به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، روزنامه «نیزاویسیمایا گازیتا» امروز در تحلیلی نوشته است: پس از سفر اخیر "رجب طیب اردوغان" رئیسجمهوری ترکیه به روسیه، نیروهای نظامی روسی مناطق شمالی استان حلب در منطقه "تل رفعت" که آنکارا قصد اشغال آن را دارد را ترک کردند. البته توافق رسمی بین دو طرف در این باره اعلام نشده، ولی این در حالی است که همین هفته قبل نظامیان روسی به طور مشترک با نیروهای ترکیه در منطقه "تل رفعت" گشت زنی می کردند.
مقامات دمشق به شدت مخالف آن هستند که نظامیان ترکیه هم به همراه واحدهای نظامی روسی کنترل این منطقه را در دست داشته باشند. تقریبا بیش از یک سال قبل، ترکیه بدون حمایت مسکو، اشغال شهر کردنشین عفرین افرین در خاک سوریه را آغاز کرد و نظامیان روسی و نیروهای بشار اسد (به توصیه مسکو) مانع از این کار نشدند. البته امروزه وضعیت متفاوت شده است. به نظر می رسد دمشق دیگر قصد ندارد به توصیههای مقامات مسکو گوش دهد و حاضر است به اقدامات تهاجمی از سوی آنکارا پاسخ بدهد. در این رابطه گفتوگوهای مستقیمی نیز بین مقامات دمشق و تهران در جریان دارد. این موضعگیری دولت سوریه در بسیاری از موارد به تلفات نیروهای دولتی این کشور پس از اشغال منطقه عفرین توسط ارتش ترکیه مربوط میشود.
این شهر که علاوه بر اعراب، اکثر ساکنین آن کرد، ارامنه و دوزی هستند، با گذشت یک سال عملاً به منطقه تحت اشغال ترکیه تبدیل شده و در آنجا قوانین ترکیه اعمال می شوند. اردوغان اخیراً در گفتوگو با رسانههای ترکی و عربی اعلام کرده که قصد دارد مناطق اشغالی را به شهر حلب و منبج ادامه داده و تمامی مناطق شمالی مجاور مرزهای سوریه و ترکیه در شرق رود فرات تا عمق 35 متری را تحت کنترل این کشور درآورد.
مسکو آشکارا چشمان خود را به روی اشغال خاک سوریه توسط ترکیه بسته است
مسلماً دولت سوریه و ایران مخالف چنین طرحهایی هستند در حالی که روسیه مانند سال گذشته، موضع گیری دقیقی در اینباره نکرده است. رهبران روسیه همواره مدعی هستند که از تمامیت ارضی سوریه حمایت می کنند، ولی به نظر می رسد که چشمان خود را به روی اقدامات ترکیه در رابطه با اشغال بخشهایی از خاک این کشور کاملا بستهاند. این اقدام باعث نارضایتی مقامات دمشق و تهران شده است. بدین ترتیب صحبت بر سر برخورد یکسان به حل و فصل اوضاع در سوریه در چارچوب "مذاکرات آستانه" بعید است.
گذشته از این مقامات مسکو به بمبارانهای جنگندههای اسرائیلی به خاک سوریه نیز واکنشی نشان نمی دهند. آخرین بار چنین حملهای مربوط به تحریکات هواپیماهای اسرائیلی در عمق خاک سوریه بود، در حالیکه رسانههای روسی واکنش جدی به این اقدام تجاوزکارانه نشان نداده و پدافند هوایی سوریه نیز که تحت نظارت روسیه کار می کنند، اقدامی برای مقابله با هواپیماهای متجاوز انجام ندادند. سفر کوتاه بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل به مسکو دقیقا پس از حملات بدون تنبیه باقی مانده هواپیماهای اسرائیلی به منطقه حلب سوریه انجام گرفت.
اهداف واقعی روسیه در سوریه چیست و اقتصاد این کشور چه بهایی را برای این حضور خواهد پرداخت؟
همه این عوامل گویای یک مسئله هستند و آن این واقعیت است که روسیه در سوریه به دنبال منافع خود است که در برخی موارد با اهداف دولت قانونی این کشور و متحد اصلی آن یعنی ایران، مطابقت ندارد. البته این مسئله در بسیاری از روابط بین المللی وجود دارد و مسئله غیرعادی نیست. ولی این سئوال را به وجود می آورد: «اهداف واقعی روسیه در سوریه چیست؟ و اقتصاد روسیه در شرایطی که به خاطر اعمال تحریمهای کشورهای غربی دچار بحران جدی شده چه بهایی را برای این حضور خواهد پرداخت؟»
علاوه بر این، مقامات دمشق اعلام کردهاند که حاضرند حتی با استفاده از روشهای نظامی بلندیهای جولان را آزاد کنند، ولی بعید است که روسیه خود را درگیر مناقشه نظامی با اسرائیل کند، همانطور که در دوران اتحاد جماهیر شوروی اتفاق افتاد. ولی این در حالی است که ایران که اسرائیل را اصلی ترین دشمن خود در منطقه می داند، قطعاً از این طرح سوریه حمایت می کند.
این مسائل ثابت می کند که مشکلات در سوریه به این زودیها حل و فصل نشده و مشارکت روسیه در این روند نیازمند منابع و هزینههای سنگینی برای این کشور است. در چنین شرایطی موفقیت در همکاریهای نظامی-فنی روسیه با ترکیه که باید هزینههای صرف شده مسکو در عرصه عملیاتی سوریه را جبران کند، نیز بطور کامل مشخص نیست.
انتهای پیام/