به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم٬ در حالی که تنها 6 روز به برگزاری انتخابات شهرداریها و مجلس استانی ترکیه فرصت باقی مانده است٬ سران این کشور و حزب حاکم برای به دست آوردن پیروزی به شکل شبانه روزی تلاش میکنند و از تحرکات و ظرفیتهای مخالفین در کلان شهرهای ترکیه ترس و واهمه دارند.
تاثیر غیر قابل انکار کلانشهرها
تقسیم بندی جغرافیایی ترکیه به شکلی است که هم اکنون دارای 81 استان است و احزاب مختلف تلاش میکنند در تمام استانها پیروز شوند و بیشترین تعداد شهرداریها را در اختیار بگیرند. اما حکایت استانهای استراتژیک و کلانشهرها در نظام سیاسی ترکیه جداست.
به عنوان مثال٬ استانبول در حال حاضر با جمعیتی بیش از 15 میلیون نفر به تنهایی کشور کوچکی محسوب میشود که معادلات سیاسی٬ اقتصادی و اجتماعی آن٬ بر تمام گستره نظام سیاسی و اجتماعی ترکیه تاثیر میگذارد و فتح این شهر همواره برای احزاب مختلف از اهمیت حیاتی برخوردار است.
آنکارا نیز به عنوان پایتخت٬ با وجود آن که از لحاظ سیاسی٬ جمعیتی و اقتصادی به اندازه استانبول مهم نیست، اما پرستیژ و اعتبار سیاسی ویژهای دارد و فتح آن برای حزب حاکم و مخالفین٬ مهم است.
حزب عدالت و توسعه در طول حیات سیاسی و اجرایی خود توانسته همواره در استانبول و آنکارا پیروز شود، اما این فقط استانبول و آنکارا نیستند که در نظام سیاسی و اجتماعی به ترکیه از اهمیت متفاوتی برخوردارند بلکه کلانشهرهای دیگری همچون ازمیر٬ مرسین٬ آدانا٬ آنتالیا و بورسا نیز شهرهای مهمی هستند که میتوانند بر تمام ترکیه تاثیر بگذارند و به همین خاطر برای احزاب٬ همچون قلعه انتخاباتی به شمار میآیند.
شهر بندری ازمیر که همواره به عنوان قلعه کمالیستها و حزب جمهوری خلق محسوب شده این بار در شرایطی قرار گرفته که اردوغان با به میدان آوردن یکی از مهمترین چهرههای خود یعنی نهاد زیبکچی وزیر اسبق اقتصاد٬ تلاش کرده که این بار کلید قلعه را از رقیب بستاند و ازمیر را از چنگ کمال کلچدار اوغلو و یاران او در بیاورد.
زیبکچی در برنامه تبلیغاتی خود اعلام کرد که تلاش میکند شراب ازمیر را به یکی از برندهای مهم شراب جهان تبدیل کند و این سخن او با انتقاد تند برخی از چهرههای اسلامگرا روبرو شد، اما ظاهراً اهمیت پیروزی و مشی و خوی عملگرایانه حزب عدالت و توسعه٬ باعث شد که کسی به شکل جدی به زیبکچی اعتراض نکند.
ازمیر یک کانون تجاری و توریستی مهم است و اگر اردوغان بتواند در انتخابات پیشِ رو در آنجا پیروز شود٬ تداوم حیات سیاسی و اجتماعی حزب جمهوری خلق٬ با مشکلات و موانع بیشتری روبرو خواهد شد.
ترس از نتایج استانبول و آنکارا
حزب جمهوری خلق٬ تقریباً با خاطری آسوده از پیروزی در ازمیر دم میزند و معتقد است که این شهر همچنان در دست کمالیستها باقی خواهد ماند، اما در مورد استانبول٬ آنکارا و آدانا٬ اما و اگرهای بسیاری وجود دارند.
در این دوره از انتخابات٬ اغلب شرکتهای نظرسنجی٬ به خاطر سوگیریهای حزبی و اقتصادی٬ بخش مهمی از آبرو و اعتبار خود را از دست دادند و به همین خاطر نه تنها رسانهها و احزاب٬ بلکه محافل سیاسی و اجتماعی ترکیه نیز توجه و اعتنای چندانی به نتایج نظرسنجیهای میدانی٬ اینترنتی و تلفنی ندارد، اما در هر حال سران حزب جمهوری خلق و ائتلاف ملت به منظور توسعه دادن به جنگ روانی و تاثیر گذاشتن بر اتاق فکر حزب رقیب٬ اعلام میکند که تمام نظرسنجیها٬ حاکی از شکست سنگین ائتلاف جمهور به رهبری اردوغان و باغچلی در سه شهر مهم و حیاتی استانبول٬ آنکارا و آدانا است.
همین مساله موجب تحرک بیشتر اردوغان و باغچلی شده و آنها در روزهای اخیر٬ در میتینگهای مشترک سخنرانی کرده و از مردم این شهرها خواستهاند به ائتلاف ملت رای ندهند. اردوغان و باغچلی٬ در سخنرانیهای آتشین خود٬ سران ائتلاف ملت را به عنوان خائن و حامیان تروریسم و تجزیهطلبی قلمداد کرده و مدعی آن هستند که اگر در این شهرها٬ ائتلاف ملت پیروز شود٬ بقا و امنیت ملی ترکیه با تهدیدات و مخاطرات بزرگی روبرو خواهد شد.
آنها بر این باورند که تاثیر آرای کردهای هوادار پ.ک.ک و حزب دموکراتیک خلقها بر نتایج استانوبل٬ آنکارا و آدانا٬ یک تاثیر انکارناپذیر است و به همین خاطر تلاش میکنند تا در سه جبهه٬ مانع از پیروی ائتلاف ملت در این شهرها شوند:
1.آنها سران ائتلاف ملت را به خیانت و تجزیهطلبی متهم میکنند و با تحریک عواطف ملی گرایان سنتی و کمالیست٬ به دنبال آن هستند که بخش قابل توجهی از هواداران حزب جمهوری خلق به رهبری کلچدار اوغلو و حزب خوب به رهبری خانم مرال آکشنر٬ از صف حزب خود جدا شده و به خاطر نفرت از پ.ک.ک٬ به ائتلاف جمهور (اردوغان و باغچلی) رای دهند.
2.اردوغان و باغچلی٬ با برجستهکردن مفاهیم اغراقآمیزی همچون احتمال تجزیه و تهدید بقای ترکیه٬ آن دسته از رایدهندگان اسلامگرا و محافظهکاری را که هنوز در تردید هستند و به جمعبندی نرسیدهاند٬ اقناع کرده و آنان را به اردوگاه خود بیاورند.
3.اردوغان و باغچلی٬ کردهای هوادار پ.ک.ک و حزب دموکراتیک خلقها را نیز تحریک کرده و بر این مساله تاکید میکنند که اساساً رهبر کنونی حزب دموکراتیک خلقها یعنی سزایی تمللی٬ کُرد نیست و یکی از چهرههای چپ ترک است که باوری به منافع و مطالبات کردها ندارد و اگر کردها رای خود را به نفع ائتلاف جمهور در صندوق بیاندازند٬ از خدمات و رفاه بالاتری برخوردار خواهند بود.
واقعیت این است که اردوغان و باغچلی با تکیه بر این سه اصل و یا بهرهگیری از یک ماشین تبلیغاتی عظیم٬ از توان اثرگذاری بالایی برخوردار هستند و به موازات آن٬ بیاعتنایی کلچدار اوغلو و آکشنر به کردها و اشاره نکردن به نام و مطالبات آنان و همچنین ضعف ساختاری و سازمانی حزب دموکراتیک خلقها در مقطع پس از زندانی شدن صلاحالدین دمیرتاش٬ در مجموع میتواند ورق را به نفع آکپارتی برگرداند.
اما در این میان٬ پاشنه آشیل اصلی اردوغان و باغچلی٬ مشکلات اقتصادی فعلی ترکیه است که در واقع٬ از مشکل و معضل گذشته و در بسیاری از حوزهها همچون قیمت کالاهای اصلی و معیشت و بیکاری٬ به مرز بحران نزدیک شده و مخالفین اردوغان٬ میتوانند بر این نقطه ضعف٬ انگشت بگذارند.
حال باید دید٬ جامعه ترکیه تا چه اندازه به مساله اقتصاد اهمیت میدهد و این موضوع بر نتایج انتخابات پیشِ رو چه تاثیری میگذارد.
انتهای پیام/