به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، بعد از سقوط محمد مرسی در مصر، ارتش و پلیس مصر بعد از یک دوره نزدیک به دو ماهه و تحمل تظاهرات طرفداران مرسی، بالاخره سیسی با دستور حمله به تظاهرکنندگان در مرداد 1392 و کشتار هزاران نفر از آنان، کنترل صحنه را در دست گرفت. سیسی بعد از چندماه موفق شد با دستگیری تمامی شخصیتهای اخوانی بر اوضاع مسلط شود و از آن تاریخ به علت خفقان موجود، به تدریج تظاهرات طرفداران مرسی متوقف شد.
اینک با گذشت شش سال از آن تاریخ، به طور همزمان شاهد تظاهرات مردمی در چندین شهر مصر هستیم که در نوع خود پدیده متفاوتی است. تظاهراتی که در سال 1388 در مصر برگزار و منجر به سقوط مبارک شد؛ اگرچه از نظر تعداد بسیار بیشتر از تظاهرات جمعه 29 شهریور بود؛ اما از نظر جغرافیایی فقط به قاهره و یا اسکندریه محدود بود؛ اما تظاهرات جمعه شب لااقل در پنج شهر مصر گزارش شده است.
برخی گمانهها حکایت از آن دارد که برخی رقبای سیسی از طریق بخش امنیتی این تظاهرات را پشتیبانی کرده است. مدتی است شخصی به نام محمدعلی که او نیز ممکن است به بخش امنیتی و پلیس وابسته باشد؛ مردم مصر را تحریک میکنند تا به خیابانها بریزند و علیه سیسی تظاهرات کنند. این تظاهرات ساعاتی بعد از خروج ژنرال سیسی از مصر و عزیمت وی به نیویورک صورت گرفته است که میتواند این گمانه را تقویت کند که عدهای در داخل دولت عمیق مصر با سیسی اختلافاتی دارند و در صدد برکناری او هستند. تحلیل این رقابت و بررسی اختلافات و رقابتها در دولت عمیق مصر که بیشتر در موسسات ارتش، پلیس و سازمانهای امنیتی مصر وجود دارد فرصت دیگری را میطلبد.
صرف نظر از درستی یا نادرستی گمانه بالا، شروع این تظاهرات میتواند موجب جراتیابی عده زیادی از مردم مصر شود که شش سال است خشم خود را به علت سرکوب وحشیانه طرفداران اخوان و مرسی در سینه خفه کردهاند و آتش زیر خاکستر آنان را شعلهور سازد. قدرت طرفداران اخوان و اسلام سیاسی و حکومت اسلامی در مصر و تعداد آنها بگونهای است که هیچگاه حذف آنها از صحنه مصر ممکن نبوده و چه بسا آنان با سازماندهی دوباره خود و با استفاده از تظاهرات موجود و استمرار آن بتوانند بر فشارهای نظام غلبه کرده و نتیجه جریان را به سود خود عوض کنند.
یادداشت: مجتبی امانی رئیس پیشین نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در قاهره
انتهای پیام/