اقدام عجیب شهرداری سنندج در وضعیت قرمز کرونایی؛ خیانت در حق سلامت مردم
گروه استانها-در این روزهای کرونایی در حالی که وضعیت سنندج قرمز اعلام شده، متولیان شهرداری در اقدامی عجیب و غریب پس از سال‌ها تعلل، تصمیم به اجرای پیاده‌راه سازی خیابان فرودسی این شهر کرده، طرحی که تمامی معادلات «فاصله اجتماعی» را برهم زده است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از سنندج، «خیابان فرودسی» گذرگاهی کلیدی و شاه‌رگ اصلی شهر سنندج محسوب می‌شود. این مسیر در حد فاصل دو میدان اصلی شهر به طول 590 متر و عرض 20 متر بین میدان آزادی و انقلاب واقع شده است.
آغاز عملیات پیاده‌راه سازی خیابان فردوسی در روزهای کرونایی
طرح پیاده‌راه سازی خیابان فرودسی، پیشنهاد نهایی اداره راه و شهرسازی سنندج در راستای احیای خیابان فرودسی و ساماندهی طرح ترافیکی، تاریخی، معماری سنتی و بومی این شهر است. جهت اجرای این طرح در بهار 97 حدود 80 میلیارد ریال (برای اجرا به‌غیر از ساماندهی زیرساخت‌ها) اعتبار تصویب و مقرر شد. عملیات‌سازی طرح پس از اتمام طرح مطالعاتی آن در 2 حیطه «کف‌سازی» و «مرمت ساختمان‌های تاریخی» نقل جلسات مدیران شهری شد، به نحوی که «محمدابراهیم زارعی» فرماندار سنندج در نخستین واکنش خود «احداث پیاده‌راه خیابان فردوسی در هسته مرکزی شهر سنندج را ضروری دانسته» و متعقد است: «با اجرای آن تردد شهروندان در نقاط مرکزی شهر ایمن‌تر می‌شود».
فرماندار سنندج با تأکید بر اینکه «با احداث این پیاده‌راه شهروندان از تهدیدهای بالقوه کنونی ایمن شده و با خیال آسوده‌تری تردد خواهند کرد» اظهار کرد: «بخشی از زیرساخت‌های خیابان فردوسی که دهه‌های قبل و حتی نیم قرن پیش احداث شده‌اند، اکنون تهدیدی عینی برای جان شهروندان شده و تشخیص کارشناسان آن است که این تهدیدها هرچه زودتر برطرف شود تا این خیابان در مرکز شهر به معبری ایمن برای تردد شهروندان تبدیل شود».
نکته‌ای که در سخنان فرماندار سنندج نمود واضح‌تری دارد؛ تأکید وی بر «مصالح عمومی جامعه و ایجاب شهر برای توسعه و حل مشکلات آن» بر مبنای اجرای این طرح است، طرحی که نه تنها چنین تأکید را در شرایط شیوع کرونا بر نتافت بلکه با شروع انسداد شاه‌راه اصلی ترددی شهروندان، تمامی معادلات «فاصله اجتماعی» را برهم زده و مردم را در پیاده‌روهای کوچکی که بخش اعظم آن در قُرق مغازه‌داران و دستفروشان بود، دوشادوش هم قرار داد.
آغاز پروژه‌ای جدید در دل پروژه‌های ناتمام و مرده شهر سنندج
با گشتی سرسری در سطح شهر سنندج و با گذر از پیچ و خم هر کوی و بزن آن، رد پروژه‌های نیمه تمامی را خواهید دید که هم‌چون زخمی جانکاه، بر پیکر این شهر نقش بسته. پروژه‌هایی که اعتبار آنها جذب، وارد عملیات اجرایی و در نهایت نیمه تمام رها شده‌اند.
کم نیستند طرح‌های عمرانی که بی‌ثمر به حال خود رها شده و در گوشه‌ای از این شهر خاک می‌خورند. غالب این پروژه‌ها نیازمند تزریق اعتبار مالی هستند تا یک‌بار برای همیشه پیمانکار را پای کار کشانده و تحویل مردم شوند؛ امری که با هدایت بودجه جذب شده توسط شهرداری سنندج و با دستور «حشمت‌الله صیدی» شهردار سنندج به این پروژه‌های نیمه‌تمام، می‌توانست سرآغازی برای این رویداد مبارک باشد.
شهردار سنندج اعلام کرده بود: «در سال گذشته 162 میلیارد تومان مطالبات شهرداری از دستگاه‌های اجرایی استان ثبت شده که به صورت تملک از موسسه ملل دریافت خواهد شد».
وی در تکمیل ادعای خود گفته: «امسال نیز دولت 187 میلیارد تومان به شهرداری سنندج تخصیص داده که تلاش می‌شود اتمام پروژه‌های عمرانی و شهری اولویت‌دار را در در دستور کار قرار دهیم».
سئوالی که باید این‌جا از شهردار سنندج پرسید اینکه: جناب آقای شهردار منطقی‌تر آن نبود که در این بهبوهه کرونا به جای آغاز پروژه پیاده‌راه سازی خیابان فردوسی و در بوق و کرنا کردن آن، فکری به حال پروژه‌های نیمه تمام شهری می‌کردید؟ مگر نه اینکه این پروژه نیز، قبای زشتی را بر تن مرکز شهر کرده و آن را به غول بی‌شاخ و دمی بدل ساخته که سر و ته آن معلوم نیست.
آغاز عملیات «پیاده‌راه فردوسی» چوب حراج را به سلامت مردم سنندج زد
پژوهشگران معتقدند که: «پیاده‌رو، مهم‌ترین گذرگاه برای مشاهده مکان‌ها، فعالیت‌های شهری است و در کنار احساس حیات و تحرک زندگی، کشف ارزش‌ها و جاذبه‌های نهفته در محیط را به دنبال دارد. این ارزش دارای اهمیت اساسی در ادراک هویت فضایی، احساس تعلق به محیط و دریافت کیفیت‌های محیطی است. از این رو طراحی فضای پیاده‌مدار شهری مناسب، فعال و زنده به عنوان یکی از اهداف راهبردی ارتقای کیفیت محیط در صدر کار برنامه‌ریزان و طراحان قرار داشته است».
تعریفی درست که در خصوص وضعیت و جایگاه قرار گیری خیابان فردوسی شهرستان سنندج نیز صدق می‌کند، این مسیر در بافت مرکزی و تاریخی فرهنگی شهر سنندج قرار گرفته و کاربری تجاری آن موجب شکل‌گیری فضایی پرتردد و پرازدحام شده است. مسلماً نمی‌توان منکر نتایج مثبت راه‌اندازی پیاده‌راه فردوسی شهر سنندج که در نهایت «با تلفیق کالبد و محتوا، تمهیدات ایجاد فضای شهری سرزنده پویا و مطلوبی را با حذف مسیر سواره و پیاده‌مدار کردن آن در محدوده آتی خیابان فراهم می‌کند»، شد.
مزید بر اینکه کارشناسان شهرسازی نیز معتقدند خروجی این طرح (در صورتی که اجرایی شود) آن محور را به فضای شهری مطلوب، برای تعاملات اجتماعی و فرهنگی ساکنان مبدل ساخته که استخوان‌بندی تاریخی در هسته مرکزی شهر مرکز اجتماعی و فرهنگی سنندج را قوام بخشیده و به‌عنوان گذرگاهی به باقت قدیمی بسترساز جذب گردشگران خواهد شد. امری که فرماندار سنندج نیز بر آن صحه گذاشته و اجرای این پروژه را از جمله نیازهای بنیادین عمران شهری برای توسعه مرکز شهر دانسته است.
با تمامی این اوصاف اجرای عملیات پیاده‌راه سازی خیابان فرودسی در اشتباهی تاریخی در روزهایی کلید می‌خورد که شهر سنندج به سرعت غیرقابل کنترلی در حال ورود به فاز بحرانی و قرمز کرونا است. اقدامی عجولانه که منجر به تسریع این روند گردید و یکی از نتایج دردناک آن فوت چند تن از دستفروشان مسیر فردوسی سنندج بود.
در ادامه با مسدود شدن خیابان فردوسی بر روی خودرو‌ها به ویژه تاکسی‌های، بار ترافیکی این مسیر بر دوش خیابان‌های اطراف افتاد و در نتیجه افزایش ترافیک و تجمع در مسیرهای میدان آزادی، خیابان‌های مولوی و پاسداران، تقاطع‌های شهرداری و شریف‌آباد و خیابان‌های کشاورز و آبیدر را با تراکم خودرو و مسافران مواجه ساخت؛ امری که برای رفع آن، درخواست صدور مجوز برای اجرای طرح زوج و فرد ارائه شد و در نهایت متأسفانه تا به امروز اجرایی نشد.
دستفروشان خیابان فردوسی سنندج، قربانی سهل‌انگاری مسئولان
بهمن مرادنیا، استاندار کردستان در نشست با شهردار و اعضای شورای شهر سنندج با اعلام اینکه «بحث جمع‌آوری دستفروشان نیز همزمان با آغاز اجرای طرح پیاده‌راه‌سازی خیابان فردوسی باید انجام شود»، این اقدام را فرصت خوبی برای ساماندهی وضعیت هسته مرکزی این شهر توصیف کرده بود.
وی با بیان اینکه «در کنار جمع‌آوری دستفروشان، موضوع ساماندهی آنان نیز باید در دستور کار قرار گیرد»، اضافه کرد: «نیاز است شهرداری مکانی را برای ادامه فعالیت دستفروشان در نظر بگیرد که بتوان به صورت تحکمی آنان را به آن محل منتقل و مدیریت کرد».
مرادنیا با بیان اینکه «وظیفه ما خدمت به مردم و جلب رضایت آنان است»، یادآور شد: «چهره فعلی سنندج به عنوان مرکز کردستان زیبنده نیست و باید امسال تلاش بیشتری شود تا ضمن کسب رضایت عمومی، شاهد توسعه شهر و زیباسازی آن نیز باشیم».
وی صریحاً خواستار همکاری شورای شهر با دیگر دستگاه‌ها از جمله شهرداری برای ساماندهی فضای شهر شده بود و در توضیح این درخواست خود عنوان کرد: «بخشی از نارصایتی مردم از مسئولان بخاطر این است که دستگاه‌ها بجای تلاش برای خدمت به آنان، دائم همدیگر را محکوم می‌کنند».
سخنان استاندار کردستان در حالی رسانه‌ای می‌شود که نه تنها دستفروشان این مسیر ساماندهی نشده، بلکه مرگ برخی از آنان قربانی و دستاوردی می‌شود برای صحه گذاشتن بر بی‌تدبیری مسئولین شهری در حالی که مابقی دستفروشان نیز کماکان به‌دور از هرگونه پروتکل بهداشتی و فاصله اجتماعی در حال کسب روزی هستند.
عضو شورای شهر سنندج پاسخ‌گو باشد؛ خطاب سخنتان دقیقاً با کدام مسئول شهری است؟!
شاید ذکر، ادعای «غریب سجادی» به‌عنوان یکی از اعضای اصلی شورای شهر سنندج در این گزارش خالی از لطف نباشد.
سجادی با اشاره به اینکه «بدون شک این حجم از بی‌تفاوتی در سطح جامعه و میان متولیان غیر قابل درک است» از ابزار امیدواری بر بازنگری در رفتار و تصمیمات روزانه خود به‌ویژه تصمیمات غیر کارشناسی دم می‌زند. سخنی که بس گزاف و در باطن خالی از پشتوانه است که حتی خود وی نیز بر آن باور نداشته و در گفتاری حق به جانب خطاب به مردم طلبکارانه اعلام می‌دارد: «مردم عزیز اوضاع بحرانی است! عادی جلوه دادن اوضاع به هر بهانه‌ای پاک کردن صورت مسئله است».
باید از این عضو شورای شهر سنندج نیز پرسید، آقای سجادی مسئله‌ای که قرار بر پاک شدن آن نیست، تعهد اخلاقی، انسانی، عرفی، اجتماعی و قانونی شما به‌عنوان نماینده مردم در زمینه تصویب طرح‌هایی است که خودتان نیز امروز بر آن نقد داشته و به آنها یک تنه می‌تازید.
آقای معاون وزیر شما را به بیراهه انداخته‌اند
در حالی معاون وزیر بهداشت با تکیه بر گزارشی که از سوی مسئولان سنندجی، شیوع کرونا در این شهر را ناشی از برگزاری عروسی در یک کارواش ذکر می‌کند که به خوبی بر همگان واضح و مبرهن است که این یک ادعای درجه چندم از سوی مسئولان شهری است که ندانم کاری‌های خود را نادیده انگاشته و این بار نیز توپ را به میدان مردم انداخته و خود از تعهد اخلاقی و مسئولیت اجتماعی که در قبال همین مردم دارند، شانه خالی می‌کنند. مسئولانی که بدون هیچ احساس گناهی، خود را در مقابل دیدگان شهروندان، در شرایط قضاوتی قرار داده که ناعادلانه بوده و هرگز آنان را نخواهند بخشید، به‌ویژه شهرداری و اعضای شورای شهری که ادعا کرده «منتقدان به اجرای پیاده‌راه فردوسی، افرادی هستند که هرگونه اقدامی که باعث رونق این شهر و دیار شود، را تحمل نمی‌کنند!».
انتهای پیام/483/ ت
