به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم،سمیه و سمانه 2 سانتی متر با هم اختلاف قدی دارند. خواهر بزرگ تر 180 سانتی متری است و خواهری که 30 ثانیه بعد به دنیا آمده 178 سانتی متر قد دارد.
خواهر بزرگ تر اکثر سوالات را پاسخ می دهد و خیلی خوب صحبت می کند اما سمانه کم حرف تر است و وقتی می خواهد سوالی را جواب بدهد مکث می کند و از خواهرش کمک می گیرد. با خنده هم می گوید سمیه مثل مادرش است.
خواهران سمیه و سمانه ثابت زاده قرار است به همراه سایر هم تیمی هایشان برای نخستین بار در تاریخ ورزش ایران راهی بازی های آسیایی جاکارتا شوند. تیم ملی بسکتبال بانوان ایران پس از سال ها محرومیت از حضور در مجامع بین المللی در پنج ماهه اخیر یک بار به کاپ آسیایی اعزام شده، یک به جام جهانی رفته و حالا مهیای حضور در بازی های آسیایی جاکارتا است.
از این دو خواهر درباره بازی های آسیایی می پرسیم. سمیه میگوید: «حریفان قدری در بازی های آسیایی خواهیم داشت، یکی از یکی قوی تر. ما می خواهیم برای اولین بار به بازی های آسیایی برویم. به غیر از ارائه عملکرد خوب نباید انتظار دیگری از ما وجود داشته باشد.»
سمانه اما به جو حاکم بر اردوی تیم ملی بسکتبال بانوان اشاره میکند: «جو صمیمانه ای بر اردوی تیم ملی بسکتبال بانوان حاکم است. همه با هم دوست هستیم و هدف مشترکی داریم.»
خواهران ثابت زاده درباره اینکه بالاخره فیبا (فدراسیون جهانی بسکتبال) مجوز به بانوان مسلمان با پوشش خاص برای حضور در رقابت های بین المللی بسکتبال را داده است هم حرف می زنند. سمیه میگوید: «لباس هایی که خود فیبا برای بانوان مسلمان طراحی کرده خیلی سبک و خوب است. ما مشکلی با این لباس ها نداریم. بازی کردن بسکتبال با حجاب اسلامی برای ما خیلی افتخار دارد.»
سمانه هم گفت: «حجاب ما مورد توجه تیم های خارجی قرار می گیرد و برایشان خیلی جالب است.»
اما چه شد که این خواهران دوقلو بسکتبالیست شدند و پایشان به تیم ملی هم رسید؟ سمیه میگوید:«پدر و مادر ما بسکتبالیست بودند. از طرفی من و سمانه از بچگی خیلی چاق بودیم و برای اینکه لاغر شویم مادرم ما را کلاس های بسکتبال ثبت نام کرد! خلاصه اینکه به سرعت پیشرفت کردیم.»
بسکتبال بازی کردن دخترها چگونه است؟ سمیه گفت: «دخترهای بسکتبال با توجه به محرومیتی که داشتند خیلی زحمت می کشند. واقعا خوب بازی می کنند و با توجه به محرومیت گذشته نسل های متعددی سوختند.»
سمانه هم در ادامه صحبت های خواهرش میگوید: «دخترها خیلی زحمت می کشند و انگیزه شان هم بیشتر است. چون می خواهند دیده شوند. »
سمیه هم این را به حرف های خواهرش اضافه میکند: «دست کم گرفتن دخترها اصلا درست و عقلانی نیست. به ما تا امروز در رشته های بسیار زیادی میدان نداده اند، اگر این میدان داده می شد دخترها پا به پای مردها مدال می گیرند و قهرمان می شوند. »
منبع:جام جم
انتهای پیام/