به گزارش خبرگزاری تسنیم، کارلوس کیروش در حالی بین سالهای 2011 تا 2019 هدایت تیم ملی فوتبال کشورمان را برعهده داشت که عملکردش به لحاظ کسب عناوین قهرمانی قابل دفاع نیست. ایران در دو دوره جام ملتها حذف شد و در شرایطی او تنها مربیای است که در دوره متوالی هدایت تیم ملی را برعهده داشته، این انتظار وجود داشت تا ایران در سال 2019 قهرمان شود اما شکست 3 بر صفر پایانی بود بر رؤیای قهرمانی.
کارلوس کیروش که در تاریخ اول مارس 1953 در شهری به نام نامپولا واقع در شمال شرقی موزامبیک به دنیا آمد، تنها در یک تیم موزامبیکی سابقه بازی کردن دارد که آن هم بین سالهای 1968 تا 1974 برای تیم زادگاهش یعنی تیم فرو ویاریو نامپولا به عنوان دروازهبان بوده است.
کیروش که فارغالتحصیل از دانشگاه لیسبون است، کارش را در حوزه مربیگری در سال 1984 به عنوان کمکمربی تیم استوریل پرتغال آغاز کرد. اولین تجربه سرمربیگری وی اما در تیم زیر 20 سال پرتغال بود، تجربهای که همراه با موفقیت بود و نام وی را بر سر زبانها انداخت. این مربی پرتغالی دو بار در سالهای 1989 و 1991 تیم زیر 20 سال پرتغال را به قهرمانی مسابقات جام جهانی زیر 20 سال رساند و نسل طلایی فوتبال پرتغال را معرفی کرد و بازیکنانی همچون لوئیز فیگو، روی کاستا و ژوائو پینتو زیرنظر او به جهان فوتبال معرفی شدند.
کیروش بین سالهای 1991 تا 1993 هدایت تیم ملی فوتبال پرتغال را عهدهدار شد و با این تیم رکورد 10 پیروزی، 8 تساوی و 5 شکست را در 23 بازی از خود برجای گذاشت. او که نتوانست در دوره اول حضورش در تیم ملی پرتغال همانند تیم زیر 20 سال پرتغال خوش بدرخشد، ماجراجویی خود در رده باشگاهی به عنوان سرمربی را با قبول سرمربیگری تیم اسپورتینگ لیسبون پرتغال آغاز کرد و در دو فصلی که هدایت این تیم را برعهده داشت، یک قهرمانی در جام حذفی پرتغال و یک قهرمانی در سوپرجام پرتغال را برای این تیم به ارمغان آورد.
این مربی پرتغالی ماجراجویی بینالمللی خود را اما از سال 1996 با تیم نیویورک مترو استارز آمریکا آغاز کرد و در یک فصلی که در این تیم حضور داشت رکورد 50 درصد پیروزی - 19 پیروزی و 19 شکست در 38 بازی - از خود برجای گذاشت و نتوانست جامی کسب کند. کیروش در سال 1996 از ینگه دنیا راهی ژاپن شد، جایی که هدایت تیم ناگویا گرامپوس اِیت را برعهده گرفت و با این تیم در فصل 97-1996 به عنوان نایبقهرمانی مسابقات جام در جام باشگاههای آسیا رسید. آمار به ثبت رسیده از این مربی پرتغالی در این تیم ژاپنی 19 برد و 19 شکست در 38 بازی بود.
تیم ملی فوتبال امارات ایستگاه بعدی کیروش بود. او در ماه ژانویه 1998 به عنوان سرمربی این تیم آسیایی انتخاب شد و به مدت یک سال روی نیمکت این تیم بود. کیروش با این تیم 8 برد، 2 تساوی و 6 شکست کسب کرد و این بار از آسیا راهی آفریقا شد. کیروش در ماه اکتبر 2000 هدایت تیم ملی فوتبال آفریقای جنوبی را عهدهدار شد و تا ماه مارس 2002 روی نیمکت این تیم بود. کارلوس با این تیم 10 پیروزی، 8 تساوی و 6 شکست را تجربه کرد و موفق شد جواز حضور در جام جهانی 2002 را کسب کند، اما به دلیل اختلاف با مسئولان اتحادیه فوتبال آفریقای جنوبی، از سرمربیگری این تیم استعفا کرد تا فرصت هدایت این تیم در جام جهانی را پیدا نکند.
در سال 2002 اما مسیر کیروش به سمت اروپا تغییر کرد، جایی که سرالکس فرگوسن، سرمربی وقت منچستریونایتد به دنبال دستیاری میگشت که به چند زبان مختلف دنیا مسلط باشد و بتواند به ارتباط با بازیکنان غیرانگلیسی و البته سازماندهی تمرینات به وی کمک کند. او بین سالهای 2002 تا 2003 به عنوان دستیار فرگوسن بود، اما پیشنهادی که از رئال مادرید به وی شد، او را وسوسه کرد تا اولدترافورد را ترک کند.
کارلوس کیروش در تابستان 2004 با قراردادی دو ساله به عنوان جانشین ویسنته دلبوسکه معرفی شد. این مربی پرتغالی کارش را با رئال مادرید کهکشانی که بازیکنان بزرگی همچون زینالدین زیدان، لوئیز فیگو، روبرتو کارلوس، رونالدو و دیوید بکام را در ترکیب داشت، آغاز کرد و در همان ابتدا سوپرجام اسپانیا که «تکبازی» بود را برای این تیم به ارمغان آورد. کیروش با تیم پرستارهاش شروع خوبی در فصل 04-2003 داشت، اما در نهایت با پنج شکستی که تیمش در پایان فصل متحمل شد در لالیگا به عنوان چهارمی رسید و قهرمانی از آنِ والنسیا شد. آنها در لیگ قهرمانان اروپا و جام حذفی نیز ناموفق بودند تا فلورنتینو پرس، رئیس باشگاه رئال مادرید کیروش را تنها پس از گذشت 10 ماه از حضورش روی نیمکت کهکشانیها، اخراج کند. 34 برد، 11 تساوی و 14 شکست در 59 بازی حاصل تلاش کیروش در رئال مادرید بود.
سرالکس فرگوسن بار دیگر آغوشش را به روی کیروش باز کرد و از او برای همکاری مجدد دعوت به عمل آورد. این مربی پرتغالی که همیشه مورد تحسین فرگوسن بود، در مقطع دوم حضورش در منچستریونایتد بین سالهای 2004 تا 2008 به سرالکس برای کسب موفقیتها کمک کرد. کیروش در ادامه در ماه جولای 2008 بار دیگر به عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال پرتغال معرفی شد. او که با این تیم رکورد 34 برد، 11 تساوی و 14 شکست در 59 بازی را تجربه کرد، موفق شد پرتغال را به مسابقات جام جهانی 2010 برساند. پرتغال تحتهدایت وی در مرحله یکهشتم نهایی جام جهانی 2010 با نتیجه یک بر صفر مغلوب اسپانیا شد و در نهایت در تاریخ 9 سپتامبر 2010 هم از سمت سرمربیگری تیم ملی پرتغال اخراج شد.
کیروش در ادامه بار دیگر به آسیا بازگشت و این بار در تاریخ 4 آوریل 2011 به عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال ایران انتخاب شد. او در هشت سالی که هدایت تیم ملی فوتبال ایران را برعهده داشت، دو بار متوالی تیم ملی را به جام جهانی رساند. تیم ملی ایران با هدایت کیروش در جام ملتهای آسیا 2015 در مرحله یکچهارم نهایی و در سال 2019 در مرحله نیمهنهایی حذف شد.
کیروش در دوران سرمربیگری 30 سالهاش 6 عنوان قهرمانی مختلف به دست آورد که از آخرین قهرمانی وی 16 سال میگذرد. در واقع کیروش در 24 سال گذشته تنها یک جام با رئال مادرید پرستاره و آن هم در سوپرجام و با انجام «تکبازی» و نه تورنمنت یا مسابقات دورهای، کسب کرده است.
عناوین قهرمانی کیروش به شرح زیر است:
*تیم زیر 16 سال پرتغال/ قهرمانی در مسابقات قهرمانی زیر 16 سال اروپا در سال 1989
*تیم زیر 20 سال پرتغال/ 2 دوره قهرمانی در مسابقات جام جهانی زیر 20 سالهها در سالهای 1989 و 1991
*اسپورتینگ لیسبون/ قهرمانی در جام حذفی پرتغال در فصل 1994، قهرمانی در سوپرجام پرتغال در سال 1995
*رئال مادرید/ سوپرجام اسپانیا در سال 2003 (تکبازی)
انتهای پیام/