به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، کدام یکی برایتان اهمیت بیشتری دارد؛ اینکه کجا غذا را سرو کنید یا اینکه غذا چه طعمی دارد؟ اگر بدنبال خوردن غذای ایرانی خوشمزه در محیطی لاکچری اما نوستالژیک هستید تا قاب ماندگار خاطراتتان را مزهدار کنید، حتما به سراغ خانههای تاریخی نصف جهان بروید.
اکثریت خانههایی که در شهر اصفهان بازسازی شدند به موزه یا هتل تبدیل شده و تعداد اندکی هستند که به عنوان کافه و رستوران فعالیت میکنند و منوهای خوشمزه خود را با قیمتهای مناسب در اختیار مهمانان گذاشتهاند.
"خانه دهدشتی" و اتاق نارنج معروف
بهتر است در بدو ورود به این خانه چشمان خود را ببندید و زمانی که وارد شدید و عطر گلهای وسط باغچه و صدای پای آب حوضش در گوشتان پیچید، به یکباره چشم باز کنید.
قدمت خانه دهدشتی به دوره قاجار میرسد و اکنون بهعنوان یکی از آثار ملی در خیابان باب الرحمه ثبت شده؛ فضای زیبای این خانه تاریخی در کنار منوی متنوع کافی شاپ و از همه مهمتر منوی جذاب غذایی، این کافه- رستوران را به یکی از زیباترین و بهترین مکانهای تاریخی اما مدرن اصفهان تبدیل کرده است.
منوی این رستوران از غذاهای سنتی ایرانی و اصفهانی مانند کشکبادمجان، کاله جوش و... تشکیل شده و چیدمان سنتی آن در ظرفهای گل قرمزی و مسی قدیمی شما را به دوران مادربزرگها و پدربزرگهایتان هدایت میکند.
اما بخش جذاب خانه دهدشتی، اتاق معروف به «نارنجستان» که همیشه بک گراند عکسها میشود، در یکی از اتاقهایی که در حیات این خانه وجود دارد درخت نارنجی کاشته شده که حالا در فصل بهار دایرههای نارنیج رنگش عطر خود را در اتاق پراکنده میکنند.
زیر پایتان باغچه کوچکی قرار دارد که اگر سرتان را پایین بیندازید گلهای بهاریاش را خواهید دید که از شما دل میبرند.
همگرایی سنت ایرانی و فضای خارجی در "خانه هوانس"
خانه ترنج یا هوانس با وجود کوچک و نقلی بودن اما دل بزرگی دارد، کارکنانش با لبخند و خوشرویی از شما استقبال و پذیرایی میکنند و غذاهای سنتی خوشمزهاش هم حرفی برای گفتن باقی نمیگذارند.
در حیات این خانه تماماً گلدانهای گل قرمز کوچکی گذاشته شدند که دور تا دورشان را حصار برگهای سبز رنگ گرفته و دیوارهای منقش و پنجرههای منبتش، میزانسنی را پدید آوردهاند که از خاطرتان نخواهد رفت.
از حیاتش که بگذریم، از هیبت وسایل داخل خانه و سبک معماری ایرانی در کنار وسایل مدرنتر اما قدیمی خانه را نمیتوان ساده انگاشت؛ از آنجایی که این خانه متعلق به یکی از ارامنه بوده تمامی وسایل خانه حتی میز و صندلیها با سنت ایران متفاوت است و از چوب لهستانی ساخته شده و طراحی خارجی دارند.
اما همین تضادها و تناقضهاست که در کنار طعم غذاهای خوشمزه شما را شگفت زده خواهد کرد.
خانه قاجاری هوانس در محله جلفای اصفهان که مکان سکونت ارامنه شهر است قرار دارد و نامش را از کلیسای کنار خود وام گرفته است و امروزه با نام خانه ترنج نیز شناخته میشود.
عطر غذای خانگی در "عمارت نمکدان"
عمارت نمکدان جایی میان 2 دنیاست؛ گذر از فضای سنتی میدان نقش جهان و رسیدن به مدرنیزه در گذر پشت مطبخ خیابان استانداری، نیازمند زمینهای است برای وصل این 2 دنیا.
از دالان کوتاه و عریض آبی رنگ که عبور میکنی، به دنیای سنتی حیاط خانه مادربزرگ میرسی؛ با ایوانی به همان اندازه کهن و کهنهترین چیز در میان حیاط، حوض سبزآبی و گلدانهای سفالی شمعدانی قرمز و آبپاشهای مسی لب حوض است.
ساختمان سفید یادگار عصر قاجار و درختان بلند قامت، دیوارهای کاهگلی و موزیک سنتی روح افزا، محیطی بیاندازه نوستالژی میسازد که اگر در خاطرات هم مشابه آن را ندیده باشید، در همین لحظه قرن 21 میتوانید تجربهاش کنید.
در انتهای دو ضلع شرقی و غربی ورودی، درهایی وجود دارد که به دنیایی کهنتر باز میشود و بعد از کشف این دنیا شاید انتخاب شما برای نشستن و استفاده از کافه یا رستوران محوطه را تغییر دهد.
اتاقهای این خانه، رنگ و بویی نوستالژیک و میزهای پذیرایی میانه هر اتاق، صفایی دارد که به ندرت در جاهای دیگر این شهر یافت میشود. طرحهای متنوع سنتی، فرش و پوش اسبهای ترکمن، بافتههای کردی و دستسازههای لری، میزهای سلطنتی و شیک که مانند عتیقه است و خاطرات نسلهای عاشق پیش از ما را رقم زدهاند.
عینک، میز توالتهای چوبی، دیوارکوبها و پارچههای عجیب و خوش طرح که دیدار هرکدام از اینها تا آماه شدن سفارشتان، وقت گذرانی جذابی است.
اما جذابتر از هر چیز دیگر، بالکن این طبقه است؛ بالکنی رو به حیاط و میدان نقش جهان، که با دو مبل تکی راحتی و میز عسلی کوچک، محیطی دنج برای صحبتهای کوتاه دونفره و نوشیدن نوشیدنی گرم در زمستان و یا یک شربت خنک عطشگیر در تابستان را فراهم کرده.
اما اگر به دنبال خوردن غذای خانگی دستپخت مامان پز هستید حتما سری به این عمارت بزنید و از پلو ماش تهیه شده با آب گوشت و قلم که غذای لذیذ محبوب این مجموعه است، بچشید.
سرو غذای معروف اصفهان در "بریانی شاد" و بریانی "اعظم"
حتما در گذر از اصفهان برای یکبار هم که شده بوی بریانی معروف به مشامتان و لذت چشیدن طعم نابش در ذهنتان مانده اما اینبار پیشنهاد ما برای سرو بریان در محیطی است که دیوارهایش با نقش و نگارهای اماکن تاریخی شهر پر شدهاند.
خودتان سینی را برمیدارید و هرچه دلتان خواست از یخچال داخلش گذاشته و میزتان را انتخاب میکنید و برای خوردن بریانی شاد به کنج خلوتتان پناه میبرید.
البته اگر در ظهر قصد خوردن بریان داشته باشید بهتر است کمی زودتر از اینکه گرسنه شدید به سراغ بریانی شاد و یا بریانی اعظم بروید وگرنه باید دقایقی را در صف طویل پشت در منتظر بمانید تا خلوت شود و نوبت شما برسد و بتوانید داخل شوید.
لذت غذا خوردن در "حمام جارچی باشی"
از قدیم وقتی بزرگترها به حمام عمومی میرفتند در کنار بقچه لباسها، بقچه غذا و نوشابه تگری هم میبردند تا ساعاتی که در حمام هستند و گرسنه میشوند را با خوردن غذای خانگی پشت سر بگذارند.
این رسم دیرینه اما با روی کار آمدن حمامهای خانگی به مرور کمرنگتر شد و لذت خوردن غذا در حمام و رفع عطش با نوشیدنیهای خنک برای ما نسل جدید، منحصر به شنیدهها و نه تجربهها شد.
اما حمام تاریخی جارچی که یکی از حمامهای قدیمی شهر اصفهان از دوران صفویه است مجدد این لذت را برای ما ایجاد کرده و میتوانید با نشستن در میان حوض کاشیکاری آبی رنگ و تکیه زدن به مختع و نگاه کردن به سقفهای رنگارنگ و تزیینات، تجربه نسلهای کهن را بچشید.
حمام جارچی باشی که حالا به یک رستوران سنتی تبدیل شده در بازار بزرگ اصفهان و نزدیک مسجد جارچی واقع است و میتوانید پس از قدم زدن در بافت تاریخی مرکز شهر و دیدن جاذبههای گردشگری نهار خود را مهمان این حمام کمنظیر باشید.
انتهای پیام/