به گزارش باشگاه خبرنگاران پویا، وحید جلیلی، فعال فرهنگی، با اشاره به اینکه امروزه شعر انقلابی خوب داریم اما وقتی این شعرها را کنار هم قرار میدهیم به کلیت قابل قبول و زیبایی نمیرسیم، گفت: متاسفانه امروز همه خواهان کار در قالب غزل هستند و قالبهای دیگر مغفول مانده است. این روزها شاعران برای شاعران شعر میگویند و از جلسهای به جلسۀ دیگر میروند؛ در حالی که مخاطب شعر باید عموم مردم باشند. نظیر آنچه در دوران انقلاب مشاهده میشد.
وی ادامه داد: با ورود امام خمینی(ره) به تهران دو شعر «خمینی ای امام، خمینی ای امام» و «برخیزید، برخیزید ای شهیدان راه خدا» پخش شد که هم قالبهای متفاوتی داشت و هم همۀ مردم را مخاطب قرار داده بود. شاعر باید در ادبیات گذشته نظیر شعر حافظ و بیدل تامل کند و آنها را طبق نیاز امروز مورد استفاده قرار دهد.
جلیلی برای مثال از تعهد و دغدغۀ شاعرانی نظیر احمد عزیزی در بازآفرینی «شطحیات» یا هذیانهای عارفانه با استفاده از شعر گذشتگان و نیازهای روز تقدیر کرد و امثال این کار را، نیاز امروز ادبیات دانست.
وی به بیان اجمالی چند قالب پرداخت و قالب لالایی را یک قالب فراگیر در ادبیات عامیانه برشمرد و از اینکه چرا شعرا به این سبک از سرودن شعر بیتوجهند انتقاد کرد. جلیلی در ادامه از پتانسیل بالای قالب بحر طویل برای مضامین انتقادی تا حماسی یاد کرد و بحر طویل را از مهمترین قالبهای شعر هیئت و همچنین مضامین شاد عرفانی دانست.
این فعال فرهنگی دربارۀ سایر قالبها نظیر هجو، رجز و همچنین تکبیت اظهار کرد: هر کدام از اینها در ادبیات امروز جای کار دارد ولی متاسفانه کمتر مورد توجه قرار میگیرد. برخی کلیدواژهها میتوانند به خودی خود وارد شعر شوند و علاوه بر بار سیاسی مورد استفادۀ ادبی قرار گیرند. مانند عبارت «آتش به اختیار» که اخیراً مورد توجه شاعران قرار گرفته است.
جلیلی ادامه داد: چیزی که امروز جایش خالی است هماهنگی و ارتباط بین هنرمندان در عرصههای مختلف هنری از جمله شعر، رمان، سینما و غیره است. چه ایرادی دارد فیلمی مانند «یتیمخانۀ ایران» که بسیار قابلیت پرداخت دارد، توسط شاعران به شعر یا ترانه تبدیل شود. خلاقیت هنرمند باید بر هر مانعی پیروز شود و شاعر و هنرمند واقعی نباید معطل کسی شود.
اردوی آفتابگردانها تا 18 اسفندماه در مشهد مقدس ادامه دارد.
انتهای پیام/