ستارگان مدفون در تخت فولاد| میرزا عبدالجواد نوری علاوه بر اجتهاد شرعی در فنون ادبی و حکمت تسلط کامل داشت
میرزا عبدالجواد نوری مهمترین شخصیت خاندان نوری است که به فقاهت، دیانت، مرجعیت قضا و فتوی و فصل دعاوی و خصومات معروف زمان خود بود. در مسجد دروازه نو امامت میکرد. علاوه بر اجتهاد شرعی و فقاهت تخصصی، در فنون ادبی و حکمت و کلام نیز تسلط کامل داشت.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، تخت فولاد مدفن بزرگان، دانشمندان، هنرمندان و عرفای بسیاری است که هنوز به درستی نزد مردم شناخته شده نیستند این افراد در عالم اسلام و انقلاب بسیار تاثیرگذار بودند و آثار با ارزشی نیز از خود به یادگار گذاشتهاند. همه ساله مسافران و گردشگران بسیاری برای بازدید از مجموعه بزرگ تخت فولاد به اصفهان میآیند.
خبرگزاری تسنیم در ادامه سلسله گزارشهای «ستارگان مدفون در تخت فولاد» در این گزارش به معرفی میرزا عبدالجواد نوری؛ عالم فاضل، عالم فقیه و محقق میپردازد.
میرزا عبدالجواد نوری دومین فرزند حاج ملا محمّدعلی نوری، عالم فاضل و فقیه محقق، معروف به شیخالعلماء و داماد حاج محمدابراهیم کلباسی است.
میرزا عبدالجواد در تحصیل علوم دینی از محضر آقا محمّد مهدی کلباسی، حاج محمّدجعفر آبادهای، آقا میر سیّد محمّد شهشهانی و آقا شیخ محمّدباقر نجفی استفاده نمود و از برخی از اساتیدش صاحب اجازه بوده است.
جلالالدین همایی مینویسد: «مهمترین شخصیت خاندان نوری است که به فقاهت و دیانت و تورع و مرجعیت قضا و فتوی و فصل دعاوی و خصومات معروف زمان خود بود. در مسجد دروازه نو امامت میکرد. علاوه بر اجتهاد شرعی و فقاهت تخصصی، در فنون ادبی و حکمت و کلام نیز تسلط کامل داشت».
آثار میرزا عبدالجواد نوری
چندین کتاب و رساله از آثار اوست که از آن جمله است: «مشکوة المتهجدین و ضیاء المتعبدین» در نماز شب، چاپ سنگی در سال1315قمری؛ «رساله در فقه استدلالی»، شامل مباحث طهارت و تجارت به عربی؛ «کتابی در اصول»؛ «رساله در نمازهای مستحبی»؛ «رسالة عملیه»، مطبوع؛ «رساله در نکاح»؛ «رساله در صلاة».
همچنین از آثار کتابت وی رسالة «لوایحالقمر» ملا حسین کاشفی به خط نستعلیق وی است که در 6 صفر1268 قمری به اتمام رسانده است و رساله «زبدةالهیئة» خواجه نصیر طوسی در سی باب به خط نستعلیق که در همان سال به اتمام رسانده است این دو نسخه در مجموعهای به شماره 3247 در کتابخانه ملی ملک تهران نگهداری میشود.
کرامات میرزا عبدالجواد نوری
از جمله کراماتی که به او نسبت میدهند یکی این است که پیش از وقت وفات، فوت خود را خبر میداده و با بعضی از دوستان خود که در صدد مسافرت بودهاند، مراسم تودیع را معمول میداشته است.
حاج میرزا عبدالجواد در شب 8 شوال 1323 قمری فوت و در داخل بقعة بابارکنالدین صفه غربی مدفون شد.
سنگ مزارش بر روی سکویی مزین به کاشیهای فیروزهای و به خط ثلث است که در سال 1373 قمری همراه با سنگ مزار فرزندش حاج میرزا بهاءالدین فاضل نوری توسط خانواده نوری نصب شده است.
انتهای پیام/164/ی