به گزارش خبرگزاری تسنیم از بیرجند، قدمت این سد به اواخر دوره زندیه و اوایل دوره قاجاریه میرسد. این بند به دلیل اینکه آب آن از دره بالا و پایین عبور میکند به این اسم مشهور گشته است.
این بند یا سد در 5 کیلومتری انتهای خیابان مدرس بیرجند در میان رشته کوه جنوب این شهر به نام رشته کوه باقران واقع است و از جمله نقاط گردشگری خراسان جنوبی و شهرستان بیرجند محسوب میشود.
این بند مهمترین بند تاریخی و بزرگترین بند کوهستانی شهر بیرجند محسوب میشود به دستور امیر شوکت الملک در سال 1294 هجری قمری ساخته شدهاست و در سال 1381 از سوی سازمان میراث فرهنگی با شماره 4816 در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.
بنای سد بند دره از شیارهایی روی طبقات رسوبی کف رودخانه شکل گرفته است.
بنای این سد با پیروی از شیارهای واقع در کوه و در مناسبترین قسمت دره پایین روی طبقات رسوبی کف رودخانه بنا شده است. طول تاج آن 31 متر، عرض تاج آن 3 تا 5 متر و ارتفاع آن حدود 13 متر و ضخامت دیوار سد در قسمت پایه به 8 متر و در قسمت تاج از 3 تا 5 متر متفاوت است.
ارتفاع دیوار بند از کف دره حدود 15 متر طول و 35 متر عرض دارد که بین 3 تا 5 متر متغیر است و همچنین راه ارتباطی آن از بیرجند از طریق خیابان پاسداران امکانپذیر است.
مصالح بهکار رفته در بند دره شامل آجر، سنگ، ملات، آهک و ساروج از مصالحی هست که در ساخت بند دره استفاده شده است و نمای بیرونی آن از آجر تشکیل شده است.
این بند که مهمترین بند تاریخی و بزرگترین بند کوهستانی شهر بیرجند محسوب میشود به دستور امیر شوکتالملک در سال 1294 قمری ساخته شده است.
این بند یک سازه وزنی بوده و جهت تقویت دیواره بند، پشت بند عظیمی احداث شده است. در وسط دیواره بند یک محفظهای عمودی به شکل چاه وجود دارد که در هر یک متر ارتفاع به سمت بند دریچهای تعبیه شده که به داخل بند راه دارد.
بند دره با مصالحی چون سنگهای شکسته شده کوهها و آجر و آهک و در بعضی نقاط با ساروج ساخته شده و با توجه به گذشت زمان مقاومت خوبی از خود نشان داده است.
بند تاریخی دره بیرجند در زمان حشمتالملک علم بنا شده است و میتوان احداث آن را هم زمان با قدیمیترین بنای مجموعه باغ اکبریه دانست که در واقع به لحاظ تاریخی، قدمت این بند مربوط به اواخر دوره زندیه و اوایل دوره قاجاریه است.
انتهای پیام/