به گزارش خبرگزاری تسنیم از همدان، امامزاده محسن(ع) از امامزادگان واجبالتکریم همچون نگینی درخشان در شهر همدان میدرخشد و به دلیل قرار گرفتن در انتهای دره سرسبز و منطقه بکر برفین به عنوان قطب فرهنگی و گردشگری مذهبی استان همدان شناخته شده و در تمام فصول سال زائران و گردشگران بسیاری را به سمت خود فرا میخواند.
زائران و مسافران برای بازدید و زیارت این بقعه متبرکه باید 15 کیلومتر از شهر همدان دور شوند و بعد از گذشتن از شهر مریانج و روستاهای سولان، توئین، موئین و وفرجین به درهای وسیع به نام "برفین" برسند و نظارهگر مقبره امامزاده محسن(ع) در درون بقعهای ساده که در سرسبزی طبیعت جا نهاده، باشند.
در نسب شریف این آستان مقدس آمده است: «محسن بن علی بن حسینالاثرم بن حسنالمجتبی بن علی بن ابیطالب علیهالسلام» بنابراین امامزاده محسن(ع) از نوادگان امام حسن مجتبی(ع) است. مادر بزرگوار این امامزاده خواهر امام محمد باقر(ع) است بر این اساس، این بقعه متبرکه یادگار دو امام معصوم امام مجتبی و امام سجاد (ع) است در مدخل حرم نیز چند تن از صحابه پیامبر گرامی اسلام(ص) مدفون هستند.
بنای امامزاده محسن(ع) از دو شبستان یا حرم پیوسته و متصل به یکدیگر تشکیل شده است که نخستین شبستان قدیمیترین قسمت بنای بقعه است و تاریخ بناء را بر لوح شبستان سال 730(ه.ق) نوشتهاند و این شبستان مرسوم به حرم قبر صحابه است که با طاق گنبدی پوشش داده شده، فضای داخل مربع شکل به ابعاد 7 متر است در ارتفاع تقریباً 5 متری با ایجاد چهار گوشواره در چهار کنج یک هشت ضلعی بوجود آمده که پایه اصلی گنبد مدور طاق را تشکیل میدهد.
شبستان دوم نیز مدفن امامزاده محسن(ع) است و بر روی صندوق چوبی داخل ضریح نام محسن بن علی ابیطالب(ع) نوشته و عدد 935 یعنی تاریخ ساخت صندوق چوبی یا تجدید بنای بقعه حک شده است به روایت لوح و زیارتنامه در بقعه برخی از احفاد ائمه در معرفی خود نام نخستین جد خود را هم ذکر کردهاند. این زیارت نامه امامزاده را از اعقاب علویان و سادات حسنی کوچیده از طبرستان در قرن سوم هجری معرفی میکند.
بنای ساختمان بقعه امامزاده محسن (ع) هم اکنون فاقد کتیبه تاریخی و نام بانی است ولی تا چند سال پیش، دو کتیبه تاریخی در آن موجود بود که نخستین آنها به تاریخ 735 هجری بر روی لوحی در ایوان ورودی بنا و دیگری نیز به تاریخ 935 هجری بر روی صندوق منبت داخل ضریح حرم اصلی بنا نصب شده بود و با توجه به کتیبه ساخت بنا که متعلق به سال 735 هجری بوده است بنای کنونی را می توان از آثار قرن هشتم هجری و مربوط به عهد ایلخانی دانست که بر روی بنای قدیمیتری مربوط به سده ششم هجری ساخته شده است و در دورههای بعد به ویژه دوره صفویه و قاجار نسبت به مرمت و تعمیر بنا اقدام شده است.
ساختمان بنا در سال های اخیر، چندین بار مورد مرمت و بازسازی قرار گرفته و از خرابی و آسیبهای ناشی از عوامل جوی و بارندگی رهایی یافته و در سال 1347 به شماره 824 در فهرست آثار تاریخی به ثبت رسیده است.
امامزاده محسن که در میان اهالی روستا از آن به "امام حاجات" یاد میشود هم اینک زیارتگاه مردم همدان و پایگاهی برای روضهخوانی، زیارت عاشورا و برگزاری مراسم مذهبی محسوب میشود و در تمام ایام سال به خصوص در ایام نوروز و تعطیلات تابستان پذیرای هزاران زائر از شهر همدان و دیگر شهرها است.
از طرفی منطقه جغرافیایی این بقعه متبرکه به لحاظ دارا بودن آب و هوای مطبوع و درههای مصفا، علاوه بر جذابیت زیارتی از جنبه سیاحتی و تفریجگاهی نیز برخوردار است و از آنجا که در ارتفاعات کوهستانی قرار دارد از آب و هوای بسیار سرد در زمستان و معتدل در تابستان برخوردار است که از این نظر جزو امامزاده های فصلی برای زیارت محسوب میشود.
وجود درختان و سرسبزی منطقه سبب شده است که زائران همراه خانوادههای خود در زیر سایه درختان ساعات خوشی را بگذرانند و از بازارچههای عرضه محوصلات کشاورزی و سوغات اهالی روستا نیز بهرهمند شوند.
انتهای پیام/