به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، در دورهای که شرکتهای خارجی به بهانه تحریم، صنعت نفت ایران را ترک کردند و این تصور وجود داشت که ایران در مواجهه با محدودیتهای ناشی از نبود شرکتهای خارجی، با چالشهای متعددی در توسعه پارس جنوبی مواجه میشود، یکی از پروژههایی که توسعه آن با اتکا به توان داخلی کلید خورد، پروژه فازهای 22، 23 و 24 پارس جنوبی بود.
این پروژه در خردادماه سال 1389 به قرارگاه سازندگی خاتمالانبیاء (ص) به عنوان پیمانکار عمومی واگذار شد و شرکتهای متعدد ایرانی در جریان توسعه آن وارد شدند.
پروژه فازهای 22، 23 و 24 پارس جنوبی با هدف استخراج روزانه 56 میلیون مترمکعب گاز غنی از مخزن، پالایش و تولید روزانه 50 میلیون مترمکعب گاز شیرین از گاز استخراج شده، تولید روزانه 77 هزار بشکه میعانات گازی، تولید روزانه 2900 تن (سالانه 1.05 میلیون تن) گاز مایع LPG، تولید روزانه 2750 تن (سالانه یک میلیون تن) اتان به منظور تأمین خوراک واحدهای پتروشیمی و تولید روزانه 400 تن گوگرد توسعه پیدا کرد.
در جریان توسعه این فازها با تکیه بر توان داخلی ساخت و نصب چهار عدد سکوی دریایی با احتساب حفاری و بهره برداری از 38 حلقه چاه در فاصله 105 کیلومتری ساحل کنگان، دو رشته خط لوله 32 اینچ دریایی جمعا به طول 210 کیلومتر، دو رشته خط لوله 4 اینچ دریایی جهت انتقال گلایکول جمعا به طول 210 کیلومتر، پالایشگاه خشکی به مساحت 220 هکتار در منطقه پارس دو و دو رشته خط لوله 18 اینچ به طول هر یک 6 کیلومتر به منظور اتصال سکوی 24A به 22 و نیز سکوی 24B به 23 در دستور کار قرار گرفت.
در جریان توسعه این پروژه، چرخه ارزش افزایی از ظرفیت های داخلی به گونهای بود که 100 درصد مراحل طراحی و مهندسی پالایشگاه خشکی و حفاری دریایی، اجرای سکوها و خطوط لوله با دستان متخصصان ایرانی اجرا شد و در مجموع با محاسبه اوزان و سهم سایر فاکتورهای مرتبط با پروژه، حدود 63 درصد از کل بسته ساخت و اجرای این طرح با قابلیتهای بومی در صنعت نفت به انجام رسید.
تأمین این حجم از کالا و تجهیزات در ابعاد و مشخصات خاص نظیر برجها، مخازن، تجهیزات برقی، انواع شیرآلات و پمپها نیازمند برنامهریزی، توانمندی مدیریتی، دانش فنی بالا، قابلیت ریسک پذیری و روشهای ابداعی بود که این رنجیره علیرغم دشواریهای متعدد، در تعامل مستمر بخش کارفرمایی دولتی و پیمانکاری خصوصی به نتایج مناسبی رسید.
از سوی دیگر در کنار دستاوردهای توان افزایی بومی در سایر بخشها، راهاندازی واحدهای فرآیندی که یکی از بخشهای مهم در مراحل بهرهبرداری است از تلاشهای ماندگار این پروژه به شمار می رود.
این مهم نقش بسیار ویژه ای در تقویت خودباوری و شکوفایی استعدادها و ارتقای نوآوریها داشته به گونهای که شرکت های خارجی که در ابتدا تصور میکردند ایران با منابع به زعم آنها محدود خود در بخش فنی (یک دهه پیش) در فرآیند اجرای پروژههای بزرگ با مشکل مواجه خواهد شد، اکنون با شگفتی به راهاندازی این مگاپروژه گازی که از لحاظ پیچیدگی و حجم کار در شمار بزرگترین پروژههای کشور است، می نگرند.
در تاریخ 26 اسفندماه سال گذشته، با حضور رئیسجمهور 8 واحد شیرینسازی گاز در دو پالایشگاه گازی و نیمی از ظرفیت تولید گاز از بخش دریا در فازهای 13، 22، 23 و 24 پارس جنوبی به بهرهبرداری رسید. از اینرو در روزهای پایانی سال گذشته شاهد بهره برداری کامل از پالایشگاه خشکی فازهای 22 تا 24 پارس جنوبی و بهره برداری از نیمی از ظرفیت این فازها در بخش برداشت گاز از مخزن پارس جنوبی بودیم به طوری که از مجموع ظرفیت برداشت 56 میلیون مترمکعبی گاز غنی در فازهای 22، 23 و 24 حدود 28 میلیون مترمکعب ظرفیت برداشت گاز به بهرهبرداری رسید.
تاکنون سکوهای 22 و 24A در محل پروژه نصب شده و ساخت سکوهای 23 و 24B در مراحل نهایی تکمیل است.
جزئیات سهم استفاده از توان و ظرفیتهای ایرانی در توسعه فازهای 22، 23 و 24 پارس جنوبی در جدول زیر آورده شده است.
انتهای پیام/