خبرگزاری تسنیم: حمیدرضا بوالی
این مهمترین نتیجه موج جدید جریان جوان و انقلابی مستندسازی در ایران است. اینکه حالا ما به موازات حضور سیاسی در بحرانیترین نقطه دنیا، سوریه 10 مستندساز هم در آنجا داشتهایم. هر چند دوباره خودجوش و مردمی. بدون یک سیستم مدیریتی، اما نشانهای درست و واقعی برای ارزیابی سیستم مردمی فعالیتهای انقلابی نسل جدید هنرمندان و اهالی رسانه در ایران.
حسرت پردامنه و عمیق بیتفاوتی و انفعال رسانهها و ابزارهای فرهنگی ایرانی در برابر اتفاقاتی که عملا همانجا قرار است آرمانهای انقلاب ایران فریاد زده شود حالا با رسیدن به سوریه جای خودش را به امیدواری برای شروع راهی طولانی در جریان رسانهای و فرهنگی ایرانی داده است.جوانان انقلابی و به تعبیر مبتذل شده این روزها نسل سومی ایرانی، قرار گذاشتهاند که جای خالی حضور فرهنگی ایرانی در همه این سالها در بحرانها و جنگهای منطقهای، یکی از بهترین موقعیتها برای فریاد آرمانخواهی ایران را، اینجا در سوریه، از بزرگترین پایگاههای آرمانی انقلاب ایران؛ پر کنند.
سادهلوحانه است ندیدن نقش فعالیتهای سیاسی خاص ایران در سوریه و نقش این حمایتهای سیاسی در ایستادگی دو ساله مردم سوریه در برابر یک جریان جهانی از تجهیزات نظامی و حمایتهای سیاسی. این تازه اول راه است. اما حالا دیگر میتوانیم امیدوار باشیم به اینکه روزگاری، یک سال بعد، یک دهه بعد همانطور که حالا فعالیتهای سیاسی و نظامی ایران سدی در برابر یک جریان جهانی از نظامیگری و سیاست است و سوریها را به ایستادگی در برابر این جریان تشویق میکند؛ فعالیتهای فرهنگی و رسانهای جمهوری اسلامی ایرانی سدی مقاوم در برابر جریان رسانهای و فرهنگی غرب باشد. روزگاری که مستندهای ایرانی، سند دست اول افشای اتفاقات روز سوریه باشد.
محمد ساسان، مستندساز ایرانی در جمع مبارزان سوری. ساسان سال پیش به سوریه سفر کرد و مستند «القلعه الصامده»را در مورد بحران اخیر سوریه ساخت
اگر تا سالهای پیش، ایرانیها نظارهگر روایت دست اول رسانههای جریان اصلی غرب از مهترین خبر روز دنیا بودند و همه مستندهای ایرانی، آرشیوهای تدوینشده از تصاویری با آرم اختصاصی سی.ان.ان و بی.بی.سی و... بود حالا حداقلش این است که مستندسازان ایرانی با کولهباری از تصاویر خاص از مهد امروز بحران به ایران برگشتهاند. تصاویری که همه آنها میتوانند آرم جمهوری اسلامی ایران را رویشان داشته باشند.
و اگر امروز محمدحسین جعفریان، مستندساز ایرانی با حسرت از روزهایی تعریف میکند که به همراه گروه روایتفتح اولین تصاویر را از پریشتینای آتش گرفته گرفتند و مخابره کردند حالا امروز، 9 مستندساز ایرانی هم میتوانند از خاطرات خیلی نزدیکشان صحبت کنند، از روزهایی که در سوریه جنگزده، در دو قدمی ارتش آزاد سوریه روایتی دستاول از آدمهای ارائه دادند که ثانیههایی بعد قرار بود به تکفیریها کمین بزنند و حالا رو به یک دوربین ایرانی، از آخرین وضعیت دفاع از حرم حضرت زینب(س) می"گویند.
دقیقا یک سال پیش، رابین بارنول مستندی به نام «یک تاریخ از سوریه با دن اسنو» را ساخت. بارنول یک انگلیسی است و بعد از پخش این مستند، به شدت مورد حملات جریان اصلی رسانههای دنیا قرار گرفت که تصویری نزدیک به خط اسد از وقایع اخیر سوریه ارائه میدهد.اینجا و اینجا. بارنول یک انگلیسی است و در مستندش تاکید دارد که مخالفان اسد عموما مخالفان مذهبی افراطی وابسته به القاعده هستند که با او مخالفند چون او از عدالت و سوسیالیسم دفاع میکند.لازم به تاکید دوباره هست که بارنول یک انگلیسی است؟
حالا با گذشت دو سال از بحران سوریه، ایرانیها حداقل میتوانند امیدوار باشند که آنجا بودهاند و مستند ساختهاند، حالا اینکه همچنان مستندهایشان نادیده است و تلویزیون پخش نمیکند و جایی که قرار بوده است حمایت مالی کند از آنها، اصولا آنها را یادش رفته است و پولشان وسط کار تمام شده است و بلیط برگشت هم نداشتند هم جای خود.این تازه اول راه است.
خبرگزاری تسنیم، از امروز فاز دیگری از پروژه «فرهنگ، سیاست و جمهوری اسلامی» را تحت عنوان «روایت ایرانی از بحران سوریه» به پیش خواهد برد. سهیل کریمی، محسن اسلامزاده؛ سید محسن موسوی، احسان اصغرزاده، مهدی خالقی، محمد ساسان، سید علی فاطمی، رضا جعفری، حیدر سهیلی مستندسازان ایرانی هستند که در مورد سوریه مستند ساختهاند، خروجی آنها 26 مستند بوده است. با آنها گفتگو کردهایم.
انتهای پیام/