به گزارش خبرگزاری تسنیم از آمل، تصرف شهرستان آمل یک برنامهریزی دقیق و از قبل تعیین شده از سوی گروهی بوده که خود را سربداران از اتحادیه کمونیستهای ایرانی معرفی کرده بودند.
گروهی که چند ماهی در جنگلهای آمل و با یک برنامه از پیش تعیین شده به منظور سرنگونی و نابودی انقلاب اسلامی در تابستان 60 مستقر شدند تا پس از تصرف این شهرستان به دلیل نزدیکی به پایتخت، کشور را در اختیار خود درآورند.
این برنامه منافقین به دلیل ناهماهنگیها بین اعضای گروه و جدا شدن اعضای گروه و مهمتر نبود آذوقه باعث شد تا نبردی که برای تابستان سال 61 در نظر گرفته بودند در پاییز و زمستان سال 60 به جلو بیاندازند. حملهای که هیچ پیشبینی بر اتحاد و مردمی بودن این مبارزه و مقابله نداشتند و همه افکارشان بر پیروزی و برپایی جشن بعد از آن بود.
18 آبان سال 60 نخستین درگیری مردمی با جنگلیها یا همان سربداران شکل گرفت که این درگیری با شهادت دو نفر از نیروهای آمل و هلاکت چند منافق و متواری شدن آنها شد، واقعهای که بعد از آن نیز در 22، 24 آبان و 30 آذر ادامه یافت تا اینکه در شرایط بد قرار گرفتن منافقین نقشه خود برای تصرف شهر جلو انداختند و در بهمن ماه سال 60 وارد شهر و در خانهای استقرار یافتند.
مهمترین اهداف آنها تصرف سه نقطه مهم شهر یعنی دژبانی، بسیج و سپاه بود که در غروب پنجم بهمن عملیات خود را شروع کردند و این آغاز عملیات بر هوشیاری مردم این شهر در کنار نیروهای بسیجی و سپاه شد به طوری که شب و صبح ششم بهمن سال 60 واقعه بزرگی به نام حماسه اسلامی خلق کردند، غیورمردانی که با برپایی هزار سنگر در جای جای نقاط شهر نام هزار سنگر را در تاریخ انقلاب اسلامی ماندگار کردند.
حماسه اسلامی که 41 شهید را به همراه داشت، شهدایی که از بین آنها 23 نفر مجرد و 18 نفر متاهل بودند، شهدایی که دارای چهار، سه، دو و یک فرزند بودند اما برای حفظ انقلاب اسلامی و نشان دادن وفاداری به خط ولایتفقیه جان دادند.
26 فرزند از شهدای حماسه اسلامی ششم بهمن سال شصتی که در 37 سال از این واقعه ماندگار ناگفتههای خود را با قاب عکس پدر در میان میگذارند و حسرت نبود آنها با درد و دل این قابها پر میکنند.
فرزندانی که برخی از آنها چند بعد از شهادت پدر چشم به این دنیا گشودند و نمیدانستند که برای همیشه از نوازش دست مهربانی پدر بر سرشان محروم شدهاند.
آنها در نخستین روز از آغاز سال تحصیلیشان چشم بر دست همسن و سالان خود میدوختند که با قوت قلب بر قرار گرفتن دستشان در دستان پدر گام بر عرصه تعلیم و تربیت برمیداشتند اگر چه همه رفع این کمبودها را در پشتگرمی ستون دیگرشان یعنی «مادر» میدیدند و با امید بر ادامه راه پدر در عرصههای علم و دانش و شکوفایی ایران اسلامی با استوار گام گرفتند تا به امروز پس از 37 سال از شهادت پدرانشان در جای جای این خاک عزیزشان در رشتهها و عرصههای مختلف نقشآفرینی کنند.
فاطمه محمدآملی فرزند شهید محمدعلی یکی از فرزندان شهدای حماسه اسلامی ششم بهمن سال 60 در گفتوگو با خبرگزاری تسنیم از آمل، نبود پدر را به درخت بیبرگ و شاخه تشبیه کرد و گفت: فرزندی که پدر و مادر نداشته باشد فرزند نیست اگر چه مادر در 35 سال با بودن و تلاشش نگذاشت کمبود پدر را احساس کنیم.
وی ادامه داد: در هر تولدها، مراسمها و برنامهها نبود پدر احساس میشد و یاد و خاطراتش برای ما زنده هست حتی در مواقع خواب، یعنی زمان خواب به سراغ ما میآید آرامش خاصی به ما میدهد.
محمدآملی افزود: همیشه و در همه ساعت به یاد پدر هستیم و با وجود خاطرات آنها نمیگذارد به یاد آنها نباشیم اما با به این میاندیشیم که اسلام و دین ما پیروز باشد چرا که آنها برای حفظ کشور و دین رفتند.
زینب سلطانی دختر شهید امرالله از دیگر شهدای این حماسه پرافتخار مردم آمل سنش را در زمان شهادت پدر 9 ماه بیان کرد و گفت: با وجود سن کم در زمان شهادت پدر آن حس پدر و دختری در من وجود نداشت زیرا ما فرزندان شهدا با قاب عکس بزرگ شدیم.
وی با اشاره به اینکه وقتی به سن 9 سالگی رسیده بودم با وجود همه آن رفع کمبودهای نبود پدر از سوی مادر در خواب از خدا خواستم که پدرم را با آخرین چهرهاش ببینم، افزود: در آن خواب که پدر را نبش قبر کرده و جسمش را به منزل آوردم و زمانی که این خواب را به اقوام نزدیک گفتم آنها گفتند که چهرهای که تو در خواب دیدی همان آخرین چهرهای بود که ما ایشان را در قبر قرار دادیم.
سلطانی عنوان کرد: حس اینکه اصلا پدر نداشته، نامش را بر سر زبان نیاوری و حتی نامش را ننویسی به ظاهر شاید سخت باشد اما ما فرزندان شهدا به دنبال این هستیم که پدران ما برای چی رفتند، هدفشان چه بود تا ادامه دهنده راه آنها باشیم.
دختر شهید سلطانی با اشاره به وصیتنامههای شهدای حماسه اسلامی ششم بهمن آمل بیان کرد: با مراجعه به این وصیتنامهها مشاهده میشود که خط مقدم همه آنها امام راحل، ولایت فقیه و دین و پایانش وصایای شخصی یعنی به خانوادهها و فرزندان برمیگردد.
گزارش و فیلم از کبریا مقدس، میلاد عظیمی
انتهای پیام/ح