به گزارش خبرگزاری تسنیم به نقل از اویل پرایس، توسعه اقتصادی بیسابقه چین از زمان «سیاست درهای باز» دنگ ژیائوپینگ، این کشور آسیایی را به دومین اقتصاد بزرگ دنیا تبدیل کرده است. رونق اقتصادی باعث وابستگی ناخواسته به واردات نفت خارجی شده است.
25 سال پیش، چین تقریباً 4 میلیون بشکه در روز نفت تولید میکرد که برای تقاضای داخلی محصولات نفتی این کشور کافی بود. در آوریل بهطور میانگین 10.64 میلیون بشکه در روز وارد شد که رکوردی جدید است. در 2018 نسبت وابستگی نفت خارجی چین به 70 درصد رسید و انتظار میرود این رقم بالاتر هم برود.
این وابستگی باعث نگرانی است. نفت یک محصول حیاتی برای حفظ ثبات و امنیت است. پکن از ضعف نسبی خود آگاه است. بیشتر نفت واردشده به هند از طریق مسیرهای کشتیرانی که تحت کنترل نیروی دریایی آمریکا هستند به مقصد میرسد. ضعف نسبی نیروی دریایی چین احتمال خطر را بالا میبرد و تهدید امنیتی در صورت توقف واردات را تشدید میکند، بنابراین پکن به شرکتهای انرژی داخلی فشار میآورد تا تولید را از میادین نفتی داخل افزایش دهند.
افزایش سرمایهگذاریها
در پنج سال آینده، سه شرکت بزرگ چین، پتروچاینا، سینوک و سینوپک قصد دارند 77 میلیارد دلار هزینههایشان را بالا ببرند که نسبت به سال گذشته 18 درصد رشد خواهد داشت. بهخلاف شرکتهای غربی، شرکتهای انرژی دولتی چین در میادین نفتی سرمایه گذاری میکنند که بالغ هستند و نیاز به هزینههای بیشتری برای افزایش تولید دارند. این طرحها نیاز به 13 تا 27 درصد افزایش سرمایه گذاری برای رسیدن به اهدافشان دارند.
ریختن پول در این میدانهای نفتی با بهرهوری پایین باعث نگرانی سرمایهگذارهای خصوصی شده که در مورد توانایی شرکتهای نفتی چین برای پرداخت سود سهامشان تردید دارند. گرچه این شرکتها دولتی هستند، ولی در بازار سهام آمریکا و چین هم قرار دارند. از آنجایی که امسال احتمال بازگشت سود در این میدانهای نفتی از نظر استانداردهای بینالمللی پایین است، ارزش سهام آنها بهطرز قابلتوجهی سقوط کرده است.
با افزایش درگیریهای تجاری بین چین و آمریکا، وابستگی به نفت خارجی برای پکن بسیار نگرانکننده شده است و زی جینپینگ مستقیماً از شرکتهای انرژی داخلی خواسته تولید داخلی را افزایش دهند. طبق گفته یک محقق در شرکت نفت ملی چین، شرکت مادر پتروچاینا، هزینهکردهای اضافی تولید را تنها تا 200 میلیون تن تا 2022 افزایش میدهد که دستاورد قابلتوجهی نیست.
شرکتهای انرژی چین با افزایش تولید در این میدانهای نفتی ریسک بزرگی میکنند چون این میادین نسبت به داراییهای سطح بالا بهرهوری کمتری دارند. چین تأکید دارد وابستگی به تولیدکنندگان خارجی را کاهش دهد چون نفت نهتنها یک منبع حیاتی انرژی است، بلکه یک سرمایه استراتژیک هم هست.
انتهای پیام/103*