به گزارش خبرگزاری تسنیم، این سازه باشکوه در جلگه مرودشت قرار دارد. جرگهای که نام اصلی آن مرغ دشت به معنای دشت خرم است و رود کوروش از شمال غربی تا جنوب شرقی این جلگه امتداد دارد.
اگر به نابرو، وبسایت راهنمای گردشگری در ایران مراجعه کنید، خواهید خواند که در حاشیه شرقی مرودشت کوهی به نام کوه رحمت وجود دارد که در گذشته با نام کوه مهر یا کوه میترا خوانده می شده است. نام کوه نشان از تقدس آن در نزد ایرانیان باستان دارد و در الواح تخت جمشید نشانه هایی از این تقدس و حتی نذر کردن برای کوه دیده می شود. تخت جمشید دقیقا بر روی صخره ای در دامنه یکی از کوهپایه های کوه رحمت ساخته شده است، کوهی که تا دو سده پیش کوه شاهی نیز خوانده می شد.
سازندگان تخت جمشید، سنگ های مورد نیازشان را از سنگ آهکی خاکستری از کوه ها و تپههای اطراف صفه و سنگ های آهکی سیاه شبیه به مرمر از کانهای مجدآباد در 40 کیلومتری غرب تخت جمشید کنونی تهیه میکردند و باقیمانده سنگ ها نیز به درون گودی های زمین ریخته می شد. در همین زمان بود یک آب انبار بزرگ چاه مانند به عمق 24 متر در دامنه کوه مهر کنده شد.
سیر در محوطه اطراف تخت جمشید هم خالی از لطف نیست، در این منطقه ترکیبی از کوههای بلند تا متوسط در جلگه را می توان دید. پرتگاه های بلند، دیوارهای پرشیب، غارهای بزرگ و کوچک عمیق، طبقات کنگرهای و پلهساز و تختگاههای وسیع در ارتفاعات، شرایط ویژه ای را برای این منطقه فراهم آورده اند.
https://www.nabro.ir/persepolis/
انتهای پیام/