سهم ناچیز استانداردسازی در زندگی کودکان/ «باید» و «الزام» به تحقق استاندارد کمک می‌کند؟!
بر اساس آمار رسمی، بیشتر اقلام بازی کودکان دارای حداقل‌ترین استانداردها بوده و یا هیچ استانداری را نگذرانده‌اند، اما گویا مسئولان حوزه استاندارد اعتقاد دارند که بازی با الفاظ و عناوین مختلف در زمینه استانداردسازی می‌تواند کمکی به بهبود وضعیت کند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از ارومیه، استانداردسازی و بهره‌مندی از زندگی مطمئن مهم‌ترین هدفی است که سازمان استاندارد به دنبال آن است و با این روش در صدد بهبود وضعیت ایمنی در طول زندگی روزمره است، اما غافل از اینکه استانداردسازی با شعار و استفاده از عناوین زیبا قابل وصول نبوده و باید اقدامات عملی و عینی در سطح جامعه انجام پذیرد.
در استان آذربایجان غربی که از نظر استانداردسازی جزو استان‌های دارای حساسیت ویژه است، این موضوع بیش از پیش به چشم می‌آید و حتی در مورد شهربازی‌ها و اقلام بازی کودکان در پارک‌ها هم مشکل نداشتن استاندارد و غیرایمن بودن موجب ایجاد نگرانی در خانواده‌ها می‌شود، ولی مسئولان مربوطه در بخش استاندارد تنها به ارائه آمارهای کلی و دادن شعار در خصوص حرکت به سوی بهبود اکتفا کرده و اقدام عملی در این زمینه مشاهده نمی‌شود.
اینکه عوامل و مسئولان مربوطه در حوزه استاندارد در برخورد با واحدهای مختلف و اقلام مورد استفاده روزانه مردم تنها با الفاظ «باید» و «الزام آور بودن» به دنبال استانداردسازی باشند و در مقابل این اقدامات خود، تنها به بیان آماری ناچیز به صورت سالیانه اشاره داشته باشند، نه تنها افتخار و موفقیتی محسوب نمی‌شود، بلکه هرروز زندگی مردم را نیز با مخاطرات جدی مواجه می‌کند و همین امر موجب بروز اتفاقات ناگوار در گوشه و کنار جامعه ناشی از نداشتن استاندارد در اقلام مختلف نظیر آسانسورها، پارک‌ها و خانه‌های بازی و دیگر موارد می‌شود.
* لوازم بازی کودکان نیاز به استاندارد ندارد!
«محسن» یکی از اپراتورهای وسایل بازی کودکان در پارک‌های ارومیه است. مشغول سوار کردن کودکان و نوجوانان کم سن و سال به سرسره بادی و لوازم بازی در محوطه پارک است.
وقتی از او در مورد استاندارد لوازم بازی سؤال می‌کنیم، با تعجب پاسخ می‌دهد که «برای یک وسیله بازی چه استانداردی؟»، این دقیقاً همان دغدغه ماست که هرگز توسط مسئولان پاسخ داده نشده است! دغدغه‌ای که ناشی از عدم توجه ویژه از سوی متولیان امر بوده و همین اپراتور هم به آن ناآگاه و البته بی‌توجه است.
از محسن درباره مراجعه عوامل و نیروهای استاندارد به محل استقرار لوازم بازی می‌پرسیم، او با اشاره به مراجعه چندباره برای دریافت استاندارد و دادن مجوز قانونی برای فعالیتش، تأکید می‌کند که «بی‌خیالی بهتر از دردسر است. اگر استاندارد بگیرم باید هر روز پاسخگو باشم، اما امروز که ندارم کسی هم پیگیرم نیست و راحت کارم را می‌کنم!»
همین سخنان محسن به عنوان اپراتور وسایل بازی برایمان کافی بود تا به عمق فاجعه در حوزه استاندارد پی ببریم، اما باز هم سراغ پارک‌ها رفتیم تا شاید راهی برای این مسئله بیابیم.
در کنار جداول مجاور با یکی از پارک‌ها، وانتی با یک وسیله بازی خطرناک ایستاده، بله! «چرخ و فلک» با حدود 4 یا 5 متر ارتفاع! هیچ حصار و محافظی هم ندارد و در کنار خیابان و با وجود تردد خودروها در کنار این وسیله بازی، به راحتی مشغول چرخ دادن چند بچه است و بی‌خیال از تمام دغدغه‌ها به کارش می‌پردازد.
سراغ او می‌رویم، می‌گوید «حسن» نام دارد و کارش هم دوره‌گردی است! آن هم با این وسیله بازی و هدفش را هم سرگرم ساختن بچه‌ها در محلات مختلف و البته در کنار پارک می‌داند!
از حسن در مورد استاندارد و مجوز کارش می‌پرسیم، با تندی پاسخ می‌دهد که «مگر مأموری؟! من مجوز ندارم و پاسخگوی تو هم نیستم!»
به همین راحتی! پاسخی شفاف‌تر از این نمی‌توانست حقیقت پشت این وسیله بازی خطرناک را شفاف سازد! نه مجوز دارد و نه استانداردی، نه از کسی می‌هراسد و نه پاسخگوست! نه بچه‌ها و نه والدینشان هم به این کارها توجه ندارند و تنها به دنبال سرگرم ساختن فرزندان با این وضعیت چرخ و فلک هستند. فردا هم اگر اتفاقی افتاد و حادثه ناگواری رخ داد، نهایت کار مسئولان ابراز تأسف و تشکیل پرونده برای اپراتوری هستند که همین روزها در مقابل دیدگان تمام متولیان امر بدون توجه به قوانین و بدون داشتن مجوز و استاندارد رفت و آمد دارد و با خیال راحت کار می‌کند!
نکته جالب‌تر ماجرا اینجاست که خود متولیان استاندارد هم به ماجرای غیراستاندارد بودن اقلام بازی در پارک‌ها، خانه‌های بازی و مراکز تفریحی اذعان دارند، ولی مشخص نیست چرا نه برخوردی می‌شود و نه کَک کسی از این ناایمن بودن می‌گزد! گویا همگی منتظر اتفاقات تلخی نظیر چندین واقعه و حادثه ناگوار منجر به فوتی و نقص عضو کودکان هستند.
آماری که لرزه بر اندام هرکسی می‌اندازد!
وحید موسی‌پور مدیرکل استاندارد آذربایجان غربی با تأیید این امر که در سطح استان 71 زمین بازی، 33 شهربازی و 44 پارک بازی وجود دارد، گفت: از میان 355 وسیله بازی موجود در زمین‌های بازی متأسفانه هیچکدام دارای استاندارد نیستند و به عنوان خطرآفرین محسوب می‌شوند.
وی ادامه داد: در سطح پارک‌های بازی استان، 277 وسیله داریم که فقط 31 وسیله مجوز استاندارد دارند. همچنیناز مجموع 527 وسیله بازی موجود در شهربازی‌های استان، تنها 232 وسیله دارای استاندارد هستند و 232 وسیله نیز در مراحل أخذ استاندارد قرار دارند.
موسی‌پور، با اشاره به اینکه 415 بازرسی از مراکز بازی کودکان انجام شده، گفت: استانداردسازی و دریافت مجوز استاندارد وسایل بازی در سطح استان نیازمند عزم جدی است تا خانواده‌ها نگرانی خاصی در این زمینه نداشته باشند.
در کنار این توضیحات، نگاهی به وضعیت استاندارد آسانسورها، لوازم خانگی، لوازم مورد نیاز و استفاده مردم در زندگی روزمره، به خوبی نشان می‌دهد که تنها شعار راهگشای وضعیت فعلی نیست و حتی ادارات دولتی و دستگاه‌های اجرایی هم به موضوع استانداردسازی ورود جدی نداشته‌اند چه برسد به عموم مردم!
مسئولان سازمان استاندارد باید این سؤال را پاسخ دهند که چرا در طول این مدت نه هشدار جدی داشته‌اند، نه اقدامی برای جریان‌سازی و آگاهی‌بخشی در راستای استاندارد، نه ورود متناسب با تخلفات به موضوعات و نه حتی برخوردهای واقعی با متخلفان! تنها اقدام آن‌ها شعاری در حد خبر بوده و البته چسباندن نوارهایی بر روی چند مرکز و وسیله که مواظب استانداردشان باشید!
به راستی باید دید که با این وضعیت زمین‌های بازی، شهربازی‌ها، اقلام مورد استفاده کودکان و خوانواده‌ها، چه سرنوشتی در انتظار این قشر است و آیا مسئولان تنها به آماردهی و آمارسازی در این خصوص اکتفا می‌کنند؟!
انتهای پیام/
