به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، هفتمین جلسه از نشستهای «کوتاه با داستان»، عصر روز گذشته با حضور قاسمعلی فراست، زیر نظر سید مهدی شجاعی برگزار شد. این برنامه که در شش جلسه قبلی خود، میزبان چهرههای مختلفی از نویسندگان و شاعران برجسته کشور بوده است، با استقبال بسیار خوب علاقهمندان در فرهنگسرای اندیشه برگزار میشود.
در ابتدای این جلسه و پس از پخش کلیپی کوتاه از شش جلسه قبلی، سیدمهدی شجاعی صحبت کرد و گزارشی از فعالیت آکادمی داستاننویسی ارائه داد و گفت: کلاسها از هفته گذشته آغاز شده است. کلاس مهدی رسولی و مهدی پوررضائیان برقرار است. طبق برنامهریزیهای قبلی، رسولی راجع به نویسندگی کلاس خواهد داشت و پوررضائیان با محوریت نوشتن داستان کوتاه، سخن خواهند گفت. در کنار این دو بزرگوار، آقای رحماندوست، کلاسهای بخش کودک و نوجوان را رهبری میکنند و در نهایت، آقای سیروس همتی در حوزه ادبیات نمایشی و فیلمنامه کلاس را برگزار خواهد کرد. همچنین کلاسهای خود من نیز روزهای دوشنبه برگزار میشود. به عنوان یک فعالیت جدید، میخواهیم آکادمی داستاننویسی را در فضای مجازی نیز راه بیندازیم و کلاسهای مربوط به این بخش، تا یک ماه آینده ساماندهی خواهد شد. باید بگویم که کسانی که در کلاسها ثبتنام کردهاند، از استعداد و پشتکار بسیار بالایی برخودار هستند و امیدواریم که بتوانیم دوره خوبی را پشت سر بگذاریم.
وی به راهاندازی کمپین «کتاب محبوب من» اشاره کرد و افزود: کمپین تشویق به مطالعه یکی از مواردی است که سالها دغدغه ذهنیام بود. این کمپین آغاز کوچکی بود تا بتوانیم به آن چیزی که دلمان میخواهد برسیم و مخاطبان را به کتابخوانی تشویق کنیم. بر همین اساس، از هر کدام از دوستان خواستهایم تا کتاب محبوب و مورد علاقه خود را معرفی میکنند. بیش از آنچه که پیشبینی میکردیم، دوستان همراهی کردند و اتفاق بزرگتری از حد تصور ما رخ داد. بسیاری از افرادی که صفحه فعال داشتند، به این کمپین پیوستند. علاوه بر این، از هر کدام از هنرمندان درخواست کردهایم تا هر کتاب خوبی که میخوانند را به دیگران نیز معرفی کنند. اگر این موضوع گستردهتر شود و تعاملات بزرگتری بین اهالی کتاب رخ دهد، قطعاً شاهد رخدادهای مؤثرتری خواهیم بود.
وی افزود: تلاش داشتیم تا در این جلسه، آرای کتابها را اعلام کنیم اما تداوم این ماجرا باعث شد تا اعلام آرا را به جلسه اسفندماه موکول کنیم. باید بگویم که تاکنون بیش از 30 هزار جلد کتاب محبوب مطرح شده است و خیلی از کسانی که در کمپین شرکت کردند، 4-5 کتاب محبوب خود را معرفی کردهاند. راهاندازی این کمپین و استقبال بسیار خوب مخاطبان اسباب دلگرمیمان بود، چرا که دیدیم هنوز هم کتاب جدی است و جریان دارد. طبیعی است که محصول نهایی از جمیع جهات قابل بررسی است. باید دید که معدل انتخاب مردم چه مختصاتی خواهد داشت و به نظرم از جنبههایی میتواند حرفهای جدی برای گفتن داشته باشد. با آقای پورعلی صحبت کردم و از ایشان خواستیم که این محصول نهایی را مورد بررسی بیشتری قرار دهند تا بتوانیم تحلیل درستی از این جریان داشته باشیم.
شجاعی تصریح کرد: مطمئناً نتایج این تحلیل هم برای مخاطبان و هم برای ناشران و نویسندگان بسیار مهم است. باید دید که چه کتابهایی با چه موضوعاتی بیشترین آرا را به خود اختصاص میدهند. در همینجا باید از تیم سختکوشی که این مجموعه را پیش میبرند، تشکر کنم. باید بگویم که استخراج این اطلاعات کار بسیار سختی است چرا که بعضاً فقط اسم یک کتاب برده میشود و آنان باید به دنبال نویسنده و ناشر آن کتاب بگردند. انشاالله در جلسه بعدی، از تیم برگزار کننده تقدیر خواهیم کرد و آرای کتابهای برگزیده را نیز اعلام میکنیم.
در ادامه مائده مرتضوی، نویسنده جوان در این مراسم یک داستان کوتاه به نام «ترک»، از اولین مجموعه داستان کوتاه خود خواند. میهمان بعدی این جلسه، قاسمعلی فراست، نویسنده با سابقه ادبیات معاصر بود. او که برای خواندن داستان کوتاه خود به روی صحنه آمده بود، پاسخگوی سوالات مخاطبان و مجری برنامه شد.
فراست در ابتدای صحبتهای خود گفت: این روزها، روزهای فوتبال است. فکر میکنم یکی از دلایلی که مردم ما پابند به فوتبال شدهاند، خود فوتبال نیست بلکه جریانی است که در کنار آن قرار میگیرد. به نظرم، جلسات کوتاه با داستان، برای ادبیات جریانسازی میکند. ادبیاتی که در کشورمان مسئله نیست و کسی برای آن دغدغه ندارد. اینگونه جریانسازیهاست که باعث میشود، ادبیات بیشتر دیده و به مسئله تبدیل شود. اکنون تلویزیون ما دو شبکه برای ورزش دارد اما شاید باز هم کم باشد. مطمئن باشید که اگر فوتبال پخش میشد و دیگر برنامهای در کنار آن وجود نداشت، جریان کنونی پیرامون آن وجود نداشت؛ بنابراین ایجاد جریان، بسیار تأثیرگذار است و هر کس با آن روبهرو میشود، قبول میکند که فوتبال امر بسیار بزرگ و تأثیرگذاری است.
وی افزود: البته من از این موضوع بسیار خوشحال هستم اما صحبتم اینجا است که اگر چنین کاری برای ادبیات نیز شکل میگرفت، وضع ادبیات کشورمان بسیار بهتر میشد. از همین جهت، از همه کسانی که این برنامه را پیریزی کردند، تشکر میکنم چرا که باعث میشود، ادبیات بهتر دیده شود و بیشتر به آن بپردازیم.
قاسمعلی فراست در بخش دوم صحبتهای خود به اقتباس سینمایی از آثار داستان کوتاه اشاره کرد و گفت: به نظرم، یکی از مشکلات سینمای امروز کشورمان، داستان است. این موضوع از آنجا ناشی میشود که کارگردان میخواهد در کنار کار کارگردانی، نویسنده و تهیهکننده نیز باشد. وقتی به دیالوگهای فیلمها نگاه میکنید میبینید که اگر این دیالوگ ها دست یک نویسنده میافتاد، واقعا تراش میخورد و بهتر میشد. بر همین اساس، اگر سینمای ما از رمانهای قوی کشور، اقتباس کند، هم به ادبیات کمک کرده است و هم به سینما کمک کرده است. در حقیقت، به هر دو کمک میشود و یک رابطه دو طرفه شکل میگیرد. این مساله باعث میشود که رمانها پر مخاطبتر شده و سینما نیز از نظر داستان به اقناع برسد. در این بین، کسی که بیشترین سود را میبرد، مخاطب است.
این نویسنده و منتقد ادبی ضمن اشاره به اهمیت توجه به داستان کوتاه گفت: من نه تنها داستان کوتاه را رها نکردهام، بلکه معتقدم که داستان کوتاه، در شرایط فعلی روزگار ما، تقاضا و تاثیر بسیار بیشتری دارد. دلیلم برای بیان این ادعا این است که فرصت ما آدمها بسیار کم شده است. البته این صحبت بدان معنا نیست که نباید کار بلند بنویسیم اما روزگار و شرایط اجتماعی به سمت و سویی رفته است که وقت افراد کم میشود و این موضوع رویکرد به داستان کوتاه را افزایش میدهد. علاوه بر این، باید بگویم که نویسنده حرفهای کسی است که بتواند داستان کوتاه خوب بنویسد. امکان ندارد که کسی داستان کوتاهنویس باشد اما نتواند رمان بنویسد. در حقیقت، راه ورود به رمان حرفهای، داستان کوتاه است. دقت کنید که نوشتن داستان کوتاه بسیار سخت است چرا که شما باید در چند صفحه، حرفهایتان را بیان کنید و چیزی اضافه و کم نیاورید. خوشچحال هستم که بسیاری از همکاران من کارهای جدی روی داستان کوتاه انجام میدهند. اکنون آقای قیصری، بایرامی، شاهآبادی، رسولی، شجاعی، مستور و ... کارهای داستان کوتاه در دست دارند.
در بخش بعدی این برنامه، نوبت به سید مهدی شجاعی رسید تا داستان کوتاه خود را به سنت جلسات قبل بخواند. او قبل از خواندن داستان خود گفت: موضوع سناریو و فیلمنامه سینمایی بسیار جدی است. این موضوع در سیاستگذاریهای فرهنگی کشورمان بسیار مغفول است. دستمزد نگارش یک فیلمنامه چند درصد از دستمزد یک بازیگر دسته چندم است و متأسفانه کمترین بها به فیلمنامه داده میشود؛ در حالی که در کشورهایی که هنر و سینما بسیار جدی است، چند برابر پولی که به یک بازیگر داده میشود، به تیم نگارش فیلمنامه داده میشود تا آن فیلمنامه را چندین بار بنویسند. در حقیقت، تمرکز اصلی بر روی بحث فیلمنامه است. این موضوع، مستلزم یک سیاستگذاری جدی است.
شجاعی بخشی از رمان «کمی دیرتر2» را برای این جلسه از کوتاه با داستان انتخاب کرده بود. او پس از خواندن مقدمه کتاب، برشی از فصل آمادهگاه، تحت عنوان کتابخانه را قرائت کرد.
انتهای پیام/