به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، رهبر معظم انقلاب در دیدار اخیر خویش با قاریان، مناجاتخوانان و مدیحهسرایان قرآنی یکی از مشکلات امروز دنیای اسلام را آشنا نبودن با معارف قرآنی و عمل نکردن به آنها برشمردند و افزودند: اینهایی که میبینید عربده میکشند در موضع ریاست جمهوری فلان کشور یا پادشاهی فلان کشور علیه ملّتها، علیه مردم، علیه صلح، علیه آرامش، علیه ثبات حکومتها و کشورها، همانهایی هستند که قرآن بر سر آنها داد کشیده؛ این را باید مردم بفهمند. اینکه قرآن به ما [می گوید]: وَ لا تَرکَنوا اِلَی الَّذینَ ظَلَموا فَتَمَسَّکُمُ النّار؛ اعتماد نکنید به ظالمین، این همین گرفتاری امروز مردم دنیا است. اعتماد میکنند، پدرشان درمیآید.
ایشان افزودند: اگر چنانچه خدای متعال به یک ملّتی کمکی کرد و آن ملّت قدر آن کمک را ندانستند، کتکش را میخورند، سیلیاش را میخورند؛ باید قدر بدانند. ملّت ما بحمدالله از روز اوّل قدر دانست. این حرکت عظیم ملّت ما، این بقای انقلاب، این ایستادگی این ملّت و عزّت روزافزون این ملّت، این پیشرفت فوقالعادهی این کشور به خاطر همین است که این ملّت به برکت وجود امام بزرگوار به این چند جملهی از آیات قرآن عمل کرد.
عدم اعتماد به دشمن و صبر و استقامت در قبال عداوت آنها از کلیدواژههای رایج بیانات رهبر معظم انقلاب است که این بار نیز با استناد به بخشی از آیه113 سوره هود بر این مسئله صحه داشتند. جهت بررسی این آیه و دستیابی به اهمیت تأکید رهبر انقلاب، نیاز است در کنار آیه قبل یعنی 112 هود مورد توجه قرار گیرد، آیهای که اتفاقاً بر استقامت در برابر دشمنان تأکید دارد.
خداوند در آیه112 سوره هود میفرماید: فَاسْتَقِمْ کَما أُمِرْتَ وَ مَنْ تابَ مَعَکَ وَ لا تَطْغَوْا إِنَّهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصیرٌ؛ پس همان گونه که فرمان یافتهاى ایستادگى کن؛ و نیز آنان که همراهت به سوى خدا روى آوردهاند [ ایستادگى کنند ] و سرکشى نکنید که او به آنچه انجام مىدهید بیناست.
میتوان گفت استقامت در این آیه وجوه مختلفی دارد؛ استقامت در راه تبلیغ و ارشاد، استقامت در طریق مبارزه و پیکار، استقامت در انجام وظائف الهى و پیاده کردن تعلیمات قرآن؛ اما این استقامت نه به خاطر خوش آیند این و آن باشد و نه از روى تظاهر و ریا و نه براى کسب عنوان قهرمانى، نه براى به دست آوردن مقام و ثروت و کسب موفقیت و قدرت، بلکه تنها به خاطر فرمان خدا و باید آن گونه که فرمان یافتی باشد؛ از این جهت فرموده است: «کَما أُمِرْتَ؛ همان گونه که فرمان یافتهاى»؛ اما این دستور تنها مربوط به تو نیست، هم تو باید استقامت کنى و هم تمام کسانى که از شرک به سوى ایمان باز گشتهاند و قبول دعوت اللّه کردهاند لذا فرمود «وَ مَنْ تابَ مَعَکَ؛ آنان که همراهت به سوى خدا روى آوردهاند».
سپس خداوند در آیه113 میفرماید: «وَ لا تَرْکَنُوا إِلَى الَّذینَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّکُمُ النَّارُ وَ ما لَکُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ أَوْلِیاءَ ثُمَّ لا تُنْصَرُونَ؛ و تکیه بر ظالمان نکنید که موجب میشود آتش شما را فرو گیرد و در آن حال جز خدا هیچ ولى و سرپرستى نخواهید داشت و یارى نمیشوید».
"رکون" از همان فعل «رَکَن ـ ترکَنوا» و از ماده " رُکن" مشتق شده است و به معنى ستون و دیوارههایى است که ساختمان یا اشیاء دیگر را بر سر پا مىدارد سپس به معنى اعتماد و تکیه کردن بر چیزى به کار رفته است. این آیه یکى از اساسىترین برنامههاى اجتماعى و سیاسى و نظامى و عقیدتى را بیان مىکند، عموم مسلمانان را مخاطب قرار داده و به عنوان یک وظیفه قطعى مىگوید: "به کسانى که ظلم و ستم کردهاند، تکیه نکنید". چرا که این امر سبب مىشود عذاب آتش، دامان شما را بگیرد.
اعتماد به دشمن اثر منفی در فرهنگ فکری جامعه دارد
تکیه بر ظالمان باعث تقویت آنهاست و تقویت آنها باعث گسترش دامنه ظلم و فساد و تباهى جامعهها است. چرا که این کار در فرهنگ فکرى جامعه تدریجاً اثر مىگذارد و زشتى ظلم و گناه را از میان مىبرد و مردم را به ستم کردن و ستمگر بودن تشویق میکند. هم اینکه اصولاً تکیه و اعتماد بر دیگران که در شکل وابستگى آشکار میشود، نتیجهاى جز بدبختى نخواهد داشت تا چه رسد به اینکه این تکیهگاه ظالم و ستمگر باشد.
دیگر اینکه یک جامعه پیشرو و پیشتاز و سربلند و قوى، جامعهاى است که روى پاى خود بایستد همانگونه که قرآن در مثال زیبایى در سوره فتح آیه 29 مىفرماید فَاسْتَوى عَلى سُوقِهِ؛ همانند گیاه سرسبزى که روى پاى خود ایستاده و براى زنده ماندن و سرفرازى نیاز به وابستگى به چیز دیگر ندارد.
وابستگی به دشمن اسارت فکری و فرهنگی را به دنبال دارد
نکته دیگر اینکه یک جامعه مستقل و آزاد، جامعهاى است که از هر نظر خودکفا و پیوند و ارتباطش با دیگران، پیوندى بر اساس منافع متقابل باشد، نه بر اساس اتکای یک ضعیف بر قوى، این وابستگى خواه از نظر فکرى و فرهنگى باشد یا نظامى یا اقتصادى و یا سیاسى، نتیجهاى جز اسارت و استثمار به بار نخواهد آورد و اگر این وابستگى به ظالمان و ستمگران باشد، نتیجهاش وابستگى به ظلم آنها و شرکت در برنامههاى آنها خواهد بود.
منابع: جلد نهم تفسیر نمونه آیتالله مکارم شیرازی صفحات 260 تا 262
انتهایپیام/