حجتالاسلام والمسلمین حبیبرضا ارزانی مشاور وزیر ارشاد و رئیس شورای هماهنگی بزرگداشت دهه کرامت در گفتگو با خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، گفت: کسی که در جامعه سِمتی به خاطر جایگاه و مقامش میپذیرد، در مبنای کار دچار مشکل است و نگاهش هیچگاه نمیتواند به سمت خدمت کریمانه باشد، به عبارت دیگر، او هیچ وقت نمیتواند کرامت به معنای بزرگواری، عطوفت و مهرورزی را سیره رفتاری خود قرار دهد، چون بنای پذیرش این مسئولیت بر اساس مبانی دینی و اسلامی نبوده است.
وی افزود: اگر کسی بر اساس مبانی دینی، اعتقادی و معرفتی مسئولیتی را بپذیرد، اقدامات او بر اساس خدمت کریمانه خواهد بود و اصلاً همین پذیرشِ مسئولیت از سوی او یک بزرگواری است، اما اگر مسئولیتی را برای رسیدن به جایگاه و مقام بر عهده بگیرد، نه تنها قدم در مسیر بزرگواری نگذاشته، بلکه خیانت هم کرده است. اگر کسی پُستی را بپذیرد در حالیکه یقین داشته باشد افرادی شایستهتر از او برای پذیرش این مسئولیت هستند، به خدا، رسول خدا و مومنان خیانت کرده است.
رئیس شورای هماهنگی بزرگداشت دهه کرامت خاطرنشان کرد: معرفت و شناخت ما نسبت به ذوات مقدس اهل بیت (ع) آنطور که باید و شاید نیست، به لطف خدا حبّ اهل بیت (ع) در وجودمان هست اما معرفتی که به آن دعوت شدهایم، هنوز به اوج قله و آن درجه مدنظر نرسیده است. امام صادق (ع) در حدیثی میفرماید: «فَإنّ الناسَ لَو عَلِموا مَحاسِن کَلامنا لاتَبّعونا»، اگر درجهای از علم و معرفت نسبت به حضرات معصومین (ع) در انسان شکل گیرد، تبعیت از آن بزرگواران صورت خواهد گرفت.
حجتالاسلام والمسلمین ارزانی تأکید کرد: اگر میخواهیم در مسیر کرامت قدم برداریم یکی از راههای موثر این است که سعی کنیم معرفتمان را نسبت به اهل بیت (ع) بیشتر کنیم چراکه این شناخت ما را به تبعیت از رفتارهای کریمانه آنان میکشاند. وقتی این شناخت حاصل شود جلوههای رفتاری اهل بیت(ع) در وجودمان متجلی میشود و ما هم به رفتارهای اهلبیتی کشیده میشویم.
وی با اشاره به روایاتی از کرامت اهل بیت (ع) گفت: روزی حضرت امام رضا (ع) وارد حمام شدند، شخصی گفت: مرا دلاکی کن، آن حضرت هم شروع کردند به کیسه کشیدن، مرد به یکباره امام (ع) را شناخت و عذرخواهی کرد، ولی امام (ع) در ضمن اینکه او را دلخوش میکردند، همچنان او را کیشه میکشیدند.
رئیس شورای هماهنگی بزرگداشت دهه کرامت اضافه کرد: در روایت دیگر داریم که مردی خدمت امام سجاد (ع) آمد و گفت: فلانی از شما بدگویی میکرد، آن حضرت فرمود نزد او بیا برویم، با هم رفتند، آن مرد خیال میکرد امام (ع) اکنون از خود حمایت خواهد کرد، پس از روبرو شدن با او امام فرمود: فلانی اگر آنچه گفتهای صحیح باشد خدا مرا بیامرزد و ببخشید و در صورتی که که صحیح نباشد خدا تو را بیامرزد. زندگی اهل بیت اینگونه بوده، ما هر قدر با این سیره رفتاری و عملی بیشتر آشنا شویم، روال طبیعی زندگی فردی و اجتماعی ما تفاوت پیدا میکند.
انتهای پیام/