به گزارش دفتر منطقهای خبرگزاری تسنیم، عمران خان بعد از پیروزی در کارزار سخت و نفس گیر انتخابات شهریور ماه سال 2018 میلادی در گفتگوی تلفنی خود با حسن روحانی رئیس جمهوری کشورمان قول داد تا سفر به ایران را در اولویتهای اول سفرهای خارجی خود قرار دهد ولی این امر تا به امروز با وجود سفرهای متعدد وی به برخی کشورهای همسایه ایران هنوز محقق نشده است؛ اما به راستی دلیل آن چه میتواند باشد؟ و آیا وی بعد از سفر به کشور قطر، ایران را به عنوان مقصد بعدی سفر خود انتخاب خواهد کرد؟
پس از پیروزی عمران خان در انتخابات 2018 میلادی پاکستان و روی کار آمدن حزب تحریک انصاف، عمران خان تاکنون شش سفر خارجی مهم داشته است که هر کدام از این کشورها به نوعی دوست و همپیمان اصلی این کشور محسوب میشدند.
عربستان سعودی اولین مقصد سفر خارجی او پس از ادای سوگندنامه نخستوزیری بود، به گفته عمران خان این سفر صرفا به قصد زیارت خانه خدا و مسجد نبوی بوده، اما در سفر دوم وی برای اخذ وام و بسته کمک مالی عربستان به این کشور سفر کرد. در گام دوم وی به امارات متحده عربی یکی از شرکا و دوستان نزدیک پاکستان رفت و در آنجا با مقامات ارشد شیخنشینهای امارات گفتگو کرد. عمران خان در بزرگترین سفر خارجی خود به چین به عنوان دیرینهترین دوست و همپیمان قدرتمند و اصلی خود رفت و دستاوردهای بزرگی را در این سفر در ابعاد مختلف برای پاکستان به ارمغان آورد و بعد از آن به مالزی سفری داشت و با نخستوزیر و پاکستانیهای مقیم این کشور دیدار کرد و در انتهای سال 2018 به کشور ترکیه همسایه غربی ایران رفت و با مقامات ارشد این کشور همچون اردوغان دیدار کرد و اکنون نیز در ابتدای سال 2019 میلادی سفر دو روزه خود را به قطر آغاز کرده است تا برای بهبود شرایط کار پاکستانیها در این کشور و کمک به این کشور در زمینه تامین امنیت و نیروی کار در جام جهانی فوتبال با مقامات این کشور رایزنی کند، وی همچنین برای تمدید قرار داد گازی با قیمت ارزانتر نیز با قطریها چانی زنی خواهد کرد.
حال به نظر میرسد وقت آن رسیده است تا کاپیتان سالهای دور تیم ملی کریکت پاکستان خود را مهیای سفری به ایران کند و به قول خود برای حضور در تهران به عنوان یکی از مقاصد اصلی سفر خود با مقامات ارشد ایرانی به گفتگو در مورد بسیاری از چالشهای اقتصادی، سیاسی و منطقهای بنشیند. به نظر میرسد بعد از کشور قطر مقصد مهمی برای سفر خارجی پیش رو و قریب الوقوع عمران خان به ایران باقی نمانده است.
واضح است حضور رسمی عمران خان در ایران با توجه به مسائل موجود در گفتگوهای صلح افغانستان و هم سویی دو کشور در این خصوص میتواند باعث دلگرمی به مقامات ایرانی و نشان دادن حسن نیت پاکستان و اعتماد بیش از پیش دو کشور به یکدیگر شود.
پیش از این عمران خان در گفتگوی تلفنی با حسن روحانی از علاقه خود به جمهوری اسلامی ایران و حضور در اماکن زیارتی مشهد و قم نیز سخن گفته است. عمران خان نخست وزیر پاکستان، تاکنون در حمایت از ایران بیپروا و شجاع بوده است. حزب تحریک انصاف او از موافقین سرسخت برنامه صلحآمیز هستهای ایران بوده و هست. از طرفی «خان صاحب» قانون منع مهاجرت از ایران و دیگر کشورهای اسلامی به آمریکا را که دونالد ترامپ وضع کرد شدیدا مورد انتقاد قرار داد و به تهران بابت واکنش تلافی جویانهاش تبریک گفت. او از ابتدای سکان داری اش به عنوان نخست وزیری پاکستان تاکنون با بسیاری از مقامات ارشد ایرانی در اسلامآباد دیدار کرد و حتی سفیر کشورمان در اسلامآباد به صورت رسمی ایشان را به حضور در تهران دعوت کرده است.
وی بارها در صحبتهای خود عنوان داشته است که همان اندازه که روابط خوب و حسنه با عربستان، سرلوحه سیاست خارجی پاکستان است، روابط برادرانه و دوستانه با ایران نیز سیاست راهبردی پاکستان است و این کشور خواهان از بین بردن و رفع کدورتها بین دو کشور عربستان و ایران و حتی حل مساله یمن است.
به نظر میرسد با روی کار آمدن عمران خان روابط همه جانبه پاکستان و ایران نسبت به قبل جهش 40 درصدی و رو به جلو داشته است اما این روابط کمی به صورت چراغ خاموش و به صورت ملاحظه محور به دور از بوق و کرناهای سیاسی تا به امروز بوده است.
هنوز هم موضوعات تبادل فرهنگی بین پاکستان و ایران نقش بسزایی در گسترش روابط بین دو کشور دارد.
ظرفیتهای زیادی برای همکاری بین پاکستان و ایران وجود دارد که به آنها توجه نمیشود از جمله این ظرفیتها میتوان به مسائل بین بانکی و راه اندازی خط لوله غیرفعال صلح موسوم به «آی.پی» اشاره کرد.
وزارت امور خارجه پاکستان باید آگاه باشد که زمان آن رسیده تا عمران خان طبق وعده و قول خود هرچه سریعتر سفری به ایران داشته باشد، با توجه به اینکه پاکستان و ایران اکنون در بهترین حالت همسویی با یکدیگر قرار گرفتهاند، سفر قریب الوقوع نخستوزیر پاکستان به تهران میتواند روابط ایران و پاکستان را بیش از پیش مستحکم سازد و شرایط و فضای اقتصادی و سیاسی مناسبتری را برای هر دو کشور رقم بزند.
یادداشت: حسین محمدی
انتهای پیام/.*