به گزارش خبرگزاری تسنیم از ارومیه، سالیان سال است که برخی از خانوادهها سعی میکنند میزان استفاده از محصولات کارخانهای را در برنامه غذایی خود کاهش دهند؛ به همین دلیل به محصولات خانگی روی میآورند تهیه رب خانگی نمونه بارز این تغییر رویکردهاست که در جایجای ایران زمین به وفور مشاهده میشود.
استفاده از محصولات خانگی در ارتقای سلامت افراد تأثیر به سزایی دارد چرا که مصرف محصولات تازه و ارگانیک خاصیت بیشتری نسبت به محصولات تولید کارخانجات دارند به شرط اینکه افراد از سلامت و بهداشت این محصولات خانگی مطمئن باشند.
گوجهفرنگی برای سلامتی انسان فواید بسیاری دارد که میتوان به کنترل قند خون، پیشگیری از آسیب به DNA بدن، مقابله با علائم زودرس پیری، تقویت موها، حفظ سلامت استخوانها، شاداب سازی پوست، مقابله با سرطان و تقویت بینایی اشاره کرد.
تهیه رب در منزل جزء کارهای سالیانه بسیاری از خانوادههای ایرانی است که معمولاً در پایان فصل تابستان که گوجه فرنگی کاملاً رسیده و ارزان قیمتتر میشود انجام میگیرد و گاها چند خانواده با کمک یکدیگر به صورت شریکی این کار را در یک محل انجام میدهند.
این روزها دلایل زیادی برای تهیه رب گوجه فرنگی در خانه وجود دارد، قیمت بالای رب کیفیت پایین و حتی گاهی کمیاب شدنش در بازار میتواند دلیلی بر این باشد که خودمان در خانه برای تهیهاش دست به کار شویم.
هرچند با ورود ربهای کارخانهای و سبک زندگی صنعتی این مسئله بسیار کمرنگ شده است اما هنوز هم افراد بسیاری در روستاها و شهرها به پخت این چاشنی لذیذ که عامل جمع شدن خانواده در کنار یکدیگر است و فواید سلامتی بسیاری دارد میپردازند.
در میان محصولات کشاورزی آذربایجان غربی مرغوبیت گوجه فرنگی آن به ویژه گوجه فرنگی شهر ارومیه زبانزد است و از اقصی نقاط کشور مشتریان خاص خود را دارد و حتی به کشورهای دیگر نیز صادر میشود.
این روزها مردم ارومیه با برداشت و خرید گوجهفرنگی آن هارا تبدیل به رب میکنند این فرآورده ارگانیک حاصل زحمت و هنر زنان و مردان این دیار است که کمک شایانی به اقتصاد و سلامت خانواده میکند.
مردم ارومیه به تهیه رب خانگی بیشتر از خرید نوع صنعتی آن اعتقاد دارند و تفاوتهای بسیاری را از حیث کیفیت، رنگ و بو بینشان قائلاند،آنها رب را به روش کاملاً سنتی روی آتش زغال و در دیگهای ترجیحاً مسی میپزند، اکثر خانوادههای ارومیه ای گوجه هارا شریکی میخرند و بعد از برپایی اجاق در باغ یا حیاط منزل رب را آماده و بین خود تقسیم میکنند.
مردم این دیار برای تهیه رب، گوجهها را پس از شست و شو داخل ظرف له میکنند و پس از صاف کردن، آب حاصله را درون ظرفهای مسی بزرگ معروف به دیگ که در زبان کوردی به آن به روش یا مه نجه ل و در زبان ترکی تیان نامیده می شود ریخته و روی اجاقهای گلی که زیر آن با هیزم روشن است، میپزند و آن را را برای مصرف سه فصل سال خود نگه میدارد.
گزارش از راضیه محمودپور
انتهای پیام/