای بخش کشاورزی به حساب می آمده که هنوز راه حل جامع و پایداری برای آن اندیشیده نشده است و این شرایط باعث شده، در شرایط رکود که تولید بیشتر از تقاضا باشد شاهد کفران نعمت و ضرر تولیدکننده باشیم.
به گزارش خبرنگار بخش کشاورزی خبرگزاری تسنیم، موضوع دوریختن و فاسد شدن محصولات کشاورزی در ماههای گذشته یکی از عناوین اصلی رسانههای خبری شده بود که از کنار برخی از این مشکلات عبور و برخی حل شد.
این جریان با موضوع دفن محصول سیب زمینی خرید تضمینی آغاز و 1700 تن از این محصول به دلیل باقی ماندن طولانی مدت در انبارهای استان فارس فاسد و دور ریخته شد. این رخداد اعتراض و سر و صداهای زیادی را با خود به همراه داشت و به صحن علنی مجلس نیز کشیده شد.
لبنیاتی که سوزانده شد
قبل از این موضوع یک بار دیگر نیز طی یک سال گذشته محصولات به دست آمده از دست رنج بخش کشاورزی از بین رفته بود اما نه در خاک ایران، بلکه لبنیات صادراتی ایران به عراق که بخاطر مسائل گمرکی مدت زمانی زیادی را در مرز ماند و وقتی به این کشور وارد شد که مسئولین بهداشتی عراق بر اساس قوانین بهداشتی خود با وجود اینکه چند ماهی از تاریخ مصرف محموله لبنیات ایران مانده بود، آنها را منهدم کردند (آتش زند).
عدم تعیین تکلیف انبارهای پلمب شده برنج تاریخ مصرف گذشته
بنا بر این گزارش، پرونده برنجهای تاریخ گذشته و آلوده نیز از سال گذشته کماکان باز است و پلمب 28هزار تن برنج انبارهای شرکت بازرگانی دولتی هنوز تعیین تکلیف نشده است .
سال گذشته سازمان غذا و دارو 80درصد برنجهایی که در انبارهای شرکت بازرگانی دولتی وجود داشت را برای مصرف تأیید صلاحیت کرد اما 20درصد این برنجها تأیید سلامت نشدهاند که آمار کمی هم نیست و امکان دفن آنها نیز وجود دارد.
پرتقالهایهای پرماجرا
به گزارش تسنیم، چند روزی از ابتدای سال جاری نگذشته بود که اخباری در خصوص دفن پرتقال ذخیره شده برای ایام پایانی شب عید مطرح شد. ماجرا از این قرار بود که بخش خصوصی به خیال اینکه میتواند درشب عید امسال مانند سال گذشته بازار را در اختیار گیرد، حجم زیادی پرتقال ذخیره کرد اما با توجه به اینکه تعاون روستایی نیز حجم زیادی از این محصول را ذخیره کرده بود، بخشی از پرتقالهای ذخیره شده که عمده آن نیز مربوط به بخش خصوصی بود، فاسد شد.
دامداران فعلاً عاقبت به خیر شدند
عمده دلایل دور ریختن تولیدات کشاورزی را باید خارج از محدوده بخش دنبال کرد. بر این اساس در هفتههای اخیر باز هم مشکلات پس از تولید تکرار شد و شیر دامداران در استانهای مختلف به نشانه کاهش قیمت در جوی و کوی و برزن ریخته شد.
موضوع دور ریختن شیر خام دامداران اما ختم به خیر شد و دولت برای جلوگیری از ضرر و زیان بیشتر دامداران، خرید توافقی شیرخام را بر اساس قیمت مصوب از ابتدای خرداد ماه آغاز کرد.
درباره خرید توافقی شیر خام دامداران نیز باید یادآورشد که این طرح سال گذشته نیز به مرحله اجرا درآمد اما به دلیل مشکلات نقدینگی در میانه راه متوقف و کند شد اکه امیدواریم در این مرحله به سرنوشت سال گذشته دچار نشود.
از طرفی نیز دولت، برای خروج رکود زنجیره تولید شیرخام و فرآورده های لبنی اقدام به اختصاص یارانه 200 میلیارد تومانی کرده است که به زودی ابلاغ میشود.
صادرات اجباری سیب در ازای واردات موز راه حلی از روی ناچاری
سیب درختی نیز در هفتههای گذشته خبر ساز بود و در شبکه های اجتماعی عکسی بین مردم دست به دست شد که باغداری با تاثیر گرفتن از دامدارن سیب خود را به نشانه اعتراض دور ریخت. این موضوع نیز واکنشهایی به همراه داشت و وزارت جهاد کشاورزی را مصمم کرد که به هر نحوی که شده حتی به زور، سیب تولیدی مازاد کشاورزان را از طریق بازرگانان صادر کند و طرح "واردات موز در ازای صادرت سیب" را به اجرا در آورد.
بنا بر این گزارش موضوع از بین رفتن دست رنج کشاورزان از گذشته نیز مطرح بوده است و مواردی مانند ریختن هلوی باغداران جلوی دام به دلیل قیمت پایین یا وارد شدن گندم به چرخه مصرف خوراک طیور مشاهده و نعمت الهی کفران شده است.
صنایع تبدیلی را به روستاها ببریم
برای ریشهیابی این موضوعات باید به سراغ بیانات رهبر معظم انقلاب در جمع رئیسجمهور و اعضاى هیأت دولت به مناسبت هفته دولت رفت که ایشان به مشکل صنایع تبدیلی در بخش کشاورزی اشاره ریز بینانه و دقیقی کردند. این بیانات در ادامه مطلب آمده است.
«یک مسئلهی اساسیای که این عمدتاً [مربوط به] وزارت کشاورزی است -منتها فقط کار وزارت کشاورزی نیست- تمرکز بر روستا است.
یعنی واقعاً این را یکی از بخشهای اساسیِ برنامهریزی دولت باید قرار داد: ما متمرکز بشویم روی روستا. حرفش را در سالهای مختلف خیلی زدهایم امّا این کار عملاً اتّفاق نیفتاده. ما بایستی صنایع تبدیلی را به روستاها ببریم، به بعضی از شهرها ببریم.
من در ارومیه دیدم سیب روی زمین ریخته بود! گفتند اصلاً نمیارزد؛ پول کارگر خیلی بیشتر از آن پولی است که ما از فروش این سیب بهدست [میآوریم] یا هلو، زردآلو، انگور؛ خب، آنجا صنایع تبدیلی میخواهد. خیلی از جاهای گوناگون کشور، ما این میوهها را داریم که در بعضی از اوقات، صرف نمیکند برای صاحب باغ که این میوه را جمع بکند.
ما اگر صنایع تبدیلی داشته باشیم، خشککننده داشته باشیم، بتوانیم آنجا از اینها استفاده بکنیم، این کار را باید بکنیم. و ظرفیّتها فوقالعاده است؛ واقعاً فوقالعاده است.»
انتهای پیام /