به گزارش خبرگزاری تسنیم از بابل، امامزاده قاسم(ع) را از نوادگان امام هفتم نیز معرفی کردهاند در برخی از کتب از بقعه امامزاده قاسم بهعنوان محل دفن فرزند امام هفتم یعنی قاسم و برادرش حمزه نام بردهاند.
برخیها هم وی را از نوادگان پنجم (واسطه پنجم) امام محمد تقی(ع) میدانند که در آبندانهای حوالی آستانه دچار بیماری شد و در گذشت و در همان جا به خاک سپرده شد.
محدث قمی میگوید که قاسم ابن موسی بن جعفر(ع) سیدی جلیل القدر بوده است و قبر او نیز زیارتگاه عامه مردم است و اخیار به زیارت وی عنایت بسیار دارند و سیدین طاوس ترغیب به زیارت او کرده است.
آستانه امامزاده قاسم از سالهای دور تاکنون از اماکن مقدس و مورد احترام بهشمار میرود و در ایام سوگواری ماه محرم، بهویژه روزهای تاسوعا و عاشورا، مرکز مهم عزاداری و سوگواریهای دستههای سینهزنی و هئیتهای عزاداری محلات بابل است.
بقعه امامزاده قاسم از آثار قرن نهم هجری قمری بوده و دارای گنبد مخروطی شکل و ارتفاع 22 متر است و برای ورود به بقعه ابتدا مسجد کوچکی قرار دارد که با درب آهنی مزین است و داخل مسجد همانند داخل امامزاده آینه کاری شده است.
ابتدای ورودی بقعه در منبت کاری شده، زیبا و پرنقشی وجود دارد که استاد «احمد نجار بن حسین ساروی» آن را در تاریخ 890 هجری قمری ساخته است و در وسط صحن بقه صندوق چوبی کندهکاری شده ظریفی بر روی قبر نصب شده است و در سال 888 هجری قمری ساخته شده است که ساخت آن را استاد احمد نجار ساروی بهعهده داشته است.
بنای اصلی بقعه هشت ضلعی و با آجر ساخته شده است که اضلاع آن طاق نمایی با طاق جناغی دارد و شماره ثبت آن در آثار تاریخی 343 است این بقعه در سال 1333 هجری شمسی توسط محمدعلی ایمانی تعمیر و داخل آن نماکاری و آینهکاری شده است.
در صحن حیاط امامزاده یادمانی به یاد بود شهدای گمنام دفاع مقدس احداث شده که در جوار آستان مقدس امامزاده قاسم(ع) پذیرای جمع زیادی از ارادتمندان به خاندان عصمت و طهارت(ع) است.
گزارش از هومن رمضانیان
انتهای پیام/ح