وعده‌های بر زمین‌مانده دولت در جنوب شرق کشور/ آیا ۲۸ میلیارد تومان، محرومیت‌های سیستان‌وبلوچستان را رفع می‌کند؟
در حالی دولت تاکنون تنها ۲۸ میلیارد تومان اعتبار عمرانی برای سیستان و بلوچستان پرداخت کرده که بخش قابل توجهی از این مبلغ صرف حقوق ۷۰۰ کارمند قراردادی اداره‌کل راه و شهرسازی سیستان و بلوچستان می‌شود.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از زاهدان، پس از تجمع اعتراض‌آمیز کارکنان قراردادی راه و شهرسازی استان سیستان و بلوچستان در اواسط تیرماه امسال به سبب پرداخت نشدن حقوق چندماهه، مدیر توسعه و منابع انسانی اداره‌کل راه و شهرسازی سیستان و بلوچستان فاش کرد که این اداره‌کل حقوق حدود 700 نفر از نیروهای خود را از محل طرح‌های عمرانی پرداخت می‌کند.
پرداخت اعتبارات قطره‌چکانی دولت به استان در شرایطی است که استاندار سیستان و بلوچستان بارها و بارها به مردم زاهدان قول داده که در بدترین حالت گاز تا پایان خردادماه سال 96 وارد شبکه شهری زاهدان می‌شود.
این وعده در حالی داده تکرار می‌شود که به گفته مسئولان شرکت گاز پیشرفت فیزیکی خط انتقال گاز ایرانشهر به زاهدان در دی‌ماه سال 93 مقدار 120 کیلومتر بود، ولی اکنون با گذشت دو سال این پیشرفت تنها 20 کیلومتر افزایش یافته است.
کارشناسان معتقدند طرحی که در چند سال اخیر تنها 44 درصد پیشرفت فیزیکی داشته، بعید است ظرف 9 ماه دیگر تکمیل شود. این در حالی است که خط انتقال گاز از عسلویه به ایرانشهر به طول 902 کیلومتر در سال 84 شروع شد و تا سال 89 به پایان رسید. اما از سال 89 تاکنون نزدیک به شش سال است که این گاز به زاهدان در مرکز سیستان و بلوچستان نرسیده است.
غیر از گازرسانی، طرح انتقال آب به 46 هزار هکتار از مزارع پنج شهرستان شمال سیستان و بلوچستان نیز از قول‌های عقب افتاده دیگر دولت در استان است، حجتی وزیر جهاد کشاورزی در بازدید شهریورماه 94 از مزارع سیستان گفته بود که طرح تا پایان سال 96 به بهره‌برداری می‌رسد.
مسئولان ارشد اجرایی سیستان و بلوچستان نیز بارها این وعده را تکرار کردند اما طرحی که به گفته مجری‌اش از سال 93 تاکنون تنها 21 درصد پیشرفت فیزیکی دارد، معلوم نیست چگونه قرار است تا 22 ماه دیگر به بهره‌برداری برسد.
در همان روز کلنگ‌زنی طرح، حلیمه عالی، از نماینده‌های وقت سیستان در مجلس شورای اسلامی ابراز امیدواری کرد که این طرح براساس برنامه ظرف سه سال به بهره‌برداری برسد، نه اینکه 30 ساله شود.
* ممنوعیت واردات گوشت از سوی پاکستان و شکست یک وعده
تأمین 50 هزار تن از گوشت مورد نیاز کشور از طریق واردات دام به سیستان و بلوچستان از وعده‌ها و برنامه‌های جدی علی‌اوسط هاشمی، استاندار سیستان و بلوچستان به مردم استان بود که متأسفانه عملی نشد و مسئولان دام استان تنها توانستند در سال گذشته 16 هزار تن گوشت مورد نیاز کشور را تأمین کنند.
علاوه بر آنکه نمایندگان دولت در استان نتوانستند از توان تأمین 50 هزار تن گوشت به‌درستی استفاده کنند، چند روز قبل مدیرکل دامپزشکی سیستان و بلوچستان در نشست خبری اعلام کرد که پاکستان واردات دام زنده از بازارچه‌های مرزی استان را تعطیل کرده است.
لغو واردات دام از سوی پاکستان یعنی تعطیل شدن تعداد زیادی از واحدهای پرواربندی دام و بیکاری تعداد زیادی از جوانان، علاوه بر این، دیگر سیستان و بلوچستان نمی‌تواند مانند گذشته گوشت قرمز به سایر نقاط کشور ارسال کند.
به عقیده کارشناسان باقی ماندن شرایط ممنوعیت واردات دام از مرز پاکستان یک شکست بزرگ برای سیاست‌های اصلی علی‌اوسط هاشمی در سیستان و بلوچستان محسوب می‌شود، چرا که وی در سال‌های اخیر حساب ویژه‌ای برای این بخش باز کرده است.
موفق نبودن گروه سیاسی استانداری سیستان و بلوچستان در ساخت پل دوم مرزی "میلک" در مرز ایران و افغانستان نیز از شکست‌های دیگر دولت در استان است، زمزمه‌های ساخت این پل از سال 91 شروع شد و تا برآورد هزینه 15 میلیارد تومانی این پل نیز پیشرفت، ولی در عمل هیچ اتفاقی نیفتاد و پل ساخته نشد.
موضوع احداث پل دوم مرزی میلک هم در سفر شهریورماه سال گذشته استاندار سیستان و بلوچستان به ولایت نیمروز افغانستان مطرح شد و هم در سفر تیرماه والی نیمروز به چابهار، اما اظهار نظرهای دو طرف در این باره متفاوت بود.
مسئولان سیستان و بلوچستان که خود نیز اظهارات متفاوتی داشتند، هم گفتند که افغانستان تاکنون نتوانسته نقطه صفر مرزی خود را تعیین کند و هم گفتند که افغانستان تاکنون نقشه‌های عمرانی احداث پل را تائید نکرده است. این در حالی است که "محمد سمیع"، والی نیمروز در همین سفر گفت اگر شما اعتبار ساخت پل را آماده کنید، افغانستان از همین فردا آماده شروع ساخت پل است.
* خشک شدن تالاب هامون و ریزگردهای کنترل نشده
دولت برای تالاب هامون کار ویژه‌ای انجام نداده است،با وجود اینکه در 18 سال اخیر این تالاب جز در برخی ماه‌ها دچار خشکی 100 درصد شده، حتی کارگروه ملی احیا ندارد و هیئت دولت برای احیای آن بودجه‌ای مصوب نکرده است.
استانداری سیستان و بلوچستان نیز نسبت به این موضوع واکنش علنی نداشته و از آن به‌سادگی عبور کرده است. بطوریکه در شرایطی که تالاب هامون به خشکی کامل رسیده بود و محیط زیست در همین شرایط از خوش بودن حال هامون سخن می‌گفت، هیچ واکنشی نشان نداد.
اگر دولت برای احیای هامون اقدامی انجام می‌داد، اکنون این تالاب با خشکی 100 درصد مواجه نبود و حداقل 30 تا 40 درصد آن احیا بود. این خشکی کامل تالاب سبب شده تا با وزش بادهای 120 روزه، 19 شهرستان سیستان و بلوچستان در ماه‌های بهار، تابستان و گاهی در پاییز، گرفتار هجوم ریزگردها باشند.
به اعتقاد کارشناسان محلی بی‌اهمیت بودن احیای تالاب هامون در دولت آنقدر واضح است که حتی سؤال‌های مکرر نمایندگان از وزیر خارجه هم نتوانسته میز مذاکره ظریف برای گرفتن حق‌آبه ایران از رودخانه و تالاب مشترک هیرمند و هامون از افغانستان را شکل دهد.
این بی‌توجهی صدای نماینده‌های مجلس شورای اسلامی را نیز درآورده است؛ حسینعلی شهریاری، نماینده زاهدان در مجلس خشک بودن هامون را ناشی از ضعف وزارت امور خارجه در پیگیری حق‌آبه ایران از افغانستان و همچنین ضعف محیط‌زیست برشمرده است.
وی در این رابطه به رسانه‌ها گفته که در حالی رئیس سازمان حفاظت از محیط زیست از مذاکره با افغانستان بر سر آب برای هامون سخن می‌گوید که این کشور در حال ساخت یک سد دیگر بر روی رودخانه هیرمند است و این اقدام حتی مانع ورود همین سیلاب‌های اندک فعلی می‌شود.
انتهای پیام/
