به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم ، نیکول پاشینیان در ماه می امسال سال جاری میلادی پس از یک انقلاب مخملی که با هفتههای راهپیمایی در شهرهای مختلف کشور و خصوصاً پایتخت ارمنستان، ایروان به نتیجه رسید توانست سرژ سرکیسیان را وادار به استعفا از پست نخستوزیری کرده و نهایتاً خود بر مسند نخستوزیری بنشیند.
او با استعداد و هوش روزنامهنگاری و آکتیویته اجتماعیاش توانست تا با موجسواری بر بحرانهای اجتماعی، اقتصادی و نیز فساد ریشهدار سیاسی در ارمنستان (که البته چیزی عجیبی در کشورهای جماهیر شوروی سابق نیست!) فضای سیاسی کشور را به دست گرفته و امیدهای جدیدی را در برابر شهروندان ارمنی نوید دهد. اگرچه هیچ کدام از مخالفان او هیچگاه او را به مزدوری غرب و یا جاسوسی برای اروپا و آمریکا متهم نکردهاند اما همه قائل بر این هستند که وقوع این انقلاب و به قدرت رسیدن او درواقع گسستی در حلقه مدیریتی کشور و حرکت به سوی فضایی ضد روسی و یا حداقل غیر روسی در کشور است. پاشینیان اگرچه در هفتههای آغازین حکومتش از عدم تصمیم خود برای انجام انتخابات زودهنگام سخن گفته بود اما با تداوم فعالیتهایش به عنوان رئیس دولت و مواجهههای که با ساختار قدیمی و لابیهای موجود در داخل حاکمیت ایروان داشت نهایتاً کشور را به سوی یک انتخابات زودهنگام در یکشنبه پیش رو برد تا با مجلسی یکدستتر امکان تحکم بهتری بر ساختار حاکمیت داشته و تحولات و اصلاحاتی که در سر دارد را با قدرت بیشتری پیگیری کند. از مهمترین علل پیش کشیدن تاریخ انتخابات مجلس باید به افزایش مشکلات اقتصادی و عدم هرگونه تغییر چشمگیری در خدمات اجتماعی دولتی دانست که رفتهرفته پاشینیان را در چشم مردم از مردی با دم مسیحایی به بروکراتی عادی تبدیل میکند و با کاهش کاریزمای او طبیعی است که بهانههای بیشتری به دست مخالفین قدرتمند او داده شده و ریسک پیروزی در انتخابات را بالا میبرد.
از سوی دیگر هرچه کارهای پیشتر میرود امکان و احتمال درگیری پاشینیان با لابیهای سنتی قدرت ایروان یعنی لابی مسکو و لابی قرهباغیها محتملتر میشود که این نیز امکان ریسک حیات سیاسی او را افزایش داده است. بنابراین پاشینیان مصلحت را در این دید که با انتخاباتی زودهنگام پشت خود را محکمتر کرده و در مصاف سنگینی که در پیش رو دارد با پشتوانهای محکمتر وارد مبارزه شود.
در عرصه داخلی خاموش نشدن بارقههای امید برای انجام تغییرات در کشور و تلاش برای مبارزه با فسادهای ساختاری در کشور که با حرکت رادیکال دستگیری کوچاریان به چشم آمد اصلیترین نقاط قوت پاشینیان رد عرصه داخلی است.
در عرصه بینالمللی نیز دو موضوع امیدها را برای پاشینیان بیشتر کرده است: نخست احتمال وقوع اختلافات میان آمریکا و روسیه و تنش میان مسکو و اروپا به دلیل بحرانهایی که در ردیای آزوف و اوکراین وجود دارد و دوم روی کار آمدن شناختهشدهترین فرد لابی فرانسوی در قفقاز به سمت ریاست جمهوری گرجستان که باعث توجه بیشتر اروپا به قفقاز جنوبی خواهد شد.
اما در هفته منتهی به انتخابات فضای سیاسی ایروان همچنان که فکر میشد ملتهب است. لابی قدیمی سیاست در ایروان هفته گذشته با پررنگتر کردن مسئله قرهباغ و لاابالی دانستن سیاستهای پاشینیان در خصوص قرهباغ سعی در تحریک افکار عمومی علیه پاشینیان کردند. دایوید شاهنظریان، رئیس سابق سازمان اطلاعات ارمنستان در سخنانی از احتمال واگذار کردن قرهباغ به آذربایجان زا سوی پاشینیان سخن گفت. او با تأکید بر اینکه حادثهای که با نام انقلاب در کشور رخ داده است چیزی جز شر برای ایروان و قرهباغ نیست با لحنی مطمئن از استرداد قرهباغ به آذربایجان زا سوی پاشینیان سخن گفت. مسئله که از آن میتوان به سنگینترین اتهام ممکن و مسئلهای ناموسی در فضای سیاسی ارمنستان میشود نام برد.
در چنین فضایی پاشینیان نیز با هیئت حاکمه دولت خودخوانده قرهباغ کوهستانی وارد مشاجره شده و از آنا خواست تا به کارهایی که ربطی به آنها ندارد دخالت نکنند. این تنش مسئلهای قابل پیشبینی بود چراکه جناح قرهباغیها در سیاست ایروان دو دهه است که ارکان قدرت را در دست خود قبضه کردهاند و با آمدن پاشینیان یکدستی مطبوع و مطلوب آنها دچار صدمه شده است.
پاشینیان در این مشاجرات سیاسی با تأکید بر این نکته که فرزندان هیچ کدام از کسانی که خود را پیشتاز مسئله قرهباغ میدانند در این منطقه جنگی سربازی نکردهاند ضمن تمسخر ضمنی حساسیتهای لابی قرهباغیها در ایروان از آنها خواست تا "عقلشان را به سر خود جمع کرده و با کارهای خودشان مشغول باشند!"
انتخابات روز یکشنبه در ارمنستان به احتمال قوی و اگر انتخاباتی شفاف برگزار شده و هیچ حادثهای در دقایق پایانی رخ ندهد به نفع پاشینیان تمام خواهد شد، اما این به معنای اتمام ماجراهای سیاسی در ایروان نیست. چراکه پس از این شاهد رودررویی لابیهای قدرت در ایروان خواهیم بود و کشمکشهای سیاسی پررنگتر خواهد شد. پاشینیان به صورت طبیعی تلاش خواهد کرد تا سهم بیشتری از قدرت حقیقی برای خود به دست آورد و طرف پیش رو نیز تمام سعی خود را برای از دست ندادن سهم خود به کار خواهد بست.
انتهای پیام/