به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا رهبر معظم انقلاب همزمان با سالروز ولادت باسعادت حضرت فاطمه زهرا علیها السلام در بخشی از سخنان خویش در دیدار با جمعی از ذاکران اهلبیت علیهم السلام در علت پیروزی پیامبران بر دشمنان خویش و با اشاره به آیهای از قرآن فرمودند: «دشمنان نابود شدند و پیامبران زندهاند. علت زنده ماندن راه پیامبران این است که خدا به آنان فرمود «إِنَّنِی مَعَکُما أَسْمَعُ وَ أَرى» نترسید واهمه نکنید و دچار اشتباه نشوید، خدا با شماست. هرکس به این وعدهی الهی باور ندارد، به این 40 سال نگاه کند که دشمنان ما که مرکز قدرت دنیای مادی بودند، با همهی وجود در مقابل این انقلاب ایستادند و هر کار توانستند کردند».
آیه مذکور در بیانات رهبر معظم انقلاب مربوط به آیاتی از سوره طه و ماجرای مواجهه موسی(ع) همراه با برادرش هارون با فرعون است. در آیه 42 خداوند به موسی(ع) دستور میدهد که با نشانههای خاص و همراه با برادرش بهسوی فرعون طغیانگر حرکت کنند. «اذْهَبْ أَنْتَ وَ أَخُوکَ بِآیاتی وَ لاتَنِیا فی ذِکْری(42)؛ تو و برادرت با معجزات من [ براى هدایت گمراهان ] بروید و درباره ذکر من [که ابلاغ وحى است] سستى نورزید. اذْهَبا إِلى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغى(43)؛ هر دو بهسوى فرعون بروید؛ زیرا او [در برابر خدا] سرکشى کرده است».
سپس به حضرت موسی(ع) امر میکند با نرمگفتاری با فرعون برخورد کند؛ چرا که شاید هوشیار شود و از سرکشی دست بردارد؛ فَقُولا لَهُ قَوْلاً لَیِّناً لَعَلَّهُ یَتَذَکَّرُ أَوْ یَخْشى». پس از آن، موسی و هارون(ع) ترس خویش را از طغیان فرعون نسبت به خود ابراز داشتند و فرمودند: «قالا رَبَّنا إِنَّنا نَخافُ أَنْ یَفْرُطَ عَلَیْنا أَوْ أَنْ یَطْغى(45)؛ گفتند: اى پروردگارمان، ما مىترسیم که [پیش از دعوت کردنش به حق] با سختگیرى و شکنجه بر [ضد] ما پیشى گیرد یا بر سرکشى خود بیفزاید». اما خداوند ایشان را دعوت به آرامش کرد و فرمود: «قالَ لاتَخافا إِنَّنی مَعَکُما أَسْمَعُ وَ أَرى(46)؛ نترسید که من بیتردید با شما هستم [سخن او و شما را] مىشنوم و [اعمالتان را] مىبینم».
بر اساس این آیات میتوان نتیجه گرفت بیم از مشکلات آینده و خطرات احتمالی آن، منافاتی با مقام نبوت ندارد، منتها هنر انبیاء آن بود که در مشکلات به خداوند متعال پناه میبردند و با مناجاتهای عاشقانه هیچ گاه ارتباط خویش با خداوند را قطع نمیکردند.
نکته دیگر آنکه پیشبینیِ عداوت دشمنان و ترس از توطئه آنها همواره بهعنوان یکی از راهبردهای اصلی انبیاء و اوصیاء شناخته میشد. موسی(ع) و هارون با بیان این جمله «قالا رَبَّنا إِنَّنا نَخافُ أَنْ یَفْرُطَ عَلَیْنا أَوْ أَنْ یَطْغى؛ اى پروردگارمان، ما مىترسیم که [پیش از دعوت کردنش به حق] با سختگیرى و شکنجه بر [ضد] ما پیشى گیرد یا بر سرکشى خود بیفزاید»، بیم آن داشتند که فرعون، قبل از بیان استدلال و آوردن معجزات بر ایشان پیشى گرفته (یَفْرُطَ عَلَیْنا) و طغیان خود را نسبت به بنىاسرائیل افزایش دهد (یَطْغى) همچنان که جوسازى و شایعهسازى، شیوه طاغوتها و ستمگران است. آنان فضا را مسموم و مردان خدا را متهم مىکنند و یا بعد از شنیدن حقّ دست به آشوب مىزنند تا سخن حقّ آنان اثر نکند.
اما در مقابل عداوت دشمنان، ایمان به حضور در پیشگاه خداوند و یقین به امدادهاى الهى، عامل شجاعت و روحیه یافتن مؤمنان است آنجا که خداوند خطاب به این دو بزرگوار فرمود «إِنَّنِی مَعَکُما؛ من با شما هستم».
منابع:
تفسیر نور حجتالاسلام قرائتی
تفسیر نمونه آیتالله مکارم
انتهای پیام/*