به گزارش خبرنگار گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، به نقل از "وستنیک قفقاز"، به نوشته اینترفاکس، با توجه به پیش نویس منشور سازمان آینده، پیشنهاد میشود که آن را تحت عنوان یک اتحادیه (یک ائتلاف، گروه، اعلامیه، مجمع و دیگر معانی نیز ممکن است به عنوان گزینههای دیگر در نظر گرفته شود) نامید. اوپک نقش سازمان پشتیبانی را در اختیار خواهد داشت.
انتظار میرود که اتحادیه جدید بر پایه اصول اجرای داوطلبانه تعهدات در بالاترین سطح باشد که منجر به هیچ گونه حقوق قانونی و تعهد بین کشورهای عضو نمیشود. این اتحادیه محدودیت یا تاثیری بر حقوق کشورهای عضو برای مدیریت منابع طبیعی خود نخواهد داشت.
این سازمان وعده داده است که اقدامات انجام شده توسط کشورهای عضو برای دستیابی به برنامههای توسعه خود، از جمله تعهدات داوطلبانه در زمینه تغییرات اقلیمی و زیست محیطی را محدود نکند.
هدف سازمان ایجاد یک پلت فرم بین دولتی برای تسهیل گفتگو میان کشورهای شرکت کننده و تقویت همکاری در شکل گیری اقدامات با هدف ارتقاء ثبات در بازار نفت و نیز همکاریهای تکنولوژیکی میباشد.
برای این منظور، ارتقاء درک بهتر از شاخصهای اساسی بازار نفت و انرژی، گفت و گوی مداوم میان کشورهای تولید کننده نفت، با سازمانهای بینالمللی و دیگر طرفهای ذینفع در نظر گرفته شده است. علاوه بر این، اتحادیه اقداماتی را برای استفاده درازمدت نفت، و همچنین کاهش آلودگی در طول روند استخراج و استفاده از آن تدارک خواهد دید.
با توجه به پیش نویس منشور، هر کشوری میتواند نامهای با مضمون پیوستن به اتحادیه ارسال کند. اگر هیچ یک از کشورهای شرکت کننده مخالفتی نداشته باشند، آن کشور قادر خواهد بود عضویت در اتحادیه را دریافت کند. همچنین اعضا میتوانند سازمان را با یک اعلان ساده ترک کنند، اما تنها از 1 ژانویه سال آتی پس از ارسال نامه.
دو بار در سال (و یا گاها، در صورت نیاز)، ارزیابیهای بازار در چارچوب نشستهای وزیران بررسی شده و اقدامات عملی مورد بحث قرار خواهند گرفت. قرار است ریاست آن به ترتیب حروف الفبا انتخاب شود.
رهبری این اتحادیه توسط یک کمیته سه جانبه سازماندهی خواهد شد. که شامل نمایندگان سالهای قبل، فعلی و بعدی خواهد بود. این کمیته دستور کار جلسات وزرا را تنظیم کرده و در صورت لزوم با اوپک هماهنگی خواهد کرد، که پشتیبانی فنی، حرفهای و اداری را برای کار اتحادیه آتی فراهم میکند.
طبق این سند، اوپک بودجه سالانه برای کار سازمان جدید را تعیین خواهد کرد. سهمهای برابر برای کشورهای عضو در نظر گرفته شده است.
پیش از این، The Wall Street Journal، با اشاره به گفتههای مقامات اوپک، گزارش داد که برخی از کشورها، از جمله ایران، نگران از غلبه عربستان سعودی و روسیه بر اتحادیه آینده میباشند، که در حال حاضر به ترتیب از جانب اوپک و غیر اوپک رهبران غیر رسمی این اتحادیه هستند.
اوپک اکنون شامل الجزایر، آنگولا، کنگو، اکوادور، گینه استوایی، گابن، عراق، ایران، کویت، لیبی، نیجریه، ونزوئلا، امارات متحده عربی و عربستان سعودی است (لیبی، ایران و ونزوئلا در کاهش تولید نفت مشارکت ندارند).
فهرست کشورهای غیر اوپک که در چارچوب اعلامیه همکاری کاهش تولید نفت را انجام میدهند عبارتند از: آذربایجان، بحرین، برونئی، قزاقستان، مالزی، مکزیک، عمان، روسیه، سودان، سودان جنوبی.
همانطور که معاون مدیر بخش انرژی موسسه انرژی و امور مالی، الکسی بلوگوریف در مصاحبهای با خبرنگار "وستنیک قفقاز" توضیح داد که نهادینه سازی "اوپک +" به عنوان یک سازمان رسمی بینالمللی، بازار نفت را نه در بلند مدت، اما حداقل در میان مدت به ثبات خواهند رساند.
وی اظهار داشت: "من نمیتوانم بگویم که این امر اساسا چیزی را در بازار تغییر میدهد، اما حداقل این فرضیه را نیز تضعیف میکند که اتحاد ممکن است به طور کامل شکسته شود، یا اینکه ایالات متحده با عربستان سعودی و روسیه مقابله کند، یا عربستان سعودی راه خود را در پیش گیرد، و یا اینکه برخی از کشورهای دیگر نیز مانع از کاهش آتی استخراج و تولید نفت در چنین چارچوبی شوند.
اما این واقعیت که روند مذاکرات به وضوح در حال حرکت به جلو است از جمله شواهدی است که بازیگران بازار نفت میتوانند اطمینان داشته باشند که اوپک +، که بر اساس توافقنامه بین عربستان سعودی و روسیه شکل گرفته است، حداقل 3 تا 4 سال دیگر ادامه خواهد داشت. حداقل، خود قالب باقی خواهد ماند. اینکه چگونه توسط دو کشور و سایر اعضا استفاده خواهد شد، یک سوال پیچیده تر است. من فکر می کنم همه اینها به ثبات قیمت نفت کمک خواهد کرد ".
این کارشناس اشاره کرد که طرح پیشنهاد شده اوپک + به عنوان سازمان رسمی، بسیار مشروط، تنها با نهادینه کردن برخی از فرمتها است. الکسی بلوگوریف در خانمه گفت: "محتوا و فرم آن، به نظر من، تغییر نخواهد کرد، فقط اینکه نوعی مبنای میان مدت را دریافت خواهد کرد.
در نهایت، توافقنامهای که در پاییز 2016 به دست آمد، هنوز یک توافقنامه نیست، بلکه مبادله اظهارات عمومی است و در مورد توافقنامه به لحاظ قانونی نیازی به بحث نیست. اکنون یک توافق شبه قانونی مشخص به وجود آمده است. هیچ تعهد ویژهای از جانب روسیه به عنوان یک شرکت کننده اصلی وجود ندارد، ما به طور جدی خودمان را درگیر نمیکنیم؛ این قضیه برای ما تنها یک امتیاز است. اما در عین حال، ما نقش خود را به عنوان یک شرکت کننده مهم در تنظیم بازار جهانی نفت تقویت میکنیم. بنابراین، من برخی از مزایای را در اینجا برای روسیه میبینم ".
انتهای پیام/
شیرین ابوذر