به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم ، ستوننویسهای روزنامههای ترکیه که در زبان ترکی از آنها به "گوشهنویس" یاد میشود٬ بخشی از فعالان رسانهای توانمند و اثرگذار هستند که معمولاً یادداشتهایشان تاثیر قابل توجهی بر افکار عمومی و معادلات حزبی ترکیه میگذارد.
تسنیم تلاش میکند تا با انتخاب گزینههای قابل توجهی از نوشتههای ستوننویسهای ترکیه تصویری کوچک از تحولات سیاسی٬ فعالیتهای رسانهای و هدایت افکار عمومی این کشور را به دست دهد.
باز هم انتخابات در ترکیه در شرایط نابرابر
احسان چارالار/ روزنامه اورنسل
وقتی که در مورد انتخابات صحبت میکنیم٬ چه انتخابات سراسری٬ چه انتخابات محلی٬ باید بپذیریم که دو اصل مهم و به عبارتی روشنتر دو شرط حیاتی٬ برای پذیرفتن مشروعیت یک انتخابات وجود دارد: شرط اول این است که آرای شهروندان بر اساس فرمول رای دادن پنهان و شمارش آشکار٬ به شکلی مورد شمارش قرار بگیرد که رای شهروندان به سبد همان فرد و گروهی ریخته شود که مورد نظر رای دهنده بوده است. یعنی این که نتیجه رای عوض نشود.
دومین شرط حیاتی پذیرفتن مشروعیت یک انتخابات٬ این است که تمام اشخاص و احزاب٬ در برابر قانون و ممنوعیتهای انتخاباتی به شکل یکسان مورد ارزیابی قرار بگیرند و همه از قانون تبعیت کنند، اما متاسفانه در سالیان اخیر هر دو شرط حیاتی برای تایید سلامت انتخابات در ترکیه٬ به شکل جدی در مظان شک و شبهه قرار گرفته است. چرا که اولاً آراء به شکل دقیق و شفاف مورد شمارش قرار نمیگیرند و از انتخابات سال 2015 تاکنون میتوان گفت که اصلیترین تخلف و تقلب در حوزه شمارش آرا صورت میگیرد.
دیگر این که در مورد قوانین و ممنوعیتهای انتخاباتی٬ به شکل همسان و برابر با اشخاص و احزاب معامله نمیشود و به وضوح میتوان دید که بسیاری از امکانات بیتالمال و اموال عمومی در خدمت حزب حاکم قرار میگیرد.
همین چند روز پیش بود که شورای عالی انتخابات ترکیه در روزنامه رسمی کشور و در یک بیانیه مفصل تمام قوانین قواعد و ممنوعیتهای مرتبط با انتخابات شهرداریهای سال 2019 را ارائه کرد.
در مورد ممنوعیتهای انتخاباتی به صراحت به این نکته اشاره شده که هیچکدام از وزرا٬ استانداران٬ فرمانداران و کارمندان عالیرتبه دولت حق ندارند برای تبلیغ حزب خود از امکانات بیت المال و اموال عمومی استفاده کنند.
جالب اینجاست که این ممنوعیت برای همه در نظر گرفته شده است، اما شامل شخص رئیسجمهور نمیشود.
شاید بگویید که رئیسجمهور استثنا است، اما چنین نیست. رئیس جمهور٬ در عین حال رهبر حزب عدالت و توسعه یعنی مقتدرترین حزب انتخابات است و نه به عنوان رئیس جمهور٬ بلکه به عنوان رهبر حزب٬ در تمام کمپینهای انتخاباتی در پایتخت و استانها سخنرانی میکند.
به عبارتی روشن٬ تمام امکانات دولتی و اموال عمومی در دست مقتدرترین فرد سیاسی ترکیه است و او تمام این امکانات را برای پیروزی حزب خود به کار میگیرد و شورای عالی انتخابات هیچ چیزی را برای او ممنوع نکرده است. ممنوعیت فقط شامل احزاب دیگر است و بدین ترتیب میتوان گفت شرایط انتخابات در ترکیه همسان و برابر نیست.
اورهان بورسالی/ روزنامه جمهوریت
چرا ترامپ دو سال پیش سوریه را ترک نکرد؟
ظاهراً دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا در تماس تلفنی با رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه به صراحت به او گفته که ما میخواهیم از سوریه خارج شویم. این خبر ترامپ تعجب همه را انگیخت. بگذارید به خاطر بیاوریم که تا دیروز همه در مورد سیاستهای آمریکا در مورد سوریه چه میگفتند. بسیاری از تحلیلگران ترکیه و جهان در این موارد متفق القول بودند:
1.آمریکا میخواهد سوریه را تجزیه کند و در این مسیر از پ.ک.ک و حزب اتحاد دموکراتیک کردهای سوریه استفاده میکند تا شبه دولت برای آنها بسازد .
2.آمریکا برای حفظ بیشتر امنیت اسرائیل در خاورمیانه٬ از سوریه و کشورهای عربی استفاده میکند و میخواهد نظم نوینی را در اینجا به وجود آورده و جغرافیای جهان اسلام را با مشکلات جدیدی روبرو کند.
3. آمریکا میخواهد در مقابل ایران یک نیروی مسلح 70 هزار نفری را مجهز کند تا در آینده بتوانند با استفاده از نیروهای مجهز شده ایران را تحت فشار قرار دهد. اولین مأموریت این ارتش کوچک تجزیه کردن سوریه و بعد مقابله با ایران٬ عراق و ترکیه خواهد بود .
4.تجهیز ارتش عربستان نیز در راستای همین هدف آمریکا بوده و آمریکا میخواست با تقویت ارتشهای عربستان سعودی٬ اسرائیل و مصر بر منطقه به شکل جدی تاثیر بگذارد.
حالا سوال اینجاست: آیا با این تماس تلفنی ترامپ و اعلام تصمیم خروج نظامیان آمریکایی از سوریه٬ تمام این اهداف برباد رفته است؟
از یاد نبریم تمام سیاستهایی که با مداخله آمریکا در جهان ارتباط داشت٬ بخشی از برنامه نئوکانها و محافظه کاران جدید آمریکا و پنتاگون بود که میخواستند سده بیست و یکم را به عنوان قرن آمریکا نام بگذارند، اما ترامپ و تیم او آدمهای تاجر مسلکی هستند که همه چیز را از منظر اقتصادی مینگرند. از نظر آنها نباید چیزی عوض شود چرا که قدرت اقتصادی به جای اینکه در دست آمریکا بماند٬ به سمت مناطق جغرافیایی دارای تولیدات ارزان قیمت رفته است.
در رقابت سیاسی و اقتصادی چین در سالیان اخیر قدرت زیادی کسب کرده و یکی از دلایل مخالفت جدی ترامپ با چین و اعمال فشارهای گمرکی و مالیاتی و این کشور به همین دلیل است. پس میتوانیم بگوییم سیاست نومحافظهکاران شکست خورده است. حالا میتوانیم درک کنیم چرا دونالد ترامپ همیشه سوال میکند: در چند دهه اخیر چند میلیارد دلار برای امنیت اروپا هزینه کردهایم؟
ممکن است کسی بپرسد چرا دو سال پیش دونالد ترامپ چنین تصمیمی نگرفت و از همان روزی که بر سر کار آمد سوریه را ترک نکرد؟ در پاسخ باید بگویم در آن دوره پنتاگون و نومحافظهکاران بسیار قدرتمند بودند و دونالد ترامپ نمیتوانست با آنها مقابله کند اما حالا زمان آن فرا رسیده که سیاستهای خودش را اعمال کند.
سوریه و ترکیه بعد از خروج آمریکا
یوجل کوچ/ روزنامه ترکیه
در چند روز اخیر همه میپرسند چرا ترامپ از سوریه خارج شد و بعد از این چه خواهد شد؟ این سوالی است که در تمام رسانهها و محافل سیاسی ترکیه میچرخد و همه تلاش میکنند به آن پاسخ دهند. اما تصور میکنم یکی از پاسخهای روشن این پرسش در این است که به خاطر بیاوریم هواپیماهای نیروی هوایی ترکیه چند روز قبل از تصمیم ترامپ٬ سنجار را در عراق بمباران کردند.
سِنجار نقطهای است که موقعیتی همچون کرکوک دارد و بر اساس ماده 140 قانون اساسی عراق هنوز در مورد آن تصمیم گیری نشده است و به عبارتی روشن این منطقه در دست عراق و آمریکا قرار گرفته و آمریکا امنیت آنجا را تامین میکند، اما هواپیماهای ترکیه آن نقطه را زدند و این پیام روشنی به ترامپ بود.
ترامپ خیلی زود پیام ترکیه را دریافت کرد و با اردوغان تماس تلفنی برقرار شد.
پس از این تماس تلفنی بود که همه دیدیم آمریکاییها در تلابیض در شمال سوریه و شرق فرات٬ نقطه دیدهبانی نظامی خود را برچیدند و این نشان داد که آمریکا به خوبی از اهداف ترکیه آگاه است و میداند که آنکارا چه نگاهی به سوریه دارد.
در قدم بعدی مولود چاووش اوغلو خیلی شفاف اعلام کرد اگر همه چیز به شکل قانونی پیش برود و قانون اساسی جدید سوریه نوشته شود٬ همه باید ارتباط خود با دمشق را یک بار دیگر مورد بررسی و تجدید نظر قرار دهند.
به عبارت دیگر او اعلام کرد اگر مسائل مربوط به تدوین قانون اساسی سوریه به شکل جدی پیش برود٬ بحران این کشور بر روی میز مذاکره حل شده و نیاز به اقدام دیگری وجود ندارد. متعاقب آن وزرای امور خارجه ترکیه ایران و روسیه در ژنو در این مورد به توافق دست یافتند.
نکته مهم دیگری که با مسئله شمال سوریه و شرق فرات ارتباط پیدا میکند٬ تصمیم آمریکا برای انتقال 8 هزار نفر از نیروهای پیشمرگ کُرد به شرق فرات است. یعنی همان نیروهای پیشمرگی که به شورای میهنی کردهای سوریه و احزاب نزدیک به بارزانی وابسته هستند و ی.پ.گ هیچگاه اجازه نداده آنها در شمال سوریه حضور داشته باشند.
در حال حاضر ی.پ.گ تلاش میکند در برابر این تصمیم آمریکا مقاومت کرده و اجازه ورود به نیروهای پیشمرگ ندهد، اما آمریکا به شکل جدی این مسئله را در دستور کار قرار داده است.
انتهای پیام/