به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم ، دیوید هرست در مقاله ای در سایت "میدل ایست آی" از کودتای احتمالی رژیم های عرب حوزه خلیج فارس در تونس و عدم مقاومت الباحی قاید السبسی رئیس جمهور تونس در برابر مشوق های عربستان و امارات به وی سخن گفت.
هرست نوشت: بی شک وجود یک جنبش اسلامی مسالمت جو و برخوردار از مهارت های سیاسی مستحکم در تونس به منزله خاری در چشم رژیم های دیکتاتور عرب حوزه خلیج فارس و مصر است که از هیچ تلاشی برای پایان دادن به تحربک دموکراتیک تونس فروگذار نکرده اند.
وی افزود: السبسی از چهار سال پیش در برابر مشوق های این رژیم ها مقاومت کرده است، اما اکنون دیگر مقاومت نمی کند. نجیب سویرس میلیاردر مصری در نوزدهم ماه نوامبر گذشته در کاخ قرطاج با السبسی به منظور شراکت با تعدادی از نهادهای تونسی دیدارکرد. این سفر خشم فعالانی را برانگیخت که به السبسی لقب پیاده نظام کودتای مصری (در تونس) را دادند.
هرست تصریح کرد: سپس محمد بن سلمان ولیعهد سعودی وارد تونس شد. با وجود همه اعتراضات سراسری در تونس به سفر بن سلمان و اینکه رسانه های تونسی سفر او را اهانت به دموکراسی تونس - بعد از جنایت قتل جمال خاشقجی روزنامه نگار منتقد حکومت سعودی در ترکیه – توصیف کردند؛ اما السبسی بن سلمان را فرزند خودش توصیف کرد و به ستایش از خاندان سعودی پرداخت و بار دیگر بر "روابط ویژه" بین دو کشور تاکید کرد.
به نوشته هرست، این سفر نارضایتی جناح های سیاسی چپگرا و اسلامگرا در تونس را به همراه داشت و منصف المرزوقی رئیس جمهور سابق تونس السبسی را متهم کرد که به دنبال پول فساد سیاسی در اردوگاه امارات و عربستان است.
این تحلیلگر خاطرنشان کرد: بن سلمان بعد از ترک تونس، سه مشاور ویژه خود را در آنجا نگه داشت و درحال حاضر سه توپخانه سنگین دیگر به عرصه سیاسی تونس وارد می شود که یکی از آنها در قالب راشد محمد المنصوری سفیر جدید امارات در تونس است.
هرست افزود: المنصوری کسی بود که نقش اساسی را در متقاعد کردن مسعود بارزانی رئیس حزب دموکرات کردستان عراق به عهده داشت که اگر در مسیر برگزاری همه پرسی (جدایی طلبی) گام بردارد، از اموال کشورهای عرب حوزه خلیج فارس برخوردار خواهد شد و عملا منصور پسر بارزانی که رئیس شورای امنیت منطقه کردستان عراق را برعهده داشت، درست یک ماه قبل از برگزاری همه پرسی یاد شده در بیست و پنجم سپتامبر گذشته، سفری محرمانه به ابوظبی داشت.
به نوشته این تحلیلگر، هیچ یک از این خبرها مسرت بخش نیست. نمی دانیم که باید پیش بینی چه چیزی را داشته باشیم. شاید هرج و مرج بیشتری روی دهد و ممکن است ترور های سیاسی بیشتری انجام شود که کسی یقینا نمی داند منشا آن کجاست؟
انتهای پیام/