به گزارش خبرگزاری تسنیم از شهرری، این روزها در حالی موضوع محیط زیست به خبر نخست کشور تبدیل شده که هر از گاهی خبر آلودگیهای ناشی از نخالهسوزی و لاستیکسازی در اطراف شهرها و کلانشهرها توسط عدهای سودجو نگرانیها و دغدغههای زیست محیطی را دوچندان میکند. لازم نیست جای دوری برویم، در همین حوالی پایتخت، بیخ گوش حافظان و مدعیان دوستدار محیط زیست عدهای کمر همت به فاجعهای بزرگ بستهاند.
کمی که از تهران خارج میشویم در فاصله 13 کیلومتری از شهر حسنآباد فشافویه پس از طی مسافتی کوتاه در حاشیه جاده رنگ پوشش خاک منطقه تیره است و هر چقدر هم جلوتر میرویم رنگ خاک تیره و تیرهتر میشود. با خودم فکر میکردم که اینجا رنگ زندگی از سیاهی یک رنگ است، اینجا زمین و آسمان چارهای جز یکرنگی ندارند که به ناگاه متوجه دودهای میشوم که کل منطقه را در برگرفته است، کمی جلوتر میروم تا اینکه تپهای کاملاً سیاه که حلقههای لاستیکهای سوخته در آن دیده میشد را میبینم.
بوی دود لاستیکهای سوخته و ته آتشهای مانده گواهی میداد که زمان زیادی از آتشسوزی نگذشته است، شاید تا خودم به چشم نمیدیدم باورش برایم کمی سخت بود؛ چرا که در فاصله نزدیکی از این تپههای سیاه باغات پسته فراوانی بودند و اسفناکتر اینکه تابلوهای منابع طبیعی که نشان از احیای مراتع بود نیز در این حوالی دیده میشد.
آیا واقعاً متولیان محیط زیست از معضلات زیستمحیطی حسنآباد خبری ندارند؟ آنهایی که برای یک بوی نامتبوع بلافاصله کمیته مدیریت بحران تشکیل میدهند و بدون اینکه منشأیی از آلودگی چندساعته پایتخت پیدا کنند، آیا تا به حال سری به مناطق جنوبی شهرری زدهاند؟ مسئولان منابع طبیعی چه میکنند؟ آنها که روزانه آمار از آزادسازی هکتار هکتار اراضی از دست متصرفان میدهند آیا نمیدانند چه اتفاقی در بیخ گوش مراتع بکر این منطقه در حال رُخ دادن است؟ واقعاً چه کسی مسئول این فاجعه زیستمحیطی است؟
بیگدلی رئیس شورای بخش فشافویه که در این بازدید همراهمان بود از پیگیریهای مکرر مسئولان بخش فشافویه گفت که برای برخورد با این متخلفان بارها با مسئولان مکاتبه کردهاند اما اداره محیطزیست شهرستان و مسئولان ردههای بالاتر وجود این معضل را انکار میکنند.
همین طور که با رئیس شورای بخش فشافویه صحبت میکنیم به ناگاه چیزی را میشنویم که ابهام ما را دوچندان میکند. بیگدلی میگوید چندین مرتبه فرد خاطی به نیروی انتظامی تحویل داده شده اما متأسفانه باز هم لاستیکسوزی انجام میشود.
گشتی در حوالی تپهها و مراتع منابع طبیعی که اکنون احیا شده و مزرعه کشت گیاهان دارویی شده است میزنیم و تأسف میخوریم که اینجا در حوالی پایتخت محیط زیست در حال مرگ است و کسی را یارای کمک به آسمان آبی روسیاه آن نیست.
با تمام سوالاتی که در ذهنم بود از حسنآباد خارج شدم اما باید پاسخی برای آن مییافتم بنابراین سعی کردم موضوع را با مسئولان محیط زیست شهرستان ری در میان بگذارم که گفتوگویم با زهره عبادتی رئیس محیط زیست شهرستان ری و بیاطلاعی وی از لاستیکسوزی در بخش فشافویه نه تنها بر حیرتم افزود که مدعی شد محیط زیست قانوناً تکلیفی بر ایجاد گشت و نظارت بر پسماندسوزیها ندارد.
عبادتی با بیان اینکه محل لاستیکسوزیها در جوار اراضی منابع طبیعی است تصریح کرد که منابع طبیعی خود باید وارد میدان شود و اراضی خود را حراست کند؛ چرا که تا زمانی که گشتهای محیط زیست در منطقه فعال هستند چیزی دستگیر ما نمیشود و به محض پایان گشتِ نظارتی مجدداً معضل لاستیکسوزیها از سر گرفته میشود.
هر چند از سخنان زهره عبادتی به عنوان متولی حراست و حفاظت از محیط زیست شهرستان ری قانع نشدم اما به دلیل ذینفع بودن سازمان منابع طبیعی و و عدم اقدامی جدی در برخورد با متخلفان در حریم حفاظتی آنها موضوع را از معاون آبخیزداری منابع طبیعی شهرری نیز پیگیر شدم.
جوهر شکری با انکار سخنان رئیس محیط زیست، موضوع را در حیطه وظایف محیط زیست اعلام کرد که باید پروندهها و آمارها در حوزه لاستیکسوزی و آلودگی هوا را از آن سازمان پیگیر شد و بیان کرد که اگر موضوعی مرتبط با تخریب و گودبرداری باشد ما ورود پیدا میکنیم اما اکنون موضوع لاستیکسوزی خارج از وظایف سازمان است.
هر چند پیگیری ما از مسئولان محیط زیست و منابع طبیعی تاکنون نتیجهای در برنداشته است اما ما همچنان تا بازگرداندن هوای تازه در فشافویه پای کار هستیم.
گزارش از مریم باحور
انتهای پیام/ ع