به گزارش خبرگزاری تسنیم از سنندج، در هشتم فروردینماه سال 1338 در شهر حسنآباد یاسوکند از توابع شهرستان بیجار گروس پسری متولد شد که نامش را غیبعلی نهادند، شهر زادگاهش در آن سالها روستای بزرگ بود و هنوز به شهر ارتقاء پیدا نکرده بود و غالباً مردم روستا از طریق باغداری و کشاورزی امرارمعاش میکردند.
غیبعلی محمدزاده در فضای پاک روستا و در کانون گرم خانواده روزهای خوب کودکی را پشت سر نهاد و با رسیدن به سن هفتسالگی، برای یادگیری علم و دانش در مدرسه روستا ثبتنام کرد، همچون تعداد زیادی از روستازادگان در تحصیل علم به همان مقطع ابتدایی اکتفا و در کنار پدر و سایر اعضای خانواده مشغول به کار شد.
با اتمام فصل کشاورزی برای کار کردن به تهران میرفت و با یادگیری حرفه آشپزی تا قبل از اعزام به خدمت سربازی در تهران ماندگار شد.
سال 1356 به خدمت سربازی فراخوانده شد، در سال 1357 با دریافت پیام رهبر کبیر انقلاب اسلامی ایران مبنی بر ترک پادگانها توسط سربازان و پیوستن به مردم انقلابی محل خدمت خود را ترک کرد و در صف مستحکم انقلابیون قرار گرفت.
با پیروزی انقلاب اسلامی به خیل پاسداران انقلاب اسلامی درآمد و برای پاسداری از نظام نوپای اسلامی سلاح به دوش گرفت و لباس رزم پوشید.
سال 1360 با دختری به نام عذرا شهبازی از ساکنان همان روستا ازدواج کرد و زندگی مشترکش را سامان بخشید. مدت زیادی از زندگی مشترکشان نمیگذشت که برای ادامه خدمت به منطقه دیواندره اعزام شد.
سرانجام پس از ماهها ایثار و فداکاری در 30 بهمن سال 1361 براثر اصابت گلوله، قلب پاکش از تپش افتاد و به مقام والای شهادت نائل آمد.
چند ماه بعد از شهادت تنها فرزندش فاطمه دیده به جهان گشود تا تداومبخش راه پدر باشد و خاطرات او را در اذهان زنده نگه دارد.
مزار آن دلاور مرد در عرصهی ایثار و ازخودگذشتگی در گلزار شهدای حسنآباد یاسوکند برای همیشه از رشادتهای آن مرد خدایی حکایت میکند.
منبع: دبیرخانه ستاد کنگره 5400 شهید استان کردستان
انتهای پیام/ ز