به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، سیامک صفری را با بازی در نقشهای ماندگاری در سینما و تلویزیون به یاد داریم؛ «زهرمار» به کارگردانی سیدجواد رضویان با نقش آفرینی او روی پرده سینما است و مجموعههای «آنام» «آب پریا» و «دندون طلا» برخی از کارهای تلویزیونی شاخص این هنرمند است. «مرثیه ای برای یک دراکولا» «لامبورگینی» و «خاطرات و کابوسهای یک جامهدار» از آخرین کارهای اوست و در حال حاضر بازی در «شپش» از کوروش نریمانی و «گورخوابها» به نوشته و کارگردانی خود را بر صحنه تئاتر دارد.
این هنرمند در سالهای دور با بازی در نقش سهراب سپهری در مستند داستانی «اتاق آبی» به کارگردانی محمد حسین آریان، علاقه خود به حوزه مستند را نشان داد.
سیامک صفری، کارگردان و بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون درباره این علاقه به خبرنگار تسنیم گفت: همیشه مستند را جذابتر از سریال و فیلمهای دیگر میدانم چرا که موضوعیت مستند، متمرکز است و بر پایه پژوهش و تحقیق ساخته شده است؛ مثلا وقتی در مستند «ایران زمین» آیینها، نوع زندگی، روابط اجتماعی، آداب و رسوم، طبیعت و روابط انسان با آن به تصویر کشیده میشود، برایم بسیار جذاب و تماشایی است.
این هنرمند که در نقشهای خاص متعددی در سینما و تلویزیون خوش درخشیده است، اظهار کرد: با اینکه خود من بازیگر سریال و فیلم بودهام اما پرداختن مستندها به موضوعاتی نظیر محیطزیست، تنوع گیاهی و حیوانی، بافت روستایی، مشاغل و هنرهای دستی که در حال کمرنگ شدن است و یا استادکارهایی که سالها با دستان توانمند خود هنرنمایی کردهاند، برایم بسیار جالبتر از بیشتر سریالها و یا فیلمها است.
کارگردان و بازیگر نمایش «بام طهران» اضافه کرد: وقتی مستندی را میبینم، با درد کسی یا جامعهای آشنا میشوم؛ گاه از دیدن برخی تصاویر نگران میشوم و ساعتها به فکر میروم که همین برانگیختگی درونی، اهمیت مستند را برای من بیشتر از یک سریال یا فیلمی میکند که قصه ضعیفی دارد و یا به فیلمنامه آن درست پرداخته نشده است.
سیامک صفری با اشاره به تلاش و عملکرد مثبت شبکه مستند برای پخش فیلمهای جشنواره مستند تلویزیونی، افزود: این جشنواره اتفاق مهمی است و پخش این مستندها از تلویزیون، مطمئنا آگاهی مردم را بالا میبرد؛ از آنجا که مستند در صدد بیان حقیقت است، در نتیجه روی بیننده تاثیرگذار و معمولا مستقیمگویی، راحتگویی و کشف واقعیتها برای مخاطب عام جذاب است.
وی با اشاره به سطح مستندهای ایرانی نسبت به مستندهای جهانی، عنوان کرد: مستند در ایران محدود است و کمتر به آن توجه میشود؛ در ایران یک نفر به تنهایی همت میکند و با چند نفر دیگر به جایی مثل کویر میرود تا در آنجا مستند بسازد؛ اما درمستندهای خارجی یک تیم با کلی تجهیزات و امکانات ماهها و سالها به دنبال سوژه خاصی میروند؛ برای مثال، مدتی قبل یک مستند خارجی با نام «چشم سوم» از تلویزیون پخش میشد که برای ساخت آن وقت و تکنولوژی بسیاری را به خدمت گرفته بودند؛ در این مستند چند قسمتی، دنیای پیرامون یک حیوان جنگلی از زاویه دید و چشم آن حیوان به تصویر کشیده شده بود که به نظرم این نوع تصویربرداری، بسیار متفاوت و حیرتانگیز بود.
وی در پاسخ به این سوال که از بین قابِ سینما یا تلویزیون کدامیک برای پخش مستند مناسبتر است، عنوان کرد: بسته به نوع ساخت و موضوعیت خاص، یک مستند میتواند هم در تلویزیون و هم در سینما به نمایش درآید؛ وقتی یک مستندی راجع به آفریقا ساخته میشود و تصاویر با بهترین کیفیت، از جغرافیا و آب هوا گرفته تا کارگرانِ معادن طلا را به قدری زیبا و خوش ساخت برایمان جلوهگر میسازد که گویی خودمان به آفریقا سفر کردهایم، در آن صورت میطلبد که این تصاویر را در قاب بزرگتر از تلویزیون و در سینما ببینیم، چرا که دیدن آن همه زیبایی و تصاویر حیرتانگیز در مدیوم سینما جذابیت چند برابری دارد و حتی میتوان برای چنین مستندهایی سانسهایی برای اکران عمومی در سینما در نظر گرفت.
بازیگر سریال تاریخی «مختارنامه» و برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر برای فیلم «اعترافات ذهن خطرناک من» اضافه کرد: البته تلویزیون هم محاسنی دارد و از آن جا که در دسترستر است و تماشای مستندها در آن نیاز به زمانبندی و آمادگی خاصی ندارد، برای مخاطب عام میتواند مناسبتر باشد و خود من هم معمولا مستندهای تلویزیون را راحتتر دنبال میکنم و نیاز دیدن تصاویر مستند، تا اندازه زیادی از این قاب برایم راضیکننده است.
جشنواره مستند سیما از 15 تیر با پخش مستندهای پذیرفته شده در بخش مسابقه کار خود را در شبکه مستند آغاز کرده و با پایان پخش این آثار، مراسم اختتامیه جشنواره مستند در مهرماه برگزار خواهد شد.
انتهای پیام/