به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، با بالارفتن بحث نظارت و ارزشگذاری در حوزه سینما و شبکه نمایش خانگی و ورود مفاهیم و آموزههای غیراخلاقی و ضددینی به گفتگوی کوتاهی با دکتر پرویز فارسیجانی مدیر کل سابق مرکز مطالعات و تحقیقات سینمایی پرداختیم.
دکتر فارسیجانی درباره اهمیت شبکه خانگی به خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم گفت: شبکه نمایش خانگی یکی از مهمترین ابزارهای نمایشی ما است که حتی از فیلمهای سینمایی اکران بهدلیل نمایش ساده و راحت در منزل، مقرون به صرفه بودن خصوصاً بهدلیل گرانی سینما، پخش مکرر و تماشای آن بههمراهی خانواده تأثیرگذارتر است.
این استاد دانشگاه هنر در ادامه بیان کرد: همه این توصیفات مسئولیتهای مسئولین سینمایی ما را سنگینتر کرده است و هم هنرمندان مسئولیت دوچندانی پیدا میکنند. کنار این نکات باید یادآور شد که اگر هزینه تولید این آثار خوب تدبیر بشود نتیجه این است که بازگشت سرمایه خوبی برای تهیهکنندهها و سرمایهگذاران بهبار خواهد آورد و سود کلانی را بههمراه خواهد داشت که قابل مقایسه با سینمای روی پرده نیست. خود این موضوع باعث علاقهمندی هنرمندان شده که به شبکه نمایش خانگی گرایش داشته باشند، همینطور بهنوعی اسپانسرها نیز علاقهمند هستند که با سرمایهگذاری روی این حوزه سودآوری بهتری داشته باشند.
این مدیر فرهنگی و هنری کشور گفت: مطالب گفتهشده باعث میشود که ما مجبور شویم چارچوب حرفهای و خوبی را تعریف کنیم که متأسفانه در این زمینه ما خیلی جلو نرفتیم، مخصوصاً با رکودی که در نمایش خانگی بود فیلمسازان ما به روشهای مختلفی که بتوانند از مدیوم سینمای خانگی بهره بیشتری ببرند و آن را گیشهای کنند رو آوردند.
عضو شورای سیاستگذاری شبکه چهار اضافه کرد: سریالهای شبکه نمایش خانگی بهخلاف توفیقاتی که میتوانست داشته باشد بهسمت هنجارشکنیهای اخلاقی و ابتذال رفته است. این تأثیرگذاری بهنوعی بهصورت زیرپوستی در حال حرکت است و اثرات مخرب آن بهمراتب بدتر از ابتذال در سینما است.
فارسیجانی درباره ادامه روند سریالهای خانگی گفت: باتوجه به آنکه میتوان یک سریال و فیلم شبکه نمایش خانگی را چندین بار دید و میتوان به افراد مختلف داد تا آن را ببینند و دیگر اینکه شرط سنی خاصی ندارد باعث سوءاستفاده از آن از طرف برخی از هنرمندان شده است. شورای نمایش و پروانه ساخت شبکه ویدیویی ما نیز اغماض میکنند و در نتیجه ضربههای سنگینی دارد به خانوادهها و فرهنگ و اعتقادات و باورهای ما زده میشود. ما بارها به مسئولین مربوطه گوشزد کردیم که برخی از این سریالها دارای صحنهها و گفتگوهایی است که واقعاً نمیشود دید. سینما اگر دارای ابتذالی باشد میتوان نرفت و تماشا نکرد ولی این مورد در خانه است و مانند برنامههای تلویزیون پخش میشود. بسیاری از خط قرمزها دارد رد میشود و کسی هم به آنان تذکر نمیدهد. از طرف دیگر میبینیم که خود فیلمهای سینما و آثار دیگر برای اینکه بازار گرمی داشته باشند و بتوانند فروش بهتری کنند، مثلاً پشت صحنهها را پخش میکنند که در آنان نیز خط قرمزهای دیگری نیز رد میشود. این موضوع میطلبد که هم کارشناسان و هم داوران بهتر و دقیقتری در سازمانهای سینمایی فعالیت کنند، مطالبات جدیتری بکنند و ضوابط بهتری را نیز در نظر بگیرند و نسبت به تولید آیتمهای بهتر و مناسبتر نیز فکر کنند. از همه مهمتر آنکه ضوابط را عملاً در نظر بگیرند و نباید بهبهانه آنکه بازار فروش فیلم خراب نشود خط قرمزها و ضوابط را در نظر نگیرند.
رئیس کمیته فصل فیلم و سریال کتاب اهداف و اولویتهای تولید و پخش صداوسیما بیان کرد: باید نسبت به شورای نظارتی گله کرد که چرا نسبت به مفاهیم و آموزههای غلطی که سریالی مانند ممنوعه در زمینه ازدواج دختر و پسر وارد کرده هیچ واکنشی نشان نداده است. رسماً رواج سبک زندگی غربی، تقبیح ارزشهای دینی و انقلابی بهوفور در سریالهای شبکه نمایش خانگی دیده میشود. زمانی باید نگران این میبودیم که چنین مفاهیمی را سریالهای ماهوارهای نشان میدهند ولی فعلاً مشکل این است که همان مفاهیم را بهصورت بدتر در شبکه نمایش خانگی خودمان نشان میدهند. روابط بین زن و مرد، دختر و پسر، حجابهای بد و پوشش نامناسب، شوخیهای اروتیک خیلی رها شده است. اگر نظارت درست صورت نگیرد و رعایت نشود باید مطمئن بود که گام به گام تهدید خانوادهها جدیتر خواهد بود.
دکتر فارسیجانی در پایان درباره چرایی عدم ورود سینماگران فرهنگی و ارزشی ما به شبکه نمایش خانگی گفت: نمایش خانگی دارای تهدید و فرصت است. فرصت بسیار خوبی است که بتوان در آن ارزشها و مسائل فرهنگی را وارد کرد و نشان داد اما از سوی دیگر بهخاطر آنکه دارای تهدید مالی بهخاطر سرمایهگذاری و مشکلات دیگر است غالباً دست و پای ورود سینماگران را به آن بسته است. سینماگران اگر بخواهند دچار مسائل مالی نشوند باید بهفکر گیشه خود باشند و برای این کار مجبور میشوند که مفاهیم زرد و مبتذل را وارد کنند درحالی که علاقهمند به تولید و ساخت این مفاهیم نیستند. جا دارد که برای حل این مشکل امثال سازمانهایی مانند اوج ورود کنند تا راه برای همکاری فیلمسازان و سینماگران خوب ما که تلاش برای ساخت آثار خانگی ارزشی، فرهنگی و مناسب دارند باز شود.
انتهای پیام/*