قربانعلی محمدپور در گفتوگو با خبرنگار تسنیم در رشت اظهار داشت: اخیراً مطالب و اخباری در مورد انتقال پسماندهای خطرناک پتروشیمی از جنوب کشور به گیلان و دفن آن در این استان در برخی از رسانههای غیررسمی و فضای مجازی منتشر شده است که به هیچ عنوان واقعیت ندارد.
مدیرکل حفاظت محیط زیست گیلان مطالب منتشر شده در برخی رسانههای استان در مورد انتقال پسماندهای پتروشیمی و تلاش برای دفن آن در این استان را صراحتاً رد کرد و ابراز داشت: این پسماندها تنها برای امر بازیافت به گیلان آورده شدهاند و موضوع دفن آن در استان مطرح نبوده و نیست.
محمدپور با بیان اینکه پسماند پتروشیمی با تدابیری کاملاً ویژه و تحت نظارت اصولی و پایش مستمر کارشناسان ذیربط به گیلان جهت بازیافت انتقال داده میشود عنوان کرد: اداره کل حفاظت محیط زیست گیلان از نظرات دوستداران محیط زیست استقبال کرده و خود را ملزم به پاسخگویی میداند.
وی در مورد واحد بازیافت پسماندهای شیمیایی در حاشیه شهر لوشان تصریح کرد: اداره کل حفاظت محیط زیست گیلان در سال 97 با جایگزینی واحد پالایش روغن گیلان با کارخانه تصفیه دوم روغن واریان که دارای مجوز از سازمان صمت برای بازیافت پسماندهای شیمیایی است در این منطقه موافقت کرد.
مدیرکل حفاظت محیط زیست گیلان از محدودیتهای ایجاد شده توسط این دستگاه برای واحد بازیافت پسماندهای شیمیایی لوشان سخن گفت و ابراز داشت: با اعمال یکسری از محدودیتها، این واحل تنها به بازیافت EDC (اتیلن دی کلراید) از میعانات پتروشیمی محدود شده است.
محمدپور با بیان اینکه این نوع از میعانات در ردیف پسماندهای دارای ارزش اقتصادی بالا و صادراتی محسوب میشوند اظهار داشت: مهمترین مرکز بازیافت این نوع مواد در استانهای قزوین و مرکزی است که بدلیل مشابهت اقلیمی لوشان با استان قزوین، با تأسیس این واحد در همان محدوده موافقت شد.
وی با اشاره به اینکه طبق ضوابط استقرار واحدهای صنعتی، تأسیس واحدهای بازیافت پسماند صنعتی محدودیت ندارد و بر اساس ارزیابیها در مناطق جنوبی استان قابل انجام است افزود: ارسال و دریافت محمولههای اینچنینی، تحت نظارت کارشناسان حفاظت محیط زیست استانهای مبدا و مقصد است.
مدیرکل حفاظت محیط زیست گیلان دریافت و مدیریت جزئیات هر محموله با اجازه طرفین را مورد تأکید قرار داد و اظهار داشت: واحد فعلی بازیافت این مواد در منطقه لوشان، در واقع جایگزین صنعت آلاینده تصفیه دوم روغن شده و به لحاظ کمی و کیفی آلایندگی آن کمتر است.
محمدپور در مورد انتقال پسماندهای نهایی بعد از عمل بازیافت نیز خاطرنشان کرد: بازیافت معمول( Down cycling ) دارای پسماندهای نهایی فرآیندی است که به ویژه به دلیل وجود حلالهای آلی پایدار(POPs ) حتماً میبایست تحت برنامه مدیریتی خاصی به مراکز امحا انتقال داده شود.
وی با تأکید بر اینکه پس از تولید پسماندهای موردنظر، شرکت مذکور تحت پایش ملزم به ارسال آن به مراکز امحاء است افزود: مدیریت پسماند عادی به عهده دولت و پسماندهای صنعتی به عهده تولیدکننده است و استقرار و رشد صنعت امحاء و بازیافت به نیازسنجی و امکانسنجی اقتصادی تولیدکنندهها بستگی دارد.
مدیرکل حفاظت محیط زیست گیلان صنعت بازیافت در کشورمان را یک صنعت نوپا و همراه با ریسک اعلام کرد و ابراز داشت: با حمایت و هدایت مراجع و دستگاههای ذیربط، میتوان ریسک انجام این کار را با شیوههای مختلف به حداقل رساند و میزان آلایندههای متعدد صنعتی را کاهش داد.
انتهای پیام/ن