ازچایخـانــه تا گردشگری/اشتغالزایی در چایخانه قدیمی روستا

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، صنعت گردشگری در ایران عبارتست از: مجموعه ای از ارائه کنندگان خدمات که از جمله مهمترین آنها می توان خدمات مسافرتی و تورگردانی، عاملان حمل و نقل مانند ریلی، جاده ای، هوایی، دریایی، متصدیان جاذبه های گردشگری، محصولات صنایع دستی و سوغاتی ها، پوشاک و وسایل چرمی، مهمانسراها، هتل ها و رستوران ها و دیگر مواردی که مورد علاقه گردشگران است.

حبیب یعقوب زاده، کارآفرین جوانی است که در روستای اول خشک بیجار  رشت یک چایخانه قدیمی 92 متری را به  رستورانی 1300 متری تبدیل کرده است. وی که روایت جالبی از تبدیل یک چایخانه به رستوران دارد، معتقد است زندگی شهری در حال حاضر سخت شده و نهادهای مختلف در جهت احیای روستاها باید گام بردارند.  این کارآفرین که چایخانه مشتی علی، یکی از قدیمی‌های محبوب روستا را تبدیــل به یــک جاذبــه گردشگـــری کـرده درباره انگیزه اش برای این کار می گوید: یک مغازه چایخانه قدیمی داشتیم که قدمت این چایخانه به هفتاد سال گذشته برمی‌گردد. این چایخانه توسط پدر  مشتی علی اداره می‌شده که ایشان برای حرفه خودشان ارزش زیادی قائل بودند و چای خشک محلی لاهیجــان را تهیــه می‌کردند و با چای‌های معطر دیگر مخلوط و با این چای از مهمانان چایخانه پذیرایی می‌کردند.

 وی ادامه داد: این شور و علاقه و خوشمزگی چایشان کم‌کم در گیلان معروف شد. در آن سال‌ها آقای شیون فومنی یکی از شاعران بزرگ گیلان برای صرف چای به چایخانه آمدند و مشتی علی در همان مقطع افسانه گیشه دمرده ( افسانه‌ای که واقعیت داشته و گیشه که به معنای عروس است،  داستـان عروسـی است که در روز عروسـی‌اش در رودخانه غرق شده و داماد دیوانه شده است) را برای این شاعر بزرگ تعریف می‌کند. این افسانه مدت‌ها بین مهمانان چایخانه روایت می‌شد و دهان به دهان می‌چرخد تا اینکه این افسانه در منظومه گیشه دمرده شیون فومنی نقـل می‌شود.

 یعقوب زاده افزود:  در واقـع گیشـه دمرده افسانـه‌ای است قدیمـــی کـه کهن‌سالانی مانند مشتی علی سینه به سینه برای جوانترها نقل کرده‌اند و شیون فومنی این داستان را در اشعار  خود بسیار خواندنی آورده است. مهمانان دیگر چایخانه، بازیکنان ملوان بندر انزلی بودنـد که برای صرف نوشیــدن چــای می‌آمدند و کم‌کم این مکان به یک  چایخانه قدیمی باارزش تبدیل شد. بنده از سال 82 مغازه چایخانه نود متری را تحویل و سال 92 تصمیم به بزرگ کردن آن گرفتم. در حال حاضر این مغازه حدود 1300 متر و محیطی دلنشین برای خانواده‌ها شده است. در نظر داریم در آینده‌ای نزدیک این چایخانه و رستوران را تا مساحت 1900 متر وسعت ببخشیم.

 این کارآفرین درباره تعداد نیروی مشغول به کار این چاپخانه گفت: در حال حاضر در ایـن مجموعـه 10 نفر مشغول به کار هستیم. البته تمام ظرفیت آن راه‌اندازی نشده و با نصف ظرفیت فعالیت می‌کنیم. انشاءالله که بتوانیم استفاده بهتری از فضای ایجادشده داشته باشیم. در این راستا سعی می‌کنیم از نیروی محلی و بومی بیشتر استفاده کنیم و در این زمینه استقبال خوبی شده است.

وی درباره میزان وام برای انجام دادن فعالیت خود بیان کرد: تسهیلات که از صندوق گرفتم،  250 میلیون بوده و بازگشت آن پنج ساله است. اگر در حال حاضر مجموعه ما با نصف ظرفیت کار می‌کند، دلیل آن این است که تجهیزاتمان کامل نشده و نتوانستیم با وضعیت اقتصادی حاضر این مجموعه را توسعه دهیم. از 92 تا به امروز بالای 800 میلیون ریال برای اینجا هزینه کردیم اما با دریافت  250 میلیون ریال تسهیلاتی که گرفتیم، نتوانستیــم با هزینـــه بالایی کــه امـور توسعه‌ای داشت، پروژه را به اتمام برسانیم.

 یعقوب زاد اظهار داشت: بسیار علاقمندم برای تکمیل کردن طرح مجموعه گردشگری مشتی علی و اینکه از سوی صندوق یک نگاه ویژه به مجموعه ما شود تا ما بتوانیم ویلاهای اقامتی برای مسافران راه‌اندازیم. ضمن اینکه با نزدیک بودن رستوران به دریا خیلی دوست دارم از رودخانه گیشه دمرده استفاده بهتری داشته باشیم و با گذاشتن چند قایق و راه‌اندازی مکان تفریحی برای مسافران و خانواده‌های عزیزشان در مجموعه مشتی علی بغل که در جوار رودخانه گیشه دمرده است، از ظرفیت‌های گردشگری منطقه استفاده کنم.

 این کارآفرین ادامه داد:زندگی شهری در حال حاضر سخت  است و صندوق کارآفرینی امید سهم زیادی در احیای روستاها داشته است.  در توسعه رستوران گام های زیادی برداشته ایم، باید کیفیت غذا خوب باشد و چای و هر نوع غذایی که می‌خواهد سرو شود، با عشق و علاقه سرو شود. سعی می‌کنیم اگر قرار است مثلاً رشته خشکار به مشتری بدهیم، باید همه چیز عالی باشد و برای بهتر درست کردن آن وقت بگذاریم تا مردم لذت ببرند. در واقع  کیفیت و ارتباط برقرار کردن با مشتریان بیشتر تبلیغ کار ماست.

وی افزود: قبل از دریافت تسهیلات، نداشتن نقدینگی و تکمیــل نبــودن مجموعه اذیتمـان می‌کـرد. الان مجموعــه تا حدودی تجهیز شده و بخشی از آن مانده است. انشاءا... بتوانیم مجموعه را توسعه دهیم تا بتوانیم هم در خدمت مردمان  باشیم و هم اشتغال‌زایی بیشتری داشته باشیم. یکـی از هدف‌هایم این است که سفره ما آن‌قدر بزرگ شود تا با ایجاد شغل، خانواده‌های بیشتری بتوانند از این سفره نان بخورند و امرار معاش کنند.

 انتهای پیام/