به بهانه استعفای قلعهنویی؛ بدرود ژنرال، حرف دیگری نیست!
امیر قلعهنویی بعد از دیدار با استقلال در جام حذفی از سمتش در باشگاه سپاهان استعفا کرد تا یکی از مهمترین اتفاقات فصل جاری فوتبال ایران رقم بخورد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، «رئیس مافیا کیه، امیر قلعهنوییه» این شعار معروفی است که برای هواداران فوتبال آشناست. جایی که برای اولین بار در بازی پرسپولیس - سپاهان روی سکوهای ورزشگاه آزادی شنیده شد و عکسالعمل جالب خطابشونده را به همراه داشت. قلعهنویی با این شعار چند بار دست به سینه زد تا با کنایه آن را تأیید و خود راهمنظر با شعاردهندهها نشان دهد. این مقدمهای برای پرداختن به استعفای فردی است که همیشه یکی از پرحاشیهترین مربیان فوتبال ایران در سالهای اخیر بوده است.
ژنرال از هدایت سپاهان استعفا کرد تا تعداد تیمهایی که در فصل جاری لیگ برتر به نیمکتشان دست نزدهاند به عدد سه برسد. داستان امیر و سپاهان وقتی به پایان رسید که تیم پرهزینه، پرامکانات، پرافتخار و البته پرمدعای سپاهان از جام حذفی حذف شد و در لیگ برتر هم از هفتهها پیش رقابت را به پرسپولیس واگذار کرده بود. امسال سپاهان برای قهرمانی در فقط یک جام بسته نشده بود، ولی الان جام که هیچ، کارش به جان افتاده است.
همکاری قلعهنویی و سپاهان برای بار دوم از ابتدای فصل پیش آغاز شد، جایی که قلعهنویی بعد از دومی با ذوبآهن در لیگ برتر و راهیابی به لیگ قهرمانان آسیا دیگر در این تیم تاب ماندن نداشت و به تیم رقیب همشهری رفت. سپاهان را او بست و در سال بعد تقویت کرد. امسال همه چیز برای موفقیت سپاهان فراهم بود تا یک فصل رؤیایی برای تیمی که قرار بود «حالا حالاها قهرمان باشد» رقم بخورد. ثبات مربی و بازیکن، امکانات، بودجه مناسب، اردوی خارجی و ...همه فراهم بود، اما کار در نهایت درست از آب در نیامد.
روند نزولی سپاهان بعد از آغاز دوباره مسابقات که به دلیل کرونا تعطیل شده بود، شروع شد. در ادامه با پیشتازی پرسپولیس، امیدها برای قهرمانی طلاییپوشان در لیگ قطع شد. در ادامه نارضایتی هواداران، نگرانی مدیران و بعد از آن سکته و چالشی ناخوانده برای قلعهنویی تا از همان زمان زمزمههای رفتن او به صدا دربیاید. قلعهنویی روی کشتی سوراخ شده سپاهان خیلی دوام نیاورد و پیش از اینکه به طور کلی با هدایت او این کشتی غرق شود از آن پیاده شد.
از متن استعفای امیر قلعهنویی که فقط دقایقی بعد از شکست مقابل استقلال صادر شد، میشود فهمید که این متن از قبل نوشته و آماده انتشار شده بود. او نوشته «بازی با استقلال برای من آخرین آزمون در قامت مربیگری سپاهان بود که دوست داشتم سربلند از آن بیرون بیایم، اما مقدر نبود» این یعنی اگر سپاهان در این بازی پیروز هم میشد در روند این استعفا تغییری به وجود نمیآمد. فقط احتمالاً در خط اول از خوشحالی برد صحبت میشد و نه از ناراحتی شکست.
بعد از کنار رفتن از جام حذفی با دومین شکست در فاصله 10 روز مقابل استقلال، شاید این انتظار وجود داشت که مدیران سپاهان خود دست به تغییر ببرند، اما قلعهنویی کاملاً هوشمندانه دست پیش را گرفت و قبل از اینکه حرف و حدیثی باشد، استعفا را بر برکناری ترجیح داد. قلعهنویی بخش زیادی از پایه مبلغ قراردادش را از سپاهان گرفته است و دیگر حساب و کتاب خاصی با این باشگاه ندارد. امیر به اصفهان بدرود گفت تا سپاهان بماند و یک آینده نامعلوم.
قصه قلعهنویی با سپاهان به سر رسید، از آن به سر رسیدنهایی که شاید داستان، قسمت بعدی دیگری نداشته باشد. قلعهنویی شاید مثل خیلی از مربیان بزرگ دنیا با ناکامی برای آخرین بار نیمکت مربیگری را ترک کرده باشد. شاید بعد از بدرودی که او با اصفهان داشته است، باید منتظر بدرود دیگری برای خداحافظیاش از دنیای مربیگری باشیم. یک خداحافظی تلخ مقابل استقلال، با یک عارضه جدی بدنی و سرنوشت تیمی که بعد از او مشخص نیست چه میشود.
حرف دیگری نیست؛ مثل پایان پیام استعفای سوژه این مطلب!
انتهای پیام/