به گزارش خبرگزاری تسنیم به نقل از بلومبرگ، اوپک و دوستانش در اواخر همین هفته در وین دیدار میکنند ولی پس زمینه این اجلاس زیبا نیست. قیمت نفت به پایینترین حد طی یک سال رسیده و اگر اوپک قرارداد جدیدی برای کاهش تولید امضا نکند، دورنمای عرضه بیش از نیاز بازار در سال 2019 وجود خواهد داشت .
ولی این قرارداد احتمالاً غیر ممکن است. عربستان سعودی سرسختانه می گوید که این بار باید تقسیم شود. سایر اعضای گروه عقیده دارند که افزایش تولید عربستان از ماه ژوئن مسبب این مشکل است و حل کردن آن هم با تحمل بار کاهش تولید بر دوش خود عربستان است .
عربستان در شرایط سختی قرار دارد. از نظر اقتصادی نیاز است که تولید را پایین بیاورد. از نظر سیاسی نمیتواند این کار را انجام دهد .
برای اکثر مردم باورنکردنی است که جمال خاچشقچی در کنسولگری عربستان در استانبول، بدون آگاهی و تایید ولیعهد محمد بن سلمان کشته شده باشد. ترامپ این نظر را ندارد. او بن سلمان را مقصر نمی داند و با این اظهارات که هیچ چیزی ثابت نشده است، از او دفاع میکند .
این کار رهبر آینده عربستان را در موقعیتی ضعیف قرار میدهد. در حال حاضر تنها رئیس جمهور آمریکا از او و کشورش در برابر تحریمهای احتمالی دفاع میکند. این همان رئیس جمهوری است که تمام سال بر اوپک فشار آورد قیمت ها را پایین بیاورد. بنابراین برای خالد الفالح وزیر نفت عربستان سخت است برای کاهش معنیدار تولید نفت در وین سخنرانی کند.
کاهش تولید برای تعادل عرضه و تقاضا در سال 2019 و جلوگیری از افزایش ذخایر نفتی لازم است. پیش بینی خود اوپک نشان می دهد اگر اعضای اوپک به همین مقدار تولید ماه اکتبر ادامه دهند، ذخایر نفت جهان در سال آینده با سرعتی حدود 1.4 میلیون بشکه در روز رشد میکنند. البته کاهش تولید ایران و ونزوئلا در ماههای آینده برخی از این ذخایر انباشته را جبران میکند .
عربستان و روسیه تولید مشترک خود را از ماه مه 1.5 میلیون بشکه در روز افزایش دادند. بازگشتن به اهدافی که در قرارداد فعلی تعیین شده است مقدار ذخایر پیشبینی شده برای سال 2019 را از بین میبرد. کشورهایی که در ماه های اخیر تولید را افزایش نداده اند دلیلی نمیبینند که الان کاهش تولید داشته باشند، در حالی که دو تولیدکننده بزرگ اوپک و غیره اوپک آزادانه تولید می کنند .
افزایش تولید
ولی حتی ادامه قرارداد موجود هم مشکل ساز است.در حالی که چندین کشور عضو اوپک حمایت خود از کاهش تولید را اعلام کردند ولی این ها بیشتر کشورهایی هستند که انتظار نمیرود خودشان تولید را کم کنند. کویت و امارات که افزایش تولید داشتهاند ممکن است آن را کاهش دهند ولی عراق مشکل ساز است. احتمالاً عرضه نفت عراق در ماه های آینده به خاطر دسترسی دولت به خط لوله صادراتی کرکوک افزایش می یابد .
همراه کردن اعضای غیر اوپک با کاهش تولید سخت تر هم هست موضع روسیه نامشخص است پوتین هفته گذشته گفت که نفت بشکه ای 60 دلار قطعا خوب است و او با فشار اقتصادی مواجه نیست. در آخر تصمیم پوتین یک تصمیم سیاسی بر اساس خواسته هایش در خاورمیانه است .
تولید قزاقستان در نوامبر رکورد زد و دوره کاهش طبیعی میدان های قدیمی مکزیک ممکن است رو به پایان باشد .
تولید اوپک
بهترین کاری که اوپک و دوستانش می توانند در این دیدار انجام دهند این است که تصمیم گیری را به جلسه دیگری در اوایل سال 2019 موکول کنند و امیدوار باشند تا آن زمان ترامپ تصمیم بگیرد که تولیدکنندگانش در تگزاس هم به قیمت بالاتر نفت نیاز دارند .
با نبود یک قرارداد جدید همان قرارداد قبلی پابرجا می ماند، حداقل تا اجلاس دوباره .
پیروی از این قرارداد موجود باعث میشود عربستان، امارات و کویت تمام افزایش تولید این مدت خود را از دست بدهند و دیگران هم نتوانند هیچ کاهش تولیدی داشته باشند .
بر روی کاغذ، این کار برای تعادل دوباره عرضه و تقاضا در سال 2019 کافی است ولی هنوز هم باعث میشود بن عباس برخلاف نظر ترامپ تولید خود را کاهش دهد. برای اطمینان از تعادل دوباره عرضه و تقاضا، عربستان باید کاهش تولید را اعلام و آن را به شیوه ای شفاف اجرا کند.برای جلوگیری از واکنش کاخ سفید باید درست برعکس عمل کند .
موقعیت سختی است ولی عربستان با ترجیح ترامپ به شرکایش در اوپک و افزایش تولید در ماه ژوئن امیدی به دوستی متقابل در وین ندارد .
انتهای پیام/139