غلامحسین هادیزاده در گفتوگو با خبرنگار تسنیم در مشهد مقدس اظهار داشت: متأسفانه ما شاهد این هستیم که در کشور ما بخش تحقیقات آن طور که باید فعال نبوده و اگر این بخش فعالیت داشته نیز آن فعالیت ضعیف بوده و با اتفاقات روز کشور همراه نشده است.
وی ادامه داد: کشور ما افزایش جمعیت داشته اما سیاستهای بهرهوری ما متناسب با الگوهای جمعیتی پیش نرفته و به همین علت ما واردکننده اکثر محصولات غذایی راهبردی هستیم و اگر بخواهیم با وارد کردن فشار به منابع پایه خود این وضعیت را از بین ببریم دیگر چیزی برای نسلهای آینده باقی نمیماند در نتیجه مجبور هستیم به واردات آب مجازی در کشور خشک و نیمه خشک خود ادامه بدهیم.
عضو هیئت رئیسه خانه کشاورز ایران تأکید کرد: وظیفه تحقیقات در همین بخش مشخص میشود در واقع ما با استفاده از مطالعات کارشناسی باید بتوانیم روشها را بهینه کنیم و و ظیفعه دولت این است که زیرساختها را آماده کرده و فناوری مورد نیاز را وارد کشور کند.
هادیزاده خاطرنشان کرد: از زمانی که مدیریت دولتی بر نظام بهرهوری کشاورزی و منابع آبی کشور سایه انداخت ما شاهد این هستیم که مشکلاتی در این بخش بروز کرده ضمن اینکه نقش کشاورزان مرتب در تصمیمگیریهای کشور کوچک شد و به اینجا رسید که 98 درصد تولید کشاورزی را بخش خصوصی انجام میدهند اما برای تصمیمگیری در این بخش حتی 2 درصد هم نقش ندارد.
وی بیان کرد: نظام تصمیمسازی در کشور غلط است در واقع وزارت جهاد، وزارت نیرو و سایر نهادهایی که به نوعی به مدیریت بخش کشاورزی اشتغال دارند باید دست از این کار برداشته و دستور کار خود را از تصدیگری به نظارت تغییر دهند و درحقیقت باید بستر مناسب را برای فعالیت بهتر کشاورزان فراهم کرد.
عضو هیئت رئیسه خانه کشاورز ایران فلسفه وجود اتاق بازرگانی را اتصال بخش دولتی به بخش خصوصی دانست، اظهار داشت: کشاورزی هم اخیرا به حوزههای اتاق بازرگانی پیوسته اما باید گفت که کدام از کمیسیونهای کشاورزی در ایران نتوانستهاند به رسالت خود عمل کنند علت آن هم این است که هیچ کشاورز واقعی و درد آشنا به امور میدانی این حوزه در این کمیسیون وجود نداشته و در واقع افراد از بخشهای دیگر مانند صنعت، بازرگانی و تجارت این کمیسیون حضور پیدا کردهاند و به همین علت نمیتوانند سیاستهای درست را انجام دهند چون با این امور نا آشنا هستند.
انتهای پیام/ش