به گزارش خبرگزاری تسنیم از قم، اینجا جمکران مسجدی مقدس است، مکانی که در نیمه شعبان 1440 بیش از همه کائنات نام مهدی ( عجل الله تعالی) برده میشود و برای آمدنش دستها به سمت آسمان بلند است.
اینجا جمعیت از شمارش خارج است، اینجا عاشقان سعی صفا و مروه میکنند با لبیک یا مهدی و آرزوی ظهور برای دیدن گوشهای از جنت دارند که وجودش کفایت میکند تا هر آتشی گلستان شود.
از دور و نزدیک آمدهاند به شوق، اما شوق دکتر یوسف و دکتر خلیل از کویت وصفناشدنی است، زیرا که نخستین بار بوده گنبد فیروزهای را آنهم در غروب نیمه شعبان در گستردگی آسمان قم میبینند.
دکتر خلیل در جوابم سؤالم که میپرسم چه میبینید، با شعف میگوید: همه عزت اسلام است.
اینجا عزت اسلام و تشیع برای جهان دلبری میکند، اینجا بیش از هر جای دیگر در جهان، شیعه فرصت شادی، آرزو و دعا دارد.
رعنا، ژورنالیست آذربایجانی احسانی که از خانه آورده را تعارفم میکند و میگوید نخستین باری بوده نیمه شعبان جمکران را میبیند و مادرش ترانه با خوشحالی و لهجه ترکیاش میگوید: به خاطر خدا آمدهایم و تنها از خدا میخواهیم که ظهور اتفاق بیافتد.
اینجا حضور حضرتش ظهور میکند در چشمهایی که اشک زینت تماشای گنبد فیروزهای است.
حسین و غلامرضا از افغانستان آمدهاند، با چفیهای که عکس رهبر زینت سینهشان بود، حسین میگوید: دیدن تجمع تشیع در صلح برایم آرزویی بود که به حرمت امام زمان (عج الله تعالی) تحقق پیدا کرد، و ادامه میدهد: کاش آقا بیاید و صلح برایمان آرزو نباشد.
اینجا جمکران است و هزاران هزار دلداده "اللهم عجل فرجهم" میخوانند و دعا میکنند دنیا سراسر بخشش باشد و تشیع زمامدار دنیا، تا کودکی بیمادر نشود به دست هیچ اشغالگری و مادری داغ جوانش را نبیند.
نور الجراره که از بحرین با پدرش آمده میگوید: آسمان اینجا به چراغ روشن است و ایکاش همه دنیای اسلام روزی شبهایش مانند شبهای جمکران به چراغ روشن باشد نه بمبهای سعودیها و کفار.
اینجا جمکران است، خانه عشاقی که پناهنده مهربانی دل حضرت شدند و با هزار امید آمدهاند و اینجا نگاهشان که به گنبد فیروزهای میافتد همه آرزوهایشان فراموش میشود و فقط ظهورش را طلب میکنند.
اینجا همه با مولودی شادی تولد نیمه شعبان اشک میریزند و روضهوار طلب آمدنش را میکنند والعف میگویند.
اینجا همه با نذر و به قول رعنا با احسان آمدهاند تا لحظهای نگاه آقا را بخرند تا ره صدساله را یکلحظهای پرواز کنند و محبوب کائنات باشند.
سارا بهزادی و علیرضا رنجبریان از بوشهر دنبال اتاق عقد میگشتند تا خطبه عقدشان را در محضر آقا بخوانند و سارا چنان با شوق دست گل عروسیاش را به فخر در هوا تکان میداد که انگار همه دنیا برایش در تماشای گنبد فیروزهای و اتاق عقد فیروزهای خلاصهشده است.
اینجا جمکران است، همه نور، نورعلی نور، نور تحت نور، نور فوق نور، نور کل نور، نور و بعد کل نور، نور قبل نور و نور لیس کمثله نور...
انتهای پیام/ ع