انشاالله کولانی در گفتوگو با خبرنگار تسنیم در کرمانشاه، با بیان اینکه اکنون از شهرستانهای جنگلی استان غیر از روانسر، ثلاثباباجانی، پاوه و جوانرود مابقی شهرستانها درگیر موضوع خشکیدگی بلوط هستند اظهار داشت: خشکیدگی بلوط از سال 1390 در استان گزارش شد و اکنون کل زاگرس میانی و جنوبی را تحت تأثیر قرار داده است.
وی با اشاره به اینکه خشکیدگی بلوط از یک تا 100 درصد جنگلها را تحتتأثیر قرار داده است عنوان کرد: طبقه اول یک تا 25 درصد را شامل میشود که بیشترین طبقه آلودگی در مناطق محسوب میشود.
کولانی با بیان اینکه طبقه دوم 26 تا 50 درصد آلودگی را شامل میشود افزود: طبقه سوم شامل 51 تا 75 درصد و طبقه چهارم شامل 76 تا 100 درصد است و بیشترین آلودگی مربوط به طبقه اول است.
مدیرکل منابع طبیعی استان کرمانشاه با اشاره به اینکه عوامل متعددی سبب بروز خشکیدگی و زوال بلوط میشود گفت: فشارهای اکوسیستمی موجود سبب ضعف فیزیولوژیکی میشود که عامل اولیه آن ممکن است گرمای هوا، کاهش بارندگی، کوبیدگی خاک جنگل، ریزگردها و قطع درختان باشد.
کولانی با بیان اینکه زوال بلوط به معنای از بین رفتن پایههای ضعیف بلوط است افزود: براساس نقشهبرداری مستقیم از مناطق از 527 هزار هکتار جنگل 175 هزار هکتار یعنی 33.2 درصد جنگلها به زوال بلوط آلوده است که با مجموع 9 درصد آلوده به لورانتوس حدود 42 درصد از جنگلهای استان دچار مشکلات و امراض هستند.
وی با اشاره به اینکه چنانچه عامل فشار بر جنگلها برداشته شود پدیده زوال بلوط نیز متوقف میشود بیان کرد: با افزایش بارندگی این مشکل کاهش مییابد و در مقابل وجود ریزگردها این مشکلات را ترغیب و تشدید میکند.
مدیرکل منابع طبیعی استان کرمانشاه کوبیدگی خاک جنگلها را عامل دیگر شیوع زوال بلوط دانست و گفت: وجود سه میلیون دام مازاد در استان و چرای آنها در جنگل ها سبب کوبیدگی خاک و در نتیجه شیوع بیماری زوال بلوط می شود.
کولانی با اشاره به اینکه در سال 93 و 94 در حدود 30 هزار هکتار جنگل با این پدیده مقابله شد افزود: اکنون تأکید بر مقابله از طریق روشهایی آبخیزداری و نه قطع بهداشتی است زیرا مردم میتوانند چوب را به مناطق دیگر برده و بیماری منتقل شود و در این راستا هفت قرارداد منعقد شده است.
وی با اینکه پدیده زوال بلوط در صورت مدیریت مناسب چندان التهابآور نیست بیان کرد: کاشت بلوط در مناطقی که پایه مادری جود ندارد امکانپذیر نیست.
انتهای پیام/ن