حمله زمینی اسرائیل به غزه نتیجه‌ای جز کشتار بی‌امان غیر‌نظامیان فلسطینی نداشت

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از اندیشکده مرکز ویلسون، کارشناس این اندیشکده معتقد است حمله زمینی اسرائیل به غزه نتیجه‌ای جز کشتار بی‌امان غیر‌نظامیان فلسطینی نداشته و تنها منجر به وخامت اوضاع خواهد شد. به زعم وی، نتانیاهو شاید در این نبرد پیروز شود، اما مثل همیشه بازنده نبرد سیاسی و روابط عمومی است و خشم مردم فلسطین همواره گریبانگیر او خواهد شد.

چند روز پس از افزایش شدید نیروها، بالاخره این اتفاق رخ داد؛ اسرائیل تجاوز زمینی به غزه را آغاز کرده است. اما چرا؟‌ جنگ چه فایده‌ای به دنبال دارد؟ گنبد آهنین اسرائیل تا حدی امنیت آن را تأمین کرده است؛ امتناع حماس از پذیرفتن پیشنهاد آتش بس مصر، دست بالای سیاسی را در اختیار بنیامین نتانیاهو قرار داده است و اگر اسرائیل به غزه تجاوز کند و اقدام به قتل بسیاری از غیر نظامیان فلسطینی نماید، خطر بزرگ از دست دادن این دست بالای سیاسی وجود دارد؛ که این اتفاق به طور اجتناب ناپذیری روی خواهد داد. مسئله دیگر این است که چرا اسرائیلی‌ها اعتقاد دارند که جنگ زمینی نتیجه‌ای بهتر از آخرین جنگ در سپتامبر 2008 را به دنبال خواهد داشت. حماس هنوز سلاح‌های مرگبار، دقیق و دوربرد را در اختیار دارد.

تمام این مسائل درست است، اما علیرغم این خطرات، منطق سیاسی، روانی و استراتژیک، به دخالت عمده دلالت می‌کند. اینجا دلیل این اقدام بنیامین نتانیاهو را مشاهده می‌کنیم.

1. ساعت نظامی

این درگیری‌ها دارای ساعات نظامی و دیپلماتیک هستند و ساعت نظامی  بسیار سریع‌تر از ساعت دیپلماتیک حرکت می‌کند. هرچه این جنگ بی‌نتیجه بیشتر ادامه می‌یابد، نابرابری‌ها بیشتر می‌شود که طرف قوی‌تر، یعنی اسرائیل، برای تغییر توازن اقدام خواهد کرد. بعید است حماس بدون شرایطی که اسرائیل نمی‌تواند آنها را بپذیرد، آتش بس را قبول کند. احتمالاً گنبد آهنین تضمین می‌کند که حملات موشکی حماس هیچ تلفاتی را بر اسرائیل تحمیل نمی‌کند. اما نتانیاهو نمی‌تواند اجازه دهد موقعیت جدیدی پیش بیاید که در آن، اسرائیل در معرض ابهامات، آشفتگی‌ها و تلفات احتمالی حملات روزانه موشکی، هرچند نادقیق، قرار بگیرد. مسئولیت یک دولت این است که نه تنها امنیت، بلکه حالت عادی را نیز تضمین کند و در حال حاضر، زندگی روال عادی ندارد، هرچند اسرائیلی‌ها به آن خو گرفته‌اند. علاوه براین، دیر یا زود حماس با موفقیت روبرو می‌شود. موشک‌های آن یا برخی از تونل‌های ارتباطی از طریق غزه، به کشته شدن تعداد قابل توجهی از اسرائیلی‌ها منجر می‌شود. اگر این اتفاق روی دهد، جنجال بر سر درست بودن اقدامات نتانیاهو بالا می‌گیرد. بنابراین، نتانیاهو باید حالا دست به اقدام بزند.

2. موشک‌ها متوقف نمی‌شوند

حماس دارای سلاح‌های دوربرد دقیق یا غیر دقیق است که هنوز می‌تواند از آنها استفاده کند. این واقعیت که آنها می‌توانند پس از حملات نیروی هوایی اسرائیل بدون هیچ خطری همچنان به شلیک موشک ادامه دهند، حکایت از دو مسئله دارد؛ یکی اینکه حماس زیرساخت زیرزمینی‌ای را گسترش داده است که این امکان را برای موشک‌های آن فراهم می‌کند که ظاهراً از طریق هوا غیرقابل نفوذ باشند؛ و دوم اینکه تنها راه برای رفع این تهدید، اقدام مستقیم و تخریب این زیرساخت تا حد ممکن است. قطعاً دو یا چهار سال پس از این، احتمالاً حماس انبار مهمات خود را به حالت اول باز می‌گرداند. این یک نگرانی بسیار مهم است، اما واقعیتی را که حالا وجود دارد، برطرف نمی‌کند. شما می‌خواهید شلیک موشک متوقف شود، حالا یا شما به میدان نیرو اعزام می‌کنید یا حماس با آتش بس موافقت می‌کند.

3. آتش بس به موقع صورت نمی‌گیرد

مصر، هرچند بدون خلوص نیت، تلاش کرد حماس را متقاعد به پذیرش آتش بس نماید، اما در این کار ناموفق بود. قطر نیز در این مورد اظهار وجود کرد. اما موضوع تنها پیدا کردن یک میانجی مناسب نیست. بله، درست است که روابط مصر با حماس از وقتی ارتش این کشور، رئیس جمهور اخوانی را برکنار کرده و یکی از اعضای خود را انتخاب کرد، بسیار بد بوده است. اما این ماده اصلی چیزی است که برای توافقی که مشکل اصلی است، مورد نیاز می‌باشد. حماس باید تصویری از پیروزی را به نمایش بگذارد و اسرائیل نیز به همان اندازه مصمم است تا این تصویر را تکذیب کند. حماس خواهان بازگشایی مرز با مصر، پرداخت دستمزد کارمندان دولتی و آزادسازی 50 نفر از اعضای حماس است که اسرائیل در گشت زنی در کرانه باختری آنها را دستگیر کرده است. با توجه به زمان کافی و نیز مجازات کافی در غزه، ممکن است بالاخره توافق حاصل شود. اما در حال حاضر ما با یک بازی بزرگ در خاورمیانه مواجه هستیم؛ اسرائیل مذاکره با حماس را آغاز نخواهد کرد و این گروه را به برنده این بازی تبدیل نخواهد کرد و حماس نیز دیگر بدون بهبود اساسی اوضاع اقتصادی غزه تسلیم نخواهد شد. با نگاه به اطراف، دشوار است تشخیص دهیم که چه کسی می‌تواند این معامله را شکل دهد. قطر به حماس بسیار نزدیک است؛ آمریکا بر اسرائیل نفوذ دارد اما بر حماس نه. ترک‌ها رابطه محکمی با اسرائیل دارند. اسرائیل به سازمان ملل اعتماد ندارد. مصر نیز احتمالاً خواهان تضعیف بیشتر حماس است. بنابراین، از دیدگاه اسرائیلی‌ها، جنگ بسیار بهتر از مذاکره است.

4. پرهزینه اما نه لزوماً ناکارآمد

مقابله با موشک‌های حماس هرگز یک موقعیت مطلوب نبوده است. یک کمپین هوایی و زمینی با یکدیگر می‌توانند مؤثر واقع شوند. یورش زمینی اسرائیل، پتانسیل این را دارد که ظرفیت حماس را به شدت، اما نه به طور کامل، کاهش دهد. این نیازمند اشغال دائمی غزه و سرنگونی دولت حماس نیست. این کار ماه‌ها زمان نیاز دارد. اگر این چیزی است که اسرائیل خواهان آن است، پس بخت یار او باشد؛ غزه یک سرزمین محصور با یک میلیون و هفتصد هزار فلسطینی خشمگین، یعنی دو برابر جمعیت واشنگتن دی‌سی، است. حرکت هوشمندانه‌تر این است که تا حد ممکن و در اسرع وقت زیرساخت موشکی حماس را نابود نموده و بلافاصله از معرکه خارج شد.

مشکل اصلی جنگ زمینی این نیست که شاید این جنگ به لحاظ فنی کارگر نیفتند، مشکل اصلی خطر تعداد فراوان فلسطینی‌های بی‌گناه است که کشته می‌شوند و مسئله نه چندان کم اهمیت مبنی بر اینکه نتیجه نهایی چگونه خواهد بود. در واقع، اسرائیل می‌تواند در این نبرد پیروز شود، اما همواره در جنگ روابط عمومی و سیاسی بازنده است، همانطور که در جنگ غزه در سال 2008 روی داد. حتی اگر کسی آمادگی ماندن در غزه، نابودی حماس و اداره آنجا را داشته باشد، حماس راهی برای تجدید قوا پیدا خواهد کرد؛ حتی اگر مصر بیش از پیش بر گذرگاه‌های زمینی سخت گیری کند. هیچ کس دیگر- نه مصر و نه تشکیلات خودگردان فلسطین و مطمئناً نه آمریکا- مشروعیت، منابع مورد نیاز یا تمایل واقعی برای حکمرانی بر آنجا را ندارد؛ مخصوصاً پس از حمله اسرائیل که منجر به کشته شدن تعداد زیادی از مردم فلسطین شده است.

کمربندهای خود را ببندید، چرا که اوضاع قبل از اینکه وخیم شود، بسیار وخیم‌تر خواهد شد.

انتهای پیام/ع